ربیعه
نسخهٔ تاریخ ۶ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۶:۱۶ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
ربيعة بن نزار بن معد از قبايل بزرگ عدنانى (شمالى). [۱]برخى مفسّران، نزول آيه 140 سوره انعام(6) را در شأن دو قبيله ربيعه و مُضر دانسته اند كه از روى سفاهت، دخترانشان را به سبب ترس از فقر و ننگِ اسارت، زنده به گور مى كردند. خداوند در اين آيه، عمل جاهلانه آنان را نكوهش كرد. [۲]
پانویس
- پرش به بالا ↑ النسب، ابن سلام، ص 346؛ جمهرة انساب العرب، ص 483 - 484؛ المقضب، ص 183 به بعد.
- پرش به بالا ↑ جامع البيان، ج5، جزء8 ، ص68 ؛ الكشّاف، ج2، ص72.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 376.
