شمایل و صفات امام زمان از نگاه معصومین

اوصاف آن حضرت با دقت تمام از زبان پيامبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام بيان شده است. شايد فلسفه اين امر بدان جهت بوده که با ذکر اين اوصاف جلوي هر کسي را که قصد داشته ادعاي مهدويت بکند، بگيرند. چرا که مساله ظهور امام مهدي علیه السلام در آخرالزمان يکي از ضرورت هاي ديني هم شده بود و از آنجا که فراهم آمدن تمام اين صفات و ويژگي ها که در روايات اسلامي ذکر آنها رفته، در شخص مدعي مهدويت امکان ناپذير است بنابراين باعث مي شود تا دروغ او پيش مردم فاش شود.

درباره اوصاف آن حضرت چنين آمده است:

• 1- رسول خدا صلی الله علیه و آله اوصاف حضرت مهدي علیه السلام را چنين مي فرمايد: «مهدي از من است، او بلند پيشاني است و داراي بيني باريکي است که ميانش اندک برآمدگي دارد. مهدي از فرزندان من است، چهره اش چون ماه تابان است، چشمان گردي دارد. رنگش، رنگ عربي و بدنش، بدن اسرائيلي است. صورتش مثل دينار (گرد و سرخ) است. دندانهايش چون اره (تيز و بران) و شمشيرش چون سوزش آتش است».

• 2- امام علی علیه السلام نيز در توصيف حضرت قائم علیه السلام چنين مي فرمايد: «مهدي ديدگاني مشکي دارد و موهايي پرپشت. او داراي چهره سرخ و پيشاني نوراني است. صاحب خال و علامت است. عالمي است غيور که اخبار گذشتگان را داراست. ساحت و درگاهش از همه شما گشاده تر و دانش او را تمام شما افزونتر و بيشتر از همه شما به جاي آرنده صله رحم است. به مرغ (که در آسمان پرواز مي کند) اشاره مي کند و در دستش فرو مي افتد و شاخي (خشک) در زمين مي کارد، سبز مي شود و برگ مي آورد».

• 3- امام حسين علیه السلام درباره اوصاف آن حضرت نيز چنين مي فرمايد: «مهدي را از روي سکينت و وقاري که دارد و همچنين دانش او به حلال و حرام و نيازمندي مردم به او و بي نيازي او از مردم مي شناسيد».

• 4- امام باقر علیه السلام اوصاف امام مهدي علیه السلام را چنين بيان کرده است: «سياهي چشمانش تابنده و پنجه هايش قوي و زورمند است و زانوانش بزرگ و شکمش فربه است. پشت او دو خال است، خالي به رنگ پوستش و خالي همانند خال پيامبر، ابروانش به هم پيوسته است، ديدگانش از کثرت شب بيداري و عبادت آشکار است، سياهي چشمانش تابنده است. در صورتش اثري (خالي) است، سينه اش فراخ است، شانه هايش را (به دو طرف بدنش) رها مي کند و سر استخوانهاي کتفش بزرگ و درشت است».

• 5- امام صادق علیه السلام نيز درباره اوصاف آن حضرت فرموده است: «مهدي خوش سيما، گندمگون است که به سرخي مي زند، ابرو کمان و نوراني است و سياهي چشمانش بغايت سياه است، چشمان فراخ دارد، بالاي بيني اش برآمده است، بيني عقابي دارد و پيشاني بلند، او خاشع است و نازک مثل شيشه، هيبتش مردم را مي ترساند به مردم و دلها نزديک است، شيرين گفتار و خوش سيماست، ساقهايش باريک است و بدني نيرومند دارد چون بر کوه بانگ زند صخره ها از هم بپاشند و فروريزند، دست بر بنده اي نمي نهد جز آنکه دلش همچون پاره هاي آهن (سخت و نيرومند) مي گردد. نه بسيار بلند بالاست و نه بسيار کوتاه بلکه ميانه قامت است، سر گرد دارد و سينه ای فراخ، بلندپيشاني است و ابروهايش پيوسته است بر گونه راستش خالي است گويا دانه مشک است که بر قطعه عنبر ساييده باشند».

• 6- امام رضا علیه السلام نيز اوصاف امام را چنين بيان کرده است: «او شبيه من و شبيه موسي بن عمران است. هاله هايي از نور او را احاطه کرده که به پرتو قدس درخشيدن گيرد. داراي اعتدال اخلاق است و رنگي شاداب دارد. در هيبت بدني به رسول خدا صلی الله علیه و آله شبيه است. نشانه اش آن است که (از نظر سن) سالخورده است اما سيماي جوان دارد تا آنجا که بيننده او را چهل ساله يا کمتر مي انگارد. ديگر از علايم او آن است که تا گاه مرگ و با وجود گذشت روزها و شبها، اصلا پير نمي شود».

منابع

• کامل سليمان، کتاب «يوم الخلاص»، صفحات 51 تا 55. در دسترس در پایگاه جامع عاشورا، بازیابی: 31 اردیبهشت 1393.