خديجه برغانى قزوينى
خدیجه سلطان برغانی قزوینی (متوفی سال ۱۳۲۱ هـ.ق)، دختر شیخ محمدصالح برغانی قزوینی، بانویی فقیه، محدث، بصیر به علم کلام، حافظ قرآن و عالم به تفسیر آن، زاهد و عابد بود.
مقدمات و عربی و ادبیات را از علمای خانواده‌اش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را در محضر پدر و عموی خود «شهید ثالث» آموخت و عرفان را نزد دیگر عموی خود، ملا علی برغانی و فلسفه را نزد آخوند ملا آقا حکمی فراگرفت.
او در مدرسه صالحیه در قسمت بانوان کرسی درس داشت و در مسایل فقهی و علمی فتوا می‌داد. او دارای تألیفاتی از جمله: مجموعة المسایل، رسائل فی الفقه و بعض الرسائل العرفانیه است.
خدیجه برغانی از بانوان نیکوکار و کریم بود، یتیمان و بینوایان و نیازمندان به او رجوع می‌کردند. او با میرزا مفید بن سید میرزا حسن قزوینی ازدواج کرد و پنج فرزند پسر به دنیا آورد که مشهورترین آن‌ها سید میرزا مسعود قزوینی معروف به شیخ الاسلام است. خدیجه سلطان برغانی حدود سال ۱۳۲۱ قمری بدرود حیات گفت.
منابع
- معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران، بانوان عالمه و آثار آن‌ها
