این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
اين صفت فعلى الهى از باب «طحى، يَطحى و طَحْواً» به معناى گستردن و گسترده شدن است.
اين صفت الهى تنها يك بار و آن هم در مورد زمين بكار رفته است كه خداوند به زمين و كسى كه آن را گسترانده سوگند مى خورد:[۱]
«والاَرضِ وما طَحها». (سوره شمس(91)/6)
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج1، ص795.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 145.
