سوره تین
سوره التين مکی است. معدل از ابن عبّاس نقل كرده كه مدنى است و به اتفاق آيات آن هشت است.
محتویات
فضيلت سوره
ابى بن كعب از پیامبر صلی الله علیه و آله روايت كرده كه هر كه آن را قرائت كند خداوند او را دو خصلت عطا فرمايد:
- عافيت
- يقين مادامى كه در دار دنياست و هرگاه كه از دنيا رفت، خداوند او را عطا فرمايد از اجر بعدد كسى كه اين سوره را تلاوت كند ثواب يك روز روزه بودن.
براء بن عازب گويد: شنيدم پيغمبر صلی الله علیه و آله در نماز مغرب قرائت مى فرمود سوره «والتين والزيتون» را و نديدم انسانى را كه قرائتش بهتر از او باشد.
مسلم بن حجّاج قشيرى نيز در صحيح خود روايت نموده و شعيب عقرقوفى از حضرت امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: كسى كه در نمازهاى واجب و نوافل خود سوره «والتين» را بخواند خداوند هر كجا كه دوست دارد از بهشت به او عطا فرمايد.
محتوای سوره
اين سوره مساله بعث و جزا را ياد آور شده، مطلب را از راه خلقت انسان در بهترين تقويم، و سپس اختلاف افراد انسان در بقا بر فطرت اولى و خارج شدن از آن، و در نتيجه تنزلش تا اسفل سافلين را بيان نموده، در آخر خاطر نشان مى‌كند كه به حكم حكمت الهى واجب است كه بين دو طايفه در دادن جزا فرق گذاشت، و پاداش هر دو نبايد يكسان باشد [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 539
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص164.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 539، قم 1374.
پیوست
