غزوه کدر
«کُدر» به ضم اول و سکون دال، آب‌گاهی است برای بنی سلیم و این غزوه را «غزوه قرقرة الکدر» و «قرارة الکدر» و «قرقره بنی سلیم و غطفان» نیز گویند.
زمان غزوه کدر
عده‌ای زمان این غزوه را در سال سوم هجرت ذکر کرده‌اند و عده‌ای دیگر معتقدند که این غزوه چند روزی پس از نبرد بدر و قبل از ماجرای بنی قینقاع به وقوع پیوست. ابن سعد تاریخ این غزوه را نیمه محرم سال سوم هجرت نوشته است. مدت این غزوه پانزده روز بود.
شرح واقعه
ابن اسحاق می گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در بازگشت از بدر، جز هفت شب در مدینه نماند که بار دیگر برای «غزوه بنی سلیم» از مدینه بیرون رفت و «سباع بن عرفطه غفاری» یا «ابن أم مکتوم» را در مدینه جانشین گذاشت، تا به آب‌گاهی از بنی سلیم که به آن «کدر» می گفتند، رسید. در آن جا سه شب اقامت گزید و سپس بی آن که جنگی روی دهد یا با دشمنی برخورد کند، به مدینه بازگشت و بقیه شوال و ذی القعده را در مدینه ماند و در همین مدت بود که اسیران قریش باز خریده شدند.
ابن سعد می نویسد: لوای رسول خدا در این جنگ به دست علی (علیه السلام) بود. و این غزوه بدان جهت روی داد که رسول خدا شنید که جمعی از «بنی سلیم» و «غطفان» بر ضد مسلمانان فراهم آمده اند، اما با کسی برخورد نکرد جز با چند شبان، از جمله: غلامی به نام «یسار» که اسیر شد و در سهم رسول خدا افتاد، و چون دید که او نماز می خواند آزادش کرد. و پانصد شتر هم در این غزوه به دست مسلمانان افتاد که پس از اخراج خمس به هر مردی از اصحاب غزوه که دویست نفر بودند دو شتر سهم رسید. شترها را در «صرار» سه منزلی مدینه قسمت کردند.
منابع
- محمدابراهیم آیتی، تاریخ پیامبر اسلام.
- محمدمهدی توکلی، محمد پیامبر خداوند.
