شیخ فیاض زنجانی

شيخ فياض زنجانی فرزند مرحوم مدرس زنجانی یکی از علما و دانشمندان بزرگ شهرستان زنجان در اواسط قرن اخير بود. در سال 1285 ه. ق. در زنجان متولد شد و از حضور پدر مجتهد خويش و اعلام آن شهر مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را به پايان برد. آنگاه عازم تهران شد و چندسالی از کرسی درس ميرزا ابو الحسن جلوه و آيت الله آشتيانی دروس حکمت و فقه و اصول و کلام و منطق و تفسير آموخت و در علوم عقلی و نقلی مهارت یافت.

وی چند سال در عتبات از کرسی درس علامه شيخ هادی تهرانی و اعلام ديگر بهره مند بود و خود فقيهی محقق و متبحر گشت. آيت الله زنجانی از سال 1326 تا پايان عمر در زادگاه خويش از مروجين و مدرسين بزرگ مکتب بود، و ملجأ و پناه مردم عصر خويش گرديد معظم له اثری به نام ذخائر و رسائلی در عبادات و ماهيت وجود به رشته تحرير برد و سرانجام در روز عيد غدير سال 1360 به سوی مولای خويش شتافت. بعد از وفات او فرزند ارجمندش شيخ زين الدين زنجانی وارث علوم پدر گرديد.