جواد غروی علیاری
آیت الله جواد غروی علیاری (1313 - 1397 ش) عالم، نویسنده، مفسر قرآن کریم و بنیانگذار مدرسه علمیه فاطمیه تهران می باشد. ایشان خلف صالح عالم ربانی و عارف صمدانی شهید آیت الله العظمی میرزا علی غروی علیاری می باشد.
نام کامل | جواد غروی علیاری |
زادروز | 1313 شمسی |
زادگاه | تبریز |
وفات | 1397 شمسی |
اساتید |
آیت الله خویی، آیت الله مستنبط، امام خمینی و علامه طباطبایی |
| |
| |
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
ایشان در سال 1313 هجری شمسی در شهر تبریز در میان خانوادهای که معروف به علم و تقوی و فضیلت بودند دیده به جهان گشودند. خاندان بزرگ و محترم غروی علیاری با ریشه 250 ساله علمی آیت الله الکبری حضرت علامه مولی علی عیاری قدس سره فقیه، محدث، حکیم، طبیب، ریاضیدان، منجم، مورخ، نسابه و جامع علوم و فنون بوده است و از محضر اساتید بزرگواری چون آیات عظام شیخ مرتضی انصاری، شیخ راضی نجفی، شیخ مهدی آل کاشف، سید حسن شیرازی و... کسب فیض نموده است که از ایشان بیش از 40 جلد تالیف و آثار گرانقدر در علوم مختلف باقیمانده است.
آیت الله العظمی میرزا محمدحسن علیاری
فقیه اصولی محدث رجالی مفسر زاهد و جامع معقول و منقول بوده است و از محضر اساتید بزرگواری چون آیات عظام آخوند ملا کاظم خراسانی، آقا سید کاظم یزدی، فاضل ایروانی، فاضل شربیانی، آقا میرزا محمدعلی رشتی، حاج ملا احمد شبستری، حاج میرزا ابوالقاسم حایری، آقا میرزا لطف الله مازندرانی، آقا میرزا محمدعلی حکیم الهی مرندی کسب فیض نموده است که ایشان نیز حدود 30 جلد تالیف و آثار گرانقدر علمی باقیمانده است.
آیت الله میرزا محسن علیاری قدس سره
فقیه بزرگوار جامع معقول و منقول بوده است و از محضر اساتید بزرگواری چون آیات عظام آخوند خراسانی، آقا سید کاظم یزدی، شریعت اصفهانی و... کسب فیض نموده است که از ایشان نیز آثار متعدد علمی باقیمانده است.
شیخ الفقها والمجتهدین حضرت آیت الله العظمی آقای حاج میرزا علی آقا غروی علیاری قدس سره (والد معظم حضرت استاد) فقیه اضولی، محدث مفسر زاهد جامع معقول و منقول و یکی از مفاخر عالم شیعه است. او از محضر اساتید بزرگواری چون آیات عظام (میرزا رضی زنوزی، سید محمد حجت، میرزا حسن علیاری در تبریز و در نجف اشرف از آیات عظام آقا ضیاالدین عراقی، آقا شیخ محمدحسین نایینی غروی، آقا سید ابوالحسن اصفهانی، آقا سید ابوتراب خوانساری، میرزا علی آقا ایروانی، میرزا اسدالله زنجانی، آقا شیخ احمد آشتیانی و در درس اخلاق و عرفان عملی نزد عارف همدانی مرحوم میرزا علی آقای قاضی کسب فیض نموده است که ایشان بیش از 80 اثر علمی و تالیفات در علوم مختلف باقیمانده است.
والده ماجده حضرت استاد نیز بانوی مومنهای از سلاله پاک رسول الله بوده است که از نظر نسب به ساحت مقدس کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام میرسند.
تحصیلات حضرت استاد
- 1- در تبریز - ایشان از همان کودکی با جدیت و هوش سرشار به تحصیل علوم پرداختند و دورههای مختلف علمی و اخلاقی را نزد والد بزرگوارشان و حجج الاسلام آقایان میرزا محمد آخوندی - میرزا عبدالرزاق مشک عنبری گذرانیدند.
- 2- در نجف - ایشان در حدود 10 سال از عمر گرانقدرشان را در کنار حرم ملکوتی و مقدس امیرالمومنین علی علیه السلام صرف تحصیل علم کرد و سطوح مختلف علمی را یکی پس از دیگری طی کرده و به قله رفیع استنباط و اجتهاد دست یافتند.
اساتید حضرت استاد در نجف اشرف:
1. آقای سید ابوالقاسم خویی قدس سره؛
2. آقا سید ابراهیم اصطهباناتی قدس سره؛
3. آقا سید مرتضی فیروزآبادی قدس سره؛
4. آقا سید نصرالله مستنبط قدس سره؛
5. میرزا محمد قائینی قدس سره؛
6. میرزا احمد علی توحیدی قدس سره؛
7. آقا سید جعفر جزایری قدس سره؛
8. میرزا محمدعلی سرابی.
