شاهد (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۵۸ توسط Zamani (بحث | مشارکت‌ها) (شاهد (اسماء و صفات الهی) را به شاهد (اسم الله) منتقل کرد)
شاهد، اسم فاعل از «شهد» اسم و صفت خداوندى و به معناى حاضرشدن و ديدن است.[۱]
اين اسم و صفت (به صورت اسم و صفت خدا) دو بار در قرآن كريم آمده است:
- «...قالَ فَاشهَدوا واَنَا مَعَكُم مِنَ الشّهِدين». (سوره آل عمران(3)/81)
- «...وكُنّا لِحُكمِهِم شهِدين». (سوره انبياء(21)/78)
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج1، ص717.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 579.
