طوبی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
طوبی مؤنّث اطيب به معناى پاكيزه،[۱] اسم درختى است در بهشت كه ريشه آن در خانه رسول خدا صلى الله عليه و آله است.[۲]
در اينجا طوبی به معناى درخت بهشتى مورد نظر است و واژه «طوبی» يك بار در قرآن آمده است.
«اَلَّذينَ ءامَنوا وعَمِلُوا الصّلِحتِ طوبى لَهُم...». (سوره رعد(13)/29)
با توجه به آیه کریمه، این نکات بدست می آید:
- ايمان و عمل صالح، مايه بهره مندى از درخت طوبى در بهشت
- بهشتيان، بهره مند از درخت طوبى در بهشت
پانویس
- پرش به بالا ↑ لسان العرب، ج8، ص234، «طيب»؛ فرهنگ فارسى، ج2، ص2238، «طوبى».
- پرش به بالا ↑ مجمع البيان، ج5-6، ص447؛ ترتيب العين، ج2، ص1105، «طيب».
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 19، صص 232-231.