- 3- در مشهد - حضرت استاد به علت جو نامساعد عراق به تهران و از آنجا با نظر والد معظمشان به شهر مقدس مشهد عزیمت نموده و غریب به هفت سال در کنار حرم مطهر ضرت ثامن الائمه علیه السلام از محضر اساتید بزرگوار وقت کشهد بهرهها بردند.
اساتید حضرت استاد در مشهد مقدس:
- 1. آقا سید هادی میلانی قدس سره؛
- 2. آقا شیخ احمد کفایی خراسانی قدس سره؛
- 3. حاج شیخ مرتضی شاهرودی قدس سره؛
- 4. در قم - حضرت استاد به جهت علاقه وافری مه به استفاده از سرچشمههای علم و معرفت داشتند با این که کولهبار گهرباری از علوم و فنون به همراه داشتند به آشیانه آل محمد صلی الله علیه و آله پرکشیدند و 12 سال نیز در جوار حضرت معصومه سلام الله علیها و از محضر اساتید بزرگوار آن دیار استفاده نمودند.
اساتید استاد در شهر مقدس قم:
- 1. حضرت امام خمینی قدس سره؛
- 2. آقا سید محمدرضا گلپایگانی قدس سره؛
- 3. آقا سید شهابالدین مرعشی نجفی قدس سره؛
- 4. آقا میرزا هاشم آملی قدس سره؛
- 5. حاج شیخ محمد اراکی قدس سره؛
- 6. آقا سید محمد محقق داماد قدس سره؛
- 7. فیلسوف و عالم بزرگ علامه آقا سید محمدحسین طباطبایی قدس سره.
تدریس
حضرت استاد از همان زمان تحصیل تدریس در دروس سطح و بعد از مدتی نیز به تدریس سطوح عالیه پرداختند و پس از چند دوره متوالی که دروس فوق را تدریس نمودند به تدریس خارج فقه و اصول پرداختند که به حمدالله تاکنون نیز همچنان ادامه دارد. البته حضرت استاد در کنار دروس فوق از تدریس فلسفه، عرفان، اخلاق، تفسیر نیز غافل نبوده و همیشه با بیانات خود شیفتگان این علوم را نیز سیراب مینمایند.
شیوه تدریس
حضرت استاد با متانت و ملاحت و شیرینی بیان و تتبع در آرا و اقوال علما و بررسی کتب روایی و رجالی با یک تحقیق بسیار دقیق و عمیق حق مطلب را با استدلالهای قوی بیان میکنند و سرانجام نتیجه بحث را با جملهای شیوای (وااتحقیق ان یقال) بیان میفرماید.
ویژگیهای معظمله تقوی، زهد، سادهزیستی، تواضع و فروتنی، نظم، جدیت، استقامت، تحقیق و تفحص به همراهی اخلاق حسنه از ویژگیهای بارز ایشان میباشد.
عزیمت به تهران
حضرت استاد در سال 1352 شمسی بنا به اصرار دوستان و علاقهمندان ایشان و با پشتیبانی مراجع وقت از قم به تهران عزینت نموده و در بدو ورود خود در حاشیه اقدام به تاسیس مدرسه علمیه فاطمیه مینماید و مشغول به تدریس و ترویج شعائر الهی میگردند و چنان وجود معنوی استاد در آن محیط تاثیر میگذارد که در اندک زمانی آن مسجد و مدرسه جایگاه مردان و زنانی میشود که طالبان علم و شیفتگان معرف و اخلاق اسلامی میباشند.
مسجد و جماعت
شاید به جرات بتوان گفت که نماز جماعت استاد با آن معنویت صفای خاص چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی در تهران نمونه میباشد و بالاخره این که مسجد و دفتر ایشان پناهگاهی است برای اهل معنا و تشنگان علوم و معارف حقه اسلام و فقرا و درماندگی که همیشه و در همه ساعات روز حضرت استاد با کمال بزرگواری آنها را به حضور میپذیرد و در حد امکان مرحم درد و زخم آنها میشود.
مبارزات سیاسی
حضرت استاد پیش از انقلاب در زمانی که در قم بودند در تمامی حرکات و اطلاعیههایی که از طرف بزرگان قم به نگارش درمیآمد حضوری فعال داشته و همیشه نام و امضای ایشان نشان از حرکت و فعالیتهای گسترده ایشان داشت در زمانی هم که به تهران تشریف آوردند. نیز جزو موسسین جامعه روحانیت مبارز بودند و در تمامی اقدامات انقلابی آن جامعه حضوری فعال داشتهاند. حضرت استاد در طول مبارزات سیاسی که به رهبری امام خمینی قدس سره داشتند بارها و بارها به زندان برده و مجددا آزاد میشدند.
رحلت
آیت االه غروی در اواخر عمر، به دلیل سکته مغزی به کما رفتند و در یکی از بیمارستان های تهران بستری شدند. ایشان پس از یک دوره بیماری سرانجام در روز شنبه 17 شهریور چشم از جهان فانی فرو بستند.