آیه 106 توبه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِاللّهِ إِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

و گروهی دیگر به مشیت خداوند واگذاشته شده اند که یا عذابشان می کند یا توبه شان را می پذیرد و خدا دانا و حکیم است.

نزول

«شیخ طوسى» گوید: مجاهد و قتادة گویند: این آیه درباره هلال بن امیة و فرارة بن ربعى و کعب بن مالک از طوایف اوس و خزرج نازل شده، کعب بن مالک مرد راستگوئى بود که مورد سرزنش قرار نگرفت و تخلف او از جنگ به خاطر مستعد نبودن بوده لذا پیامبر از او چشم پوشید و او را به دروغ متهم ننمود ولى به او فرمود، صبر کن تا خداوند درباره تو قضاوت کند و دو مرد دیگر نیز مانند او راست مى گفتند ولى پیامبر مردم را از سخن گفتن با آن‌ها نهى فرمود.

بعد از آن که مکر و حیله منافقین و سایر متخلفین از جنگ تبوک که در حدود هشتاد و ادنى بودند، آشکارى گردید. این سه نفر پنجاه شب دور ماندند به قسمى که زن و فرزندشان هم از آن‌ها دورى کرده بودند زیرا فرمان پیامبر را اطاعت نکردند.

کعب خیمه اى بنا کرد و به تنهائى می‌زیست و نازل شدن قبول توبه آن‌ها در شب به آن‌ها رسید. صبح آن روز مسلمین به آن‌ها بشارت دادند آنان خوشحال گردیدند.

منابع

پیوندها