احمد حجتی میانجی
«آيت الله احمد حجتى میانجی» (1297-1376 ش)، فقیه مجتهد و روحانی مجاهد شیعه معاصر و از شاگردان آیت الله بروجردی و امام خمینی است. شيخ احمد حجتى به موازات تلاش علمى و فعاليت تبليغى و پاسدارى از شريعت، در صحنه سياسى نيز حضورى فعال داشت.
 | |
| نام کامل | احمد حجتی میانجی |
| زادروز | 1297 شمسی |
| زادگاه | آذربایجان شرقی - میانه |
| وفات | اسفند 1376 شمسی |
| مدفن | قم - قبرستان نو |
|
| |
| اساتید |
آيت الله حجت كوه كمرى، امام خمینی و آيت الله مرعشى نجفى |
|
| |
| آثار |
در مسير زندگى با ازدواج |
تحصيل و استادان
احمد حجتی میانجی فرزند ميرزا محمد حجتى میانجی در 10 آبان 1297 ش. به دنیا آمد. 11 ساله بود که پدرش به رحمت ایزدی پیوست. بعد از فوت پدر، تحت تكفل برادر بزرگتر خود ميرزا ابومحمد حجتى (1368-1280 ش) - مؤسس حوزه علميه ميانه - قرار گرفت. وى به عنوان نخستين معلم و استاد او كوشيد تا مقدمات علوم دينى را به احمد نوجوان بياموزد.
شیخ احمد حجتى آنگاه از محضر حاج ميرزا مهدى جديدى استفاده كرد و سرانجام تصميم گرفت به شهر مقدس قم برود. در قم به مدرسه دارالشفا رفت و برخى دروس حوزوى را در خدمت ميرزا سعيد اشراقى آموخت. اما به دليل تنگناهاى مالى و برخى مشكلات ديگر مدتى فراگيرى دانش دينى را رها كرد و به خدمت سربازى رفت. سپس در 23 سالگی به زنجان رفت و در حوزه علميه اين شهر به تحصيل پرداخت.
بعد از آن دوباره به قم رفت و محضر آیت الله بروجردی وارد شد و 9 سال از درس ایشان استفاده کرد. همچنين حدود يازده سال در درس خارج فقه آيت الله شيخ محمدباقر آشتيانى (1404-1323 ق) شركت كرد و در بحث هاى خصوصى با اين مجتهد ژرف انديش ملازم شد تا اين كه از سوى آيت الله آشتيانى اجازه اجتهاد گرفت. اساتید دیگر او عبارتند از: آيت الله سيد محمد حجت كوه كمرى، امام خمینی و آیت الله مرعشی نجفی.
آیة الله احمد حجتی همزمان با تلاش های فکری و کسب دانش، به تهذیب نفس و اعراض از تعلقات دنیوی پرداخت و به موفقیت های معنوی و عرفانی رسید.
آثار و تألیفات
آثار و نوشته هاى متعدد و پراكنده اى در زمينه مباحث فقهى، اصولى و اعتقادى از آيت الله حجتى برجاى ماند، كه همه نيازمند تدوين و تنظيم است. از آن ميان، تنها يك كتاب "در مسير زندگى با ازدواج" به چاپ رسيد.
فعالیت‌های اجتماعی
مرحوم احمد حجتى در مسجد آدينه تهران، به عنوان امام جماعت و روحانى محل مشغول خدمات علمى و فرهنگى شد و همزمان با آن در مدرسه مروى (جنب بازار تهران) به تدريس سطح عالى (درس مكاسب) پرداخت. او شاگردانى را مجذوب خود كرد و موفق شد افرادى را با مبانى فقه و اصول آشنا سازد.
آيت الله شيخ احمد حجتى به موازات تلاش علمى و فعاليت تبليغى و پاسدارى از شريعت، در صحنه سياسى نيز حضورى فعال داشت. او از سال 1342 ش. كه قيام مردم ايران به رهبرى امام خمينى در ستيز با استبداد و استكبار آغاز شد، به همراه آيت الله شيخ هادى نيرى و حجةالاسلام ميرزا فتاح اسبقى جهت اعتراض به دستگيرى امام خمينى به تهران مهاجرت كرد و تا آزادى معظم له در تهران حضور داشت. ميرزا احمد در سخنرانى هاى خود به افشاگرى عليه ستم مى پرداخت و نفرت خود از رژيم پهلوى را بروز مى داد. ادامه مبارزات وى در قالب وعظ و خطابه، به ممنوع المنبر شدن او انجاميد.
وفات
سرانجام اين فقيه عارف و مجتهد وارسته، در اواخر اسفند ماه سال 1376 ه.ش در قم به سراى باقى شتافت. پيكرش پس از اقامه نماز ميت توسط مرحوم آيت الله بهجت، در قبرستان نو - حوالى مرقد كربلايى كاظم ساروقی - به خاك سپرده شد.
منابع
- ستارگان حرم، غلامرضا گلى زواره، جلد 7.
آرشیو عکس و تصویر
احمد حجتی میانجی در حین سخنرانی - نشسته، تکیه به دیوار از راست: ناشناس، سید عبدالله حسینی، سید سجاد حججی و علی اکبر فیض آلنی (علی مشکینی)
احمد حجتی میانجی
