عکرمة بن ابی جهل
نسخهٔ تاریخ ۲ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۱۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
عكرمة بن ابی جهل از قريش، تيره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت پيامبر بود.[۱] وى از جمله افرادى بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله پس از فتح مكه به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به يمن فرار كرد.[۲]
برخى مفسّران، آيه 36 سوره انفال(8) را درباره وى و ديگر سردمداران كفر دانسته اند كه پس از غزوه بدر و هلاكت سران شرك از جمله ابوجهل، با جمع آورى مال و انفاق آن قصد توطئه و جنگى ديگر را عليه پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان تدارك مى ديدند.[۳]
نيز شأن نزول آيات 1 و 48 سوره احزاب(33) را وى و تنى چند از مشركان مكه دانسته اند كه خداوند، پيامبر صلى الله عليه و آله را از اطاعت و پيروى آنان نهى نمود.[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 20، صفحه 488.