محمد بن جعفر مشهدی

ابوعبدالله محمد بن جعفر بن على بن جعفر مشهدى حائرى معروف به ابن مشهدى از محدثان شيعه در اواخر سده ششم يا اوائل سده هفتم هجرى. مردى بزرگوار و جليل القدر و ثقه و متبحر بوده. بیشتر عالمان او را توثیق کرده اند.

مشایخ

برخی مشایخ وی عبارتند از:

1. ابو عبداللّه محمد بن علی بن شهر آشوب
2. محمد بن ابوالقاسم طبری
3. عبداللّه بن جعفر دوریستی
4. شاذان بن جبرئیل قمی
5. ابوالحسین یحیی بن حسن بطریق
6. ورام بن ابی فراس
7. پدرش جعفر بن علی مشهدی

شاگردان

شاگردان و کسانی که از وی روایت می‌کنند عبارتند از:

1. فخار بن معد موسوی
2. محمد بن جعفر بن نما حلی
3. علی بن حسین بن حماد واسطی
4. هبة اللّه بن سلمان.

آثار

معروفترين اثر او كتاب مزار است كه مرحوم مجلسى از آن به مزار كبير تعبير نموده و در باب زیارات ائمه معصومین است و بسیاری از عالمان شیعه بر آن اعتماد کرده‌اند. دیگر آثار ابن مشهدی عبارتند از

1. بغیة الطالب
2. ایضاح المناسک
3. «المصباح» کتاب دیگری است که محدث نوری در جمله آثار وی نام می‌برد.

منابع

• ابن مشهدی، المزار الکبیر
• سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف.