یزد: تفاوت بین نسخه‌ها
(فعلا مقداری از مطالب دور از فضای دانشنامه اسلامی حذف شد. اساسا به خاطر منبع که ویکی پدیاست و سایت معتبر به حساب نمی آید مشکل دارد.) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
این شهر به «شهر بادگیرها» و «شهر دوچرخه‌ها» معروف است.<ref>[http://iranicaonline.org/articles/badgir-traditional-structure-for-passive-air-conditioning بریتانیکا]</ref> | این شهر به «شهر بادگیرها» و «شهر دوچرخه‌ها» معروف است.<ref>[http://iranicaonline.org/articles/badgir-traditional-structure-for-passive-air-conditioning بریتانیکا]</ref> | ||
| − | == پیشینه نام یزد == | + | ==پیشینه نام یزد== |
واژهٔ یزد در لغت به معنای مقدس و پاک بوده و وجه‌تسمیهٔ این شهر، [[سرزمین مقدس]] و شهر خدا است. | واژهٔ یزد در لغت به معنای مقدس و پاک بوده و وجه‌تسمیهٔ این شهر، [[سرزمین مقدس]] و شهر خدا است. | ||
| سطر ۳۵: | سطر ۳۵: | ||
اسامی منتسب به این شهر یعنی کثه (شهر دارای کتس=قنات)، فرافر (دژ بالایی)، هرفت (دژ نگهبانی)، ایساتیس (شهر دارای چشمه پوشیده نیرومند یا قنات نیرومند)، ایستیخای خبر [[بطلمیوس]] در صحرای [[کرمان]] ("ایس- تی-خا" به همان معنی ایساتیس) و یزد (شهر دارای چشمه پوشیده=قنات) نشانگر اهمیت دیرین و بزرگی این شهر کویری باستانی می‌باشند. وجه اشتقاق خود نامهای فارسی [[قنات]] یعنی [[کاریز]] (کا- ریز) و کتس (کت- اوس) هم [[چشمه ریزان]] و [[خانه چشمه|خانه چشمهاست]]. آثار این قنات نیرومند تاریخی دورتر از خود شهر یزد در بین کوههای [[شیرکوه]] و [[مهریز]] باقی‌مانده‌است. | اسامی منتسب به این شهر یعنی کثه (شهر دارای کتس=قنات)، فرافر (دژ بالایی)، هرفت (دژ نگهبانی)، ایساتیس (شهر دارای چشمه پوشیده نیرومند یا قنات نیرومند)، ایستیخای خبر [[بطلمیوس]] در صحرای [[کرمان]] ("ایس- تی-خا" به همان معنی ایساتیس) و یزد (شهر دارای چشمه پوشیده=قنات) نشانگر اهمیت دیرین و بزرگی این شهر کویری باستانی می‌باشند. وجه اشتقاق خود نامهای فارسی [[قنات]] یعنی [[کاریز]] (کا- ریز) و کتس (کت- اوس) هم [[چشمه ریزان]] و [[خانه چشمه|خانه چشمهاست]]. آثار این قنات نیرومند تاریخی دورتر از خود شهر یزد در بین کوههای [[شیرکوه]] و [[مهریز]] باقی‌مانده‌است. | ||
| − | == تاریخ و قدمت <ref>«[http://af.samta.ir/atlas تاریخچه یزد] » سامانه مدیریت تبلیغات اسلامی</ref> == | + | ==تاریخ و قدمت <ref>«[http://af.samta.ir/atlas تاریخچه یزد] » سامانه مدیریت تبلیغات اسلامی</ref>== |
| − | یزد اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان بعد از شهر [[ونیز]] [[ایتالیا|ایتالیاست]]. استان یزد از سرزمینهای کهن و تاریخی ایران زمین است.[[ابن حوقل]] در کتاب «ایران فی صورة الارض» درباره یزد می‌نویسد: «از مهمترین شهرهای ولایت اصطخر از سوی [[خراسان]] [[کثه|«کثه»]] است و آن حومه یزد و [[ابرکوه|ابرقویه]] می‌باشد... اما | + | یزد اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان بعد از شهر [[ونیز]] [[ایتالیا|ایتالیاست]]. استان یزد از سرزمینهای کهن و تاریخی ایران زمین است. [[ابن حوقل]] در کتاب «ایران فی صورة الارض» درباره یزد می‌نویسد: «از مهمترین شهرهای ولایت اصطخر از سوی [[خراسان]] [[کثه|«کثه»]] است و آن حومه یزد و [[ابرکوه|ابرقویه]] می‌باشد... اما کثه که حومه یزد است شهری است در کنار [[بیابان]] و هوای آن خشک سالم است و مانند شهرهای کوهستانی فراخ نعمت است و روستایی دارد که محصولش ارزان است. بیشتر بناهای آن دراز شکل است و از گل ساخته شده. در آنجا شهری است استوار که قلعه‌ای با دو دروازه آهنین دارد: یکی به نام ایزد(باب ایزد) و دیگری در مسجد(باب‌المسجد) که نزدیک [[مسجد جامع یزد|مسجد جامع]] است. این جامع در ربض قرار دارد و آبهای آن از [[قنات]] تامین میشود...»<ref name="ابن حوقل"> کتاب | تاریخ بازبینی=۱۴ مه ۲۰۱۳ | ترجمه=دکتر جعفر شعار | زبان=فارسی | سال=۱۳۶۶ | عنوان=ایران فی صورة الارض | مکان=تهران | ناشر=امیرکبیر</ref> |
در بعضی از منابع بنای اولیه برخی از شهرهای این استان چون (میبد) را به سلیمان پیغمبر، (یزد) را به ضحاک و اسکندر مقدونی و (ابر کوه) را به [[ابراهیم پیغمبر]] نسبت داده‌اند. این بیانگر قدمت و دیرینگی پیشینیه تاریخی و فرهنگی سرزمین و مردم این دیار است. مجموعه آثار باستانی پراکنده موجود در این استان نیز به سهم خود گویای این پیشینه تاریخی است. آثاری چون دست افزارهای سنگی بدست آمده از دره‌های شیر کوه، نگاره‌های روی تخت سنگ کوه ارنان، تکه سفالهای منقوش [[نارین قلعه]] [[میبد]] – متعلق به [[دوره ایلامی]]، غارهای استان و آثار معماری و شهر سازی باستانی و... نشان می‌دهد مدنیت یزد، در چهار کانون باستانی ([[مهریز]] و [[فهرج]])، (یزد)، (رستاق و [[میبد]]) و ([[اردکان (یزد)|اردکان]]) متمرکز بود. پژوهشگران این منطقه را که در مسیر شاهراه‌های باستانی (ری – کرمان) و (پارس – خراسان) قرار داشت، جزء سرزمینهای دوردست مادها شمرده‌اند | در بعضی از منابع بنای اولیه برخی از شهرهای این استان چون (میبد) را به سلیمان پیغمبر، (یزد) را به ضحاک و اسکندر مقدونی و (ابر کوه) را به [[ابراهیم پیغمبر]] نسبت داده‌اند. این بیانگر قدمت و دیرینگی پیشینیه تاریخی و فرهنگی سرزمین و مردم این دیار است. مجموعه آثار باستانی پراکنده موجود در این استان نیز به سهم خود گویای این پیشینه تاریخی است. آثاری چون دست افزارهای سنگی بدست آمده از دره‌های شیر کوه، نگاره‌های روی تخت سنگ کوه ارنان، تکه سفالهای منقوش [[نارین قلعه]] [[میبد]] – متعلق به [[دوره ایلامی]]، غارهای استان و آثار معماری و شهر سازی باستانی و... نشان می‌دهد مدنیت یزد، در چهار کانون باستانی ([[مهریز]] و [[فهرج]])، (یزد)، (رستاق و [[میبد]]) و ([[اردکان (یزد)|اردکان]]) متمرکز بود. پژوهشگران این منطقه را که در مسیر شاهراه‌های باستانی (ری – کرمان) و (پارس – خراسان) قرار داشت، جزء سرزمینهای دوردست مادها شمرده‌اند | ||
| سطر ۵۵: | سطر ۵۵: | ||
توران دخت هشت ماه پادشاهی کرد و بعد درگذشت. بعد از وی ایران دخت به سلطنت رسید. وی نماینده‌ای به نام «ابرند» به یزد فرستاد و به وی دستور داد که بر عمارت و آبادی یزد بیفزاید. ابرند نیز در دو فرسنگی شهر یزد ده جدیدی احداث کرد و آن را «ابرند آباد» نام نهاد. | توران دخت هشت ماه پادشاهی کرد و بعد درگذشت. بعد از وی ایران دخت به سلطنت رسید. وی نماینده‌ای به نام «ابرند» به یزد فرستاد و به وی دستور داد که بر عمارت و آبادی یزد بیفزاید. ابرند نیز در دو فرسنگی شهر یزد ده جدیدی احداث کرد و آن را «ابرند آباد» نام نهاد. | ||
| − | === [[اتابکان یزد]] === | + | ===[[اتابکان یزد]]=== |
اتابکان یزد نزدیک به ۱۴۰ سال بر این خطه حکومت کردند. با کشته شدن فرامرز بن علی در جنگ با خان فتای، [[سلطان سنجر]]، حکومت یزد را به دختران فرمانده خود که پسری نداشت واگذاشت و رکن الدین سام از سرداران سپاه فرامرز را برای اداره یزد به اتابکی آنان گماشت. | اتابکان یزد نزدیک به ۱۴۰ سال بر این خطه حکومت کردند. با کشته شدن فرامرز بن علی در جنگ با خان فتای، [[سلطان سنجر]]، حکومت یزد را به دختران فرمانده خود که پسری نداشت واگذاشت و رکن الدین سام از سرداران سپاه فرامرز را برای اداره یزد به اتابکی آنان گماشت. | ||
| سطر ۶۱: | سطر ۶۱: | ||
رکن الدین سام نخستین ایمر این خاندان به علت پیری و ناتوانی در اداره حکومت در سال ۵۸۴ ه .ق جای خود را به برادر کوچکش عز الدین لنگر سپرد. با مرگ عزالدین در سال ۶۴۰ ه .ق ورد انزور به حکومت رسید و در سال ۶۵۲ ه .ق حکومت به ابو منصور اسفهسالار مشهور به قطب الدین رسید. مادر او مریم ترکان بناهای زیادی را در یزد ساخت و در دوره [[قطب الدین]] مغولان به ایران حمله کردند. اتابک چیرگی مغولان را پذیرفت و یزد را از سپاه [[مغول]] مصون داشت. با مرگ قطب الدین در سال ۶۲۶ ه .ق پسرش محمد بر تخت نشست و او نیز تا سال ۶۳۹ ه .ق حکومت کرد. پس از او به ترتیب سفلر شاه (متوفی ۶۴۹ ه .ق)، طفی شاه (متوفی ۶۷۰)، علاء الدوله (متوفی ۶۷۳) یوسف شاه (متوفی ۶۹۰) حکومت کردند. در دوره یوسف شاه در اثر بی احترامی او به فرستاده [[غازان خان]]، سپاه غازان وی به یزد حمله کرد و او مجبور به فرار به [[سیستان]] شد اما مردم یزد به همراه علما به نزد امیر محمد ابداجی فرمانده سپاه غازان رفتند و او را از ورود به داخل یزد بازداشتند. سرانجام سلسله اتابکان یزد در سال ۷۱۸ به دست [[امیر مبارز الدین]] برچیده شد و آخرین امیر سلسله اتابکان حاجی شاه فرزند یوسف شاه سرنگون گردید. | رکن الدین سام نخستین ایمر این خاندان به علت پیری و ناتوانی در اداره حکومت در سال ۵۸۴ ه .ق جای خود را به برادر کوچکش عز الدین لنگر سپرد. با مرگ عزالدین در سال ۶۴۰ ه .ق ورد انزور به حکومت رسید و در سال ۶۵۲ ه .ق حکومت به ابو منصور اسفهسالار مشهور به قطب الدین رسید. مادر او مریم ترکان بناهای زیادی را در یزد ساخت و در دوره [[قطب الدین]] مغولان به ایران حمله کردند. اتابک چیرگی مغولان را پذیرفت و یزد را از سپاه [[مغول]] مصون داشت. با مرگ قطب الدین در سال ۶۲۶ ه .ق پسرش محمد بر تخت نشست و او نیز تا سال ۶۳۹ ه .ق حکومت کرد. پس از او به ترتیب سفلر شاه (متوفی ۶۴۹ ه .ق)، طفی شاه (متوفی ۶۷۰)، علاء الدوله (متوفی ۶۷۳) یوسف شاه (متوفی ۶۹۰) حکومت کردند. در دوره یوسف شاه در اثر بی احترامی او به فرستاده [[غازان خان]]، سپاه غازان وی به یزد حمله کرد و او مجبور به فرار به [[سیستان]] شد اما مردم یزد به همراه علما به نزد امیر محمد ابداجی فرمانده سپاه غازان رفتند و او را از ورود به داخل یزد بازداشتند. سرانجام سلسله اتابکان یزد در سال ۷۱۸ به دست [[امیر مبارز الدین]] برچیده شد و آخرین امیر سلسله اتابکان حاجی شاه فرزند یوسف شاه سرنگون گردید. | ||
| − | === دوره [[مغول]] === | + | ===دوره [[مغول]]=== |
در زمان حکومت [[سلطان قطب الدین]]، [[چنگیزخان]] مغول به ایران حمله کرد. وی سلطه مغولان را پذیرفت و جانشینانش به عنوان دست نشاندگان مغولان در یزد ابقا شدند و با کفایت و زیرکی یزد را از خشم مغولان مصون داشتند. در سایه امنیت و آرامش نسبی یزد، در این دوره بازرگانی و مبادله کالاهای مختلف رونق یافت. عوامل متعددی در بسط و توسعه بازرگانی دخیل بود از جمله این که ایالات جنوبی ایران تحت حاکمیت مغولان قرار گرفته بود، لذا کالاهای یزدی تا آن سوی آبهای جنوبی ایران به خصوص [[هند|هندوستان]] راه یافت و تنها مشکل، حفظ و حراست راه‌های منتهی به بازار فروش بود. راهداری و نگهداری راه‌های کشور از زمان مغولان مورد توجه قرار گرفت و حفاظت راه‌ها را اغلب به امرا و بزرگان واگذار می‌کردند. در اوایل قرن هشتم هر دو جنبه، یعنی گسترش شبکه راه‌های منتهی به یزد و هم امنیت آن حاصل شد و این دو از مواردی بود که نقش به سزایی در توسعه بازرگانی یزد و در نهایت شکوفایی اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی این ایالت داشت. | در زمان حکومت [[سلطان قطب الدین]]، [[چنگیزخان]] مغول به ایران حمله کرد. وی سلطه مغولان را پذیرفت و جانشینانش به عنوان دست نشاندگان مغولان در یزد ابقا شدند و با کفایت و زیرکی یزد را از خشم مغولان مصون داشتند. در سایه امنیت و آرامش نسبی یزد، در این دوره بازرگانی و مبادله کالاهای مختلف رونق یافت. عوامل متعددی در بسط و توسعه بازرگانی دخیل بود از جمله این که ایالات جنوبی ایران تحت حاکمیت مغولان قرار گرفته بود، لذا کالاهای یزدی تا آن سوی آبهای جنوبی ایران به خصوص [[هند|هندوستان]] راه یافت و تنها مشکل، حفظ و حراست راه‌های منتهی به بازار فروش بود. راهداری و نگهداری راه‌های کشور از زمان مغولان مورد توجه قرار گرفت و حفاظت راه‌ها را اغلب به امرا و بزرگان واگذار می‌کردند. در اوایل قرن هشتم هر دو جنبه، یعنی گسترش شبکه راه‌های منتهی به یزد و هم امنیت آن حاصل شد و این دو از مواردی بود که نقش به سزایی در توسعه بازرگانی یزد و در نهایت شکوفایی اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی این ایالت داشت. | ||
| − | === حاکمان [[آل مظفر]] === | + | ===حاکمان [[آل مظفر]]=== |
اهمیت راهداری، امنیت و گسترش راه‌ها در گذشته به اندازه‌ای بود که خاندان مظفر از راهداری یزد و میبد به پادشاهی رسیدند. امیر مظفر، بزرگ این خاندان، از نوادگان [[غیاث الدین خراسانی]] بود، که در دربار [[ایلخان]] مغول وارد خدمت شد و به حکومت [[میبد]] رسید. پس از مرگ او، پسرش [[امیر مبارز الدین محمد]] در اوایل حکومت ابو سعید بهادر خان (۷۱۶ـ۷۳۶ ه .ق) ایلخان مغول به حکومت میبد و راهداری یزد انتخاب شد. در سال ۷۱۸ ه .ق، حاجی شاه بن یوسف، اتابک یزد را در نبردی شکست داد و به حکومت اتابکان یزد پایان داد و از سوی ابو سعید بهادر خان، به حکومت یزد نیز رسید. | اهمیت راهداری، امنیت و گسترش راه‌ها در گذشته به اندازه‌ای بود که خاندان مظفر از راهداری یزد و میبد به پادشاهی رسیدند. امیر مظفر، بزرگ این خاندان، از نوادگان [[غیاث الدین خراسانی]] بود، که در دربار [[ایلخان]] مغول وارد خدمت شد و به حکومت [[میبد]] رسید. پس از مرگ او، پسرش [[امیر مبارز الدین محمد]] در اوایل حکومت ابو سعید بهادر خان (۷۱۶ـ۷۳۶ ه .ق) ایلخان مغول به حکومت میبد و راهداری یزد انتخاب شد. در سال ۷۱۸ ه .ق، حاجی شاه بن یوسف، اتابک یزد را در نبردی شکست داد و به حکومت اتابکان یزد پایان داد و از سوی ابو سعید بهادر خان، به حکومت یزد نیز رسید. | ||
| سطر ۷۱: | سطر ۷۱: | ||
مبارز الدین محمد، پس از درگذشت ابو سعید بهادر خان، دم از استقلال زد و بر کرمان، شیراز و قلمرو حکومت ملوک [[شبانکاره]] در جنوب ایران چیره شد و در سال ۷۲۳ ه .ق حکومت [[آل مظفر]] را تشکیل داد. حکومت آل مظفر نقطه عطفی در تاریخ یزد به حساب می‌آید، چرا که برای نخستین بار این خطه در طی حیات دیرینه‌اش سلسله‌ای را در درون خود پرورانید که بیش از نیم قرن مقدرات صفحات جنوبی ایران را در دست داشت. آل مظفر، میبد را پایگاه اصلی خود قرار دادند و از اینجا به نواحی دیگر ([[کرمان]]، [[استان فارس|فارس]]، [[اصفهان]] و [[تبریز]]) چنگ انداختند، لذا یزد از نظر سیاسی و اقتصادی به چنان اعتبار و اهمیتی دست یافت که در هیچ عصری از تاریخ خود بدان منزلت نرسیده بود. اوج شکوفایی و عظمت فرهنگی یزد نیز مربوط به همین زمان است. در هیچ جای ایران به اندازه یزد دارالتعلیم به وجود نیامد، به گونه‌ای که یزد به «دارالعلم» ملقب شد. در مدارس، مساجد، دارالسیاده‌ها و خانقاه‌ها علوم مختلف رایج زمان تدریس می‌شد. ویژگی دیگر دوران آل مظفر رونق [[تصوف]] در یزد است. | مبارز الدین محمد، پس از درگذشت ابو سعید بهادر خان، دم از استقلال زد و بر کرمان، شیراز و قلمرو حکومت ملوک [[شبانکاره]] در جنوب ایران چیره شد و در سال ۷۲۳ ه .ق حکومت [[آل مظفر]] را تشکیل داد. حکومت آل مظفر نقطه عطفی در تاریخ یزد به حساب می‌آید، چرا که برای نخستین بار این خطه در طی حیات دیرینه‌اش سلسله‌ای را در درون خود پرورانید که بیش از نیم قرن مقدرات صفحات جنوبی ایران را در دست داشت. آل مظفر، میبد را پایگاه اصلی خود قرار دادند و از اینجا به نواحی دیگر ([[کرمان]]، [[استان فارس|فارس]]، [[اصفهان]] و [[تبریز]]) چنگ انداختند، لذا یزد از نظر سیاسی و اقتصادی به چنان اعتبار و اهمیتی دست یافت که در هیچ عصری از تاریخ خود بدان منزلت نرسیده بود. اوج شکوفایی و عظمت فرهنگی یزد نیز مربوط به همین زمان است. در هیچ جای ایران به اندازه یزد دارالتعلیم به وجود نیامد، به گونه‌ای که یزد به «دارالعلم» ملقب شد. در مدارس، مساجد، دارالسیاده‌ها و خانقاه‌ها علوم مختلف رایج زمان تدریس می‌شد. ویژگی دیگر دوران آل مظفر رونق [[تصوف]] در یزد است. | ||
| − | === دوره [[تیموریان]] === | + | ===دوره [[تیموریان]]=== |
در سال ۷۹۵ ه .ق [[امیر تیمور]] در یورش سه ساله خود طومار دولت مظفری را درنوردید و یزد را به یکی از عمال خود سپرد. بعد از مراجعت تیمور به [[ماوراءالنهر]] گروهی از همدلی مردم نسبت به آل مظفر سوء استفاده کرده، به رهبری حاجی آبدار، یزد را از تصرف حاکم تیمور بیرون آوردند و سپس سلطان محمد پسر ابو سعید طبسی، یزد را به چنگ آورد و استقلال آنرا اعلام کرد. حاکمان تیموری، [[اصفهان]]، [[نایین]] و [[اردستان]] برای اعاده نظم به یزد لشکر کشیدند، اما شکست خوردند. به ناچار پیر محمد بن عمر شیخ بن تیمور، حاکم [[استان فارس|فارس]]، با سپاهی فراوان رهسپار یزد شد و به امر [[تیمور]]، حاکم [[سیستان]] هم همراهی و مساعدت کرد و از هر سو یزد را در محاصره گرفتند و در نهایت یزد را گشودند. کاشی کاری‌های مسجد جامع و [[میدان امیر چخماق]] و مسجد امیر چخماق، مصلای عتیق و ... از آثار این دوران است. مدارس و کتابخانه های متعددی چون مدرسه و کتابخانه قطبیه سرپلوک، مدرسه دارالصفا، مدرسه و کتابخانه یوسف چهره، مدرسه و کتابخانه اصیلیه سرد هوک و کتابخانه باوردیه تاسیس شدند، که نویسندگان و علما و مورخان نامی نظیر [[شرف الدین علی یزدی]] در آنها پرورش یافتند. | در سال ۷۹۵ ه .ق [[امیر تیمور]] در یورش سه ساله خود طومار دولت مظفری را درنوردید و یزد را به یکی از عمال خود سپرد. بعد از مراجعت تیمور به [[ماوراءالنهر]] گروهی از همدلی مردم نسبت به آل مظفر سوء استفاده کرده، به رهبری حاجی آبدار، یزد را از تصرف حاکم تیمور بیرون آوردند و سپس سلطان محمد پسر ابو سعید طبسی، یزد را به چنگ آورد و استقلال آنرا اعلام کرد. حاکمان تیموری، [[اصفهان]]، [[نایین]] و [[اردستان]] برای اعاده نظم به یزد لشکر کشیدند، اما شکست خوردند. به ناچار پیر محمد بن عمر شیخ بن تیمور، حاکم [[استان فارس|فارس]]، با سپاهی فراوان رهسپار یزد شد و به امر [[تیمور]]، حاکم [[سیستان]] هم همراهی و مساعدت کرد و از هر سو یزد را در محاصره گرفتند و در نهایت یزد را گشودند. کاشی کاری‌های مسجد جامع و [[میدان امیر چخماق]] و مسجد امیر چخماق، مصلای عتیق و ... از آثار این دوران است. مدارس و کتابخانه های متعددی چون مدرسه و کتابخانه قطبیه سرپلوک، مدرسه دارالصفا، مدرسه و کتابخانه یوسف چهره، مدرسه و کتابخانه اصیلیه سرد هوک و کتابخانه باوردیه تاسیس شدند، که نویسندگان و علما و مورخان نامی نظیر [[شرف الدین علی یزدی]] در آنها پرورش یافتند. | ||
| − | === دوره [[صفویه]] === | + | ===دوره [[صفویه]]=== |
مقارن ظهور [[شاه اسماعیل صفوی]] طایفه های مختلفی در ایران حکومت می‌کردند. در سراسر ایران در حدود چهل حاکم مستقل و نیمه مستقل حکم می‌راندند و یزد در تصرف [[مراد بیک بایندری]] بود. شاه اسماعیل مدعیان را منکوب کرد و یزد را به تصرف خویش درآورد. اما افراط در تعصب مذهبی و کشتارهای بی‌مورد خسارت معنوی بزرگی به ایران و به ویژه یزد وارد کرد. نمونه آن کشتن دانشمند بزرگ آن روزگار [[قاضی میر حسین میبدی]] است. درگیری یزدی‌ها با عامل حکومت منجر به یورش محمد کره حاکم ابرقو به یزد شد. وی با کمک لرهای خویشاوندش یزد را گرفت و شاه اسماعیل جهت دفع وی به یزد آمد و بعد از مدتی محاصره، وی را دستگیر و در اصفهان سوزاند. نعمت الله باقی پسر امیر میرزا عبدالباقی (صوفی سرشناس) که در جنگ چالدران کشته شد، در زمان شاه طهماسب، دختر شاه اسماعیل را به زنی گرفت و حاکم یزد شد. وی دیوان خانه‌ای به نام «عباسیه» ساخت و مسجد [[شاه طهماسب]] در نزدیکی میدان بعثت از یادگارهای اوست. | مقارن ظهور [[شاه اسماعیل صفوی]] طایفه های مختلفی در ایران حکومت می‌کردند. در سراسر ایران در حدود چهل حاکم مستقل و نیمه مستقل حکم می‌راندند و یزد در تصرف [[مراد بیک بایندری]] بود. شاه اسماعیل مدعیان را منکوب کرد و یزد را به تصرف خویش درآورد. اما افراط در تعصب مذهبی و کشتارهای بی‌مورد خسارت معنوی بزرگی به ایران و به ویژه یزد وارد کرد. نمونه آن کشتن دانشمند بزرگ آن روزگار [[قاضی میر حسین میبدی]] است. درگیری یزدی‌ها با عامل حکومت منجر به یورش محمد کره حاکم ابرقو به یزد شد. وی با کمک لرهای خویشاوندش یزد را گرفت و شاه اسماعیل جهت دفع وی به یزد آمد و بعد از مدتی محاصره، وی را دستگیر و در اصفهان سوزاند. نعمت الله باقی پسر امیر میرزا عبدالباقی (صوفی سرشناس) که در جنگ چالدران کشته شد، در زمان شاه طهماسب، دختر شاه اسماعیل را به زنی گرفت و حاکم یزد شد. وی دیوان خانه‌ای به نام «عباسیه» ساخت و مسجد [[شاه طهماسب]] در نزدیکی میدان بعثت از یادگارهای اوست. | ||
| سطر ۸۲: | سطر ۸۲: | ||
در زمان یورش افغانها به ایران، یزدی‌ها به رهبری میرزا عنایت سلطان دلاوری‌های فراوانی از خود نشان دادند. [[محمود افغان]] در تصرف یزد ناکام ماند و عاقبت یزد را رها کرد و اصفهان را فتح کرد. [[اشرف افغان]] جانشین محمود چهار سال با یزدی‌ها و عنایت سلطان جنگید و عاقبت با حیله بر او و دودمانش دست یافت و به استثنای مؤمن خان و محمد تقی خان، خواهر زادگان عنایت سلطان، همه را به قتل رساند. مؤمن خان، از جانب [[نادرشاه افشار]]، حاکم کرمان شد و محمد تقی خان و فرزندانش تا اواخر زمان قاجار در نقش حاکم یا مستوفی یزد خدمت کردند. این خاندان خدمات ارزنده‌ای به یزد کردند و آثار و بناهای فراوانی در یزد ساختند. [[باغ دولت آباد]]، باغ ناصریه، مدرسه خان، میدان خان، بازار خان، بازار قیصریه و ... از آثار این خاندان است. | در زمان یورش افغانها به ایران، یزدی‌ها به رهبری میرزا عنایت سلطان دلاوری‌های فراوانی از خود نشان دادند. [[محمود افغان]] در تصرف یزد ناکام ماند و عاقبت یزد را رها کرد و اصفهان را فتح کرد. [[اشرف افغان]] جانشین محمود چهار سال با یزدی‌ها و عنایت سلطان جنگید و عاقبت با حیله بر او و دودمانش دست یافت و به استثنای مؤمن خان و محمد تقی خان، خواهر زادگان عنایت سلطان، همه را به قتل رساند. مؤمن خان، از جانب [[نادرشاه افشار]]، حاکم کرمان شد و محمد تقی خان و فرزندانش تا اواخر زمان قاجار در نقش حاکم یا مستوفی یزد خدمت کردند. این خاندان خدمات ارزنده‌ای به یزد کردند و آثار و بناهای فراوانی در یزد ساختند. [[باغ دولت آباد]]، باغ ناصریه، مدرسه خان، میدان خان، بازار خان، بازار قیصریه و ... از آثار این خاندان است. | ||
| − | === دوره | + | ===دوره زندیه=== |
از فرماندارانی که در سلطنت [[زندیه]] به یزد آمده‌اند از زین العابدین خان و بعد از او عبدالرحیم خان نام برده شده است. عبدالرحیم خان به آبادی و عمران میل زیادی داشت و مزرعه رحیم آباد را که جزء حومه یزد است احداث نمود. همچنین مدرسه عبدالرحیم خان که اکنون با عنوان دبستان همت است از بناهای اوست. او در سال ۱۲۰۱ ه .ق مرحوم شد. در سال ۱۳۰۹ ه .ق لطفعلی خان زند (آخرین جانشین [[کریم خان زند]]) پس از واقعه ایرج به [[لار]] رفت و چون نتیجه‌ای نگرفت عازم راور [[کرمان]] گردید و چون حاکم کرمان قصد دستگیری او را داشت از طریق لوط و چهل پایه و نای بند خود را به [[طبس]] رساند. | از فرماندارانی که در سلطنت [[زندیه]] به یزد آمده‌اند از زین العابدین خان و بعد از او عبدالرحیم خان نام برده شده است. عبدالرحیم خان به آبادی و عمران میل زیادی داشت و مزرعه رحیم آباد را که جزء حومه یزد است احداث نمود. همچنین مدرسه عبدالرحیم خان که اکنون با عنوان دبستان همت است از بناهای اوست. او در سال ۱۲۰۱ ه .ق مرحوم شد. در سال ۱۳۰۹ ه .ق لطفعلی خان زند (آخرین جانشین [[کریم خان زند]]) پس از واقعه ایرج به [[لار]] رفت و چون نتیجه‌ای نگرفت عازم راور [[کرمان]] گردید و چون حاکم کرمان قصد دستگیری او را داشت از طریق لوط و چهل پایه و نای بند خود را به [[طبس]] رساند. | ||
| سطر ۸۸: | سطر ۸۸: | ||
امیر حسینخان طبسی مقدم [[لطفعلی خان]] و اتباعش را گرامی شمرد و بعد از ۵۰ روز پذیرایی سیصد سوار در اختیار او قرار داد. خان زند که در مدت اقامت خود در طبس از تخریب قلعه و حصار شیراز خبر یافت، لذا با همان نفرات کم به عزم تسخیر آن شهر حرکت کرد. در حوالی یزد محمد تقی خان یزدی به مخالفت برخاست و به مقابله آمد. لطفعلی خان با سپاه زند و سواران طبس در ناحیه [[اردکان]] بر خان یزدی حمله برد و افرادش را پراکنده و منهزم و گروهی را اسیر نمود و راه [[ابرقو]] را در پیش گرفت. | امیر حسینخان طبسی مقدم [[لطفعلی خان]] و اتباعش را گرامی شمرد و بعد از ۵۰ روز پذیرایی سیصد سوار در اختیار او قرار داد. خان زند که در مدت اقامت خود در طبس از تخریب قلعه و حصار شیراز خبر یافت، لذا با همان نفرات کم به عزم تسخیر آن شهر حرکت کرد. در حوالی یزد محمد تقی خان یزدی به مخالفت برخاست و به مقابله آمد. لطفعلی خان با سپاه زند و سواران طبس در ناحیه [[اردکان]] بر خان یزدی حمله برد و افرادش را پراکنده و منهزم و گروهی را اسیر نمود و راه [[ابرقو]] را در پیش گرفت. | ||
| − | === دوره [[قاجاریه]] === | + | ===دوره [[قاجاریه]]=== |
| − | با به حکومت رسیدن [[آقا محمد خان قاجار]]، محمد تقی خان که از سال ۱۱۶۱ (دوره [[افشاریه]]) حاکم یزد بود در مقام خود باقی‌ماند. با مرگ وی در سال ۱۲۱۳ ه .ق چند تن از فرزندانش از سوی [[فتحعلی شاه]] به حکومت رسیدند. فرزندان وی در دوره حکومت خود به عمران و آبادی یزد پرداختند. در سال ۱۲۳۶ ه .ق فتحعلی شاه فرزند ۳۲ ساله خود محمد ولی میرزا را به حکومت یزد گماشت. وی در دوران حکومت به تعمیر و گسترش برخی از بناها پرداخت. در سال ۱۲۴۳ ه .ق [[ظل السلطان]] به حکومت یزد انتخاب گردید اما پس از مرگ فتحعلی شاه قبل از آنکه ولیعهد رسمی محمد شاه از تبریز به پایتخت برسد از یزد به سوی تهران شتافت و به یاری برادران بر تخت سلطنت جلوس کرد و خود را عادلشاه نامید. اما پس از ۹۰ روز مغلوب شد و به [[روسیه]] گریخت. | + | با به حکومت رسیدن [[آقا محمد خان قاجار]]، محمد تقی خان که از سال ۱۱۶۱ (دوره [[افشاریه]]) حاکم یزد بود در مقام خود باقی‌ماند. با مرگ وی در سال ۱۲۱۳ ه .ق چند تن از فرزندانش از سوی [[فتحعلی شاه]] به حکومت رسیدند. فرزندان وی در دوره حکومت خود به عمران و آبادی یزد پرداختند. در سال ۱۲۳۶ ه .ق [[فتح علی|فتحعلی شاه]] فرزند ۳۲ ساله خود محمد ولی میرزا را به حکومت یزد گماشت. وی در دوران حکومت به تعمیر و گسترش برخی از بناها پرداخت. در سال ۱۲۴۳ ه .ق [[ظل السلطان]] به حکومت یزد انتخاب گردید اما پس از مرگ فتحعلی شاه قبل از آنکه ولیعهد رسمی محمد شاه از تبریز به پایتخت برسد از یزد به سوی تهران شتافت و به یاری برادران بر تخت سلطنت جلوس کرد و خود را عادلشاه نامید. اما پس از ۹۰ روز مغلوب شد و به [[روسیه]] گریخت. |
| − | == مردم == | + | ==مردم== |
| − | === زبان === | + | ===زبان=== |
| − | مردم یزد به زبان فارسی رایج با [[گویش یزدی]] سخن می‌گویند و بسیاری از واژه‌ها و ترکیبات زیبای فارسی را در گویش خود حفظ کرده‌اند. در استان یزد برخی ویژگی‌های گویشی میان شهرستانهای مختلف محسوس است. معتقدان به آیین [[زرتشتی]] در میان خود به [[گویش بهدینان|زبان بهدینی]] (گَورونی یا دری زرتشتی) سخن می‌گویند<ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=5249 بهدینان]، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی</ref><ref name=iranica>|نویسنده = |نشانی= http://www.iranicaonline.org/articles/behdinan-dialect |عنوان= BEHDĪNĀN DIALECT | ناشر =دانشنامه ایرانیکا |تاریخ = |تاریخ بازبینی=</ref> و به ویژه مراسم مذهبی خود را با این زبان انجام می‌دهند. گویش یزدی بخشی از فارسی دری (فارسی خالص و اولیهٔ ایرانیان) است. | + | مردم یزد به زبان فارسی رایج با [[گویش یزدی]] سخن می‌گویند و بسیاری از واژه‌ها و ترکیبات زیبای فارسی را در گویش خود حفظ کرده‌اند. در استان یزد برخی ویژگی‌های گویشی میان شهرستانهای مختلف محسوس است. معتقدان به آیین [[زرتشتی]] در میان خود به [[گویش بهدینان|زبان بهدینی]] (گَورونی یا دری زرتشتی) سخن می‌گویند<ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=5249 بهدینان]، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی</ref><ref name="iranica">|نویسنده = |نشانی= http://www.iranicaonline.org/articles/behdinan-dialect |عنوان= BEHDĪNĀN DIALECT | ناشر =دانشنامه ایرانیکا |تاریخ = |تاریخ بازبینی=</ref> و به ویژه مراسم مذهبی خود را با این زبان انجام می‌دهند. گویش یزدی بخشی از فارسی دری (فارسی خالص و اولیهٔ ایرانیان) است. |
| − | === دین === | + | ===دین=== |
بیشتر مردم یزد [[مسلمان]] و [[شیعه دوازده امامی]] هستند. همچنین گروه بزرگی از [[زرتشتیان]] [[ایران]] در یزد ساکن هستند. اقلیت کوچکی از [[یهودیان]] نیز ساکن این شهر می‌باشند. | بیشتر مردم یزد [[مسلمان]] و [[شیعه دوازده امامی]] هستند. همچنین گروه بزرگی از [[زرتشتیان]] [[ایران]] در یزد ساکن هستند. اقلیت کوچکی از [[یهودیان]] نیز ساکن این شهر می‌باشند. | ||
| − | عموما استان یزد را در ایران به عنوان استان مذهبی قلمداد می کنند که دلیل آن توجه مردمان این دیار به بحث مذهب و تلاششان برای نگهداری آن است. گواه این مطلب را می توان برگزاری مراسمهای مختلف مذهبی شیعیان آن علی الخصوص مراسم نخل برداری (نخل نوعی سازه چوبی است که نماد طابوت امام حسین (ع) امام سوم شیعیان محسوب میشود) که در ماه محرم اجرا می شود اشاره نمود. همچنین در بخشی از سفرنامه فرد ریچاردز آمده است که "احساسات مذهبی مردم یزد خیلی جدی تر از اغلب شهرهای ایران است." علاوه بر | + | عموما استان یزد را در ایران به عنوان استان مذهبی قلمداد می کنند که دلیل آن توجه مردمان این دیار به بحث مذهب و تلاششان برای نگهداری آن است. گواه این مطلب را می توان برگزاری مراسمهای مختلف مذهبی شیعیان آن علی الخصوص مراسم نخل برداری (نخل نوعی سازه چوبی است که نماد طابوت [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] (ع) امام سوم شیعیان محسوب میشود) که در [[ماه محرم]] اجرا می شود اشاره نمود. همچنین در بخشی از سفرنامه فرد ریچاردز آمده است که "احساسات مذهبی مردم یزد خیلی جدی تر از اغلب شهرهای ایران است." علاوه بر اینکه بیشتر مردم یزد مسلمان هستند اما اقلیت های دینی دیگری که در بالا اشاره شد نیز حضور دارند. در اطراف شهر یزد و همچنین داخل آن زیارتگاههای مختلفی برای زرتشتیان به چشم می خورد که در هر ماه و یا فصل مراسمهای ویژه ی پیروان این دین در آنها برگزار می گردد. از آن جمله می توان به جشن سده اشاره نمود که یکی از مراسمهای معروف و عمومی زرتشتیان است و هر ساله در روز دهم بهمن ماه همزمان با مناطق دیگر ایران در یزد برگزار می شود.<ref> کتاب |نام خانوادگی= زنده دل|نام= حسن|کتاب= استان یزد| ناشر= نشر ایرانگردان|سال= ۱۳۷۷</ref> |
| − | === جمعیت === | + | ===جمعیت=== |
بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت شهرستان یزد در مجموع ۵۸۲٬۶۸۲ نفر است که این تعداد در ۱۶۸٬۵۲۸ خانوار زندگی می‌کنند که از این جمعیت ۲۹۷٬۵۴۶ مرد و ۲۸۵٬۱۳۶ نفر زن هستند.<ref name="AMAR">«[http://www.amar.org.ir/Portals/2/census-90/jamiat/ostan-jamiat-21.xls نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰]» درگاه ملی آمار ایران</ref> در این شهرستان ۴۸۴٬۱۶۷ نفر جمعیت شهری و ۴۲٬۰۰۹ نفر جمعیت روستایی اعلام شده‌است. | بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت شهرستان یزد در مجموع ۵۸۲٬۶۸۲ نفر است که این تعداد در ۱۶۸٬۵۲۸ خانوار زندگی می‌کنند که از این جمعیت ۲۹۷٬۵۴۶ مرد و ۲۸۵٬۱۳۶ نفر زن هستند.<ref name="AMAR">«[http://www.amar.org.ir/Portals/2/census-90/jamiat/ostan-jamiat-21.xls نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰]» درگاه ملی آمار ایران</ref> در این شهرستان ۴۸۴٬۱۶۷ نفر جمعیت شهری و ۴۲٬۰۰۹ نفر جمعیت روستایی اعلام شده‌است. | ||
| − | + | ==جغرافیا<ref>«[http://www.safar-bank.ir/forums/16-اطلاعات-ایران-شناسی/15-همه-چیز-درباره-استان-یزد همه چیز درباره یزد] » بانک اطلاعات صنعت گردشگری و توریسم</ref>== | |
| − | |||
| − | == جغرافیا<ref>«[http://www.safar-bank.ir/forums/16-اطلاعات-ایران-شناسی/15-همه-چیز-درباره-استان-یزد همه چیز درباره یزد] » بانک اطلاعات صنعت گردشگری و توریسم</ref> == | ||
قرار گرفتن در بخش مرکزی [[فلات ایران]] در برگیرنده نا مناسب ترین عوامل طبیعی چیره بر [[فلات]] مرکزی ایران نیز است. بارش اندک همراه با [[تبخیر]] شدید، دور بودن از دریا، نزدیکی با کویر خشک و پهناور نمک، رطوبت نسبی کم همراه با گرمای بسیار، از عواملی هستند، که یزد را به گونه یکی از خشک ترین مناطق ایران در آورده است. گذشته از آن، در این منطقه نوسان شدید درجه حرارت نیز وجود دارد. | قرار گرفتن در بخش مرکزی [[فلات ایران]] در برگیرنده نا مناسب ترین عوامل طبیعی چیره بر [[فلات]] مرکزی ایران نیز است. بارش اندک همراه با [[تبخیر]] شدید، دور بودن از دریا، نزدیکی با کویر خشک و پهناور نمک، رطوبت نسبی کم همراه با گرمای بسیار، از عواملی هستند، که یزد را به گونه یکی از خشک ترین مناطق ایران در آورده است. گذشته از آن، در این منطقه نوسان شدید درجه حرارت نیز وجود دارد. | ||
شهرستان یزد در دره‌ای خشک و پهناور بین کوههای [[شیرکوه]] و [[خرانق]]، در ۱۵ درجه و ۵۳ دقیقه تا ۴۰ درجه و ۵۴ دقیقه درازای خاوری و ۴۶ درجه و ۳۱ دقیقه تا ۱۵ درجه و ۳۲ دقیقه پهنای شمالی واقع شده است. این شهرستان از سوی شمال به شهرستانهای [[میبد]] و [[اردکان]] از خاور به شهرستانهای [[اردکان (یزد)|اردکان]] و [[بافق]]، از باختر به استان [[اصفهان]] و از جنوب به شهرستان [[تفت]]، [[ابرکوه]] و [[مهریز]] محدود میشود. میانگین بلندی شهرستان یزد از سطح دریا ۱۲۰۰ متراست. | شهرستان یزد در دره‌ای خشک و پهناور بین کوههای [[شیرکوه]] و [[خرانق]]، در ۱۵ درجه و ۵۳ دقیقه تا ۴۰ درجه و ۵۴ دقیقه درازای خاوری و ۴۶ درجه و ۳۱ دقیقه تا ۱۵ درجه و ۳۲ دقیقه پهنای شمالی واقع شده است. این شهرستان از سوی شمال به شهرستانهای [[میبد]] و [[اردکان]] از خاور به شهرستانهای [[اردکان (یزد)|اردکان]] و [[بافق]]، از باختر به استان [[اصفهان]] و از جنوب به شهرستان [[تفت]]، [[ابرکوه]] و [[مهریز]] محدود میشود. میانگین بلندی شهرستان یزد از سطح دریا ۱۲۰۰ متراست. | ||
| − | == مناطق گردشگری == | + | ==مناطق گردشگری== |
| − | === بناها و مکان‌های تاریخی === | + | ===بناها و مکان‌های تاریخی=== |
[[بادگیر باغ دولت آباد]] | [[بادگیر باغ دولت آباد]] | ||
[[آب انبار رستم گیو]] | [[آب انبار رستم گیو]] | ||
| − | ==== بازارهای تاریخی<ref name="NeginKavir">یزد نگین کویر، مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی یزد، استانداری یزد، ۱۳۷۵</ref> ==== | + | ====بازارهای تاریخی<ref name="NeginKavir">یزد نگین کویر، مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی یزد، استانداری یزد، ۱۳۷۵</ref>==== |
| − | * [[بازار خان]] | + | |
| − | * [[بازار زرگری]] | + | *[[بازار خان]] |
| − | * [[بازارچه پنجه علی]] | + | *[[بازار زرگری]] |
| − | * [[بازار قیصریه (یزد)|بازار قیصریه]] | + | *[[بازارچه پنجه علی]] |
| − | * [[بازار علاقبندی]] | + | *[[بازار قیصریه (یزد)|بازار قیصریه]] |
| − | * [[بازار کاشی‌گری]] | + | *[[بازار علاقبندی]] |
| − | * [[بازار چیت سازی]] | + | *[[بازار کاشی‌گری]] |
| − | * [[بازار مسجد ملااسماعیل]] | + | *[[بازار چیت سازی]] |
| − | * [[بازار افشار]] | + | *[[بازار مسجد ملااسماعیل]] |
| − | * [[بازار حاجی قنبر]] | + | *[[بازار افشار]] |
| − | * [[بازار محمد علی خان]] | + | *[[بازار حاجی قنبر]] |
| − | * [[بازار جعفرخان]] | + | *[[بازار محمد علی خان]] |
| − | * [[بازار صدری]] (شاهزاده فاضل) | + | *[[بازار جعفرخان]] |
| − | * [[بازار دروازه مهریز]] | + | *[[بازار صدری]] (شاهزاده فاضل) |
| − | * [[بازار مسگری]] | + | *[[بازار دروازه مهریز]] |
| − | * [[بازار نخود بریزی]] | + | *[[بازار مسگری]] |
| + | *[[بازار نخود بریزی]] | ||
[[خانه کلاه‌دوزها(موزه آب یزد)]] | [[خانه کلاه‌دوزها(موزه آب یزد)]] | ||
| − | ==== میدان‌ها و لَـرد<ref>میدان محله‌ای را لَـرد گویند.</ref>های تاریخی<ref name="Afshar">افشار، ایرج، یادگارهای یزد، جلد دوم (شهر یزد)، انتشارات انجمن آثار ملی، ۱۳۵۴</ref> ==== | + | ====میدان‌ها و لَـرد<ref>میدان محله‌ای را لَـرد گویند.</ref>های تاریخی<ref name="Afshar">افشار، ایرج، یادگارهای یزد، جلد دوم (شهر یزد)، انتشارات انجمن آثار ملی، ۱۳۵۴</ref>==== |
[[میدان امیرچقماق]] | [[میدان امیرچقماق]] | ||
| − | * [[میدان خان و بازارهای اطراف|میدان خان]] | + | *[[میدان خان و بازارهای اطراف|میدان خان]] |
| − | * [[میدان بعثت]] | + | *[[میدان بعثت]] |
| − | * [[میدان قلعه]]<ref>در حال حاضر اثری از این میدان برجای نمانده‌است.</ref> | + | *[[میدان قلعه]]<ref>در حال حاضر اثری از این میدان برجای نمانده‌است.</ref> |
| − | * [[میدان امیرچخماق|میدان امیرچقماق]] | + | *[[میدان امیرچخماق|میدان امیرچقماق]] |
| − | * [[میدان وقت و ساعت]] | + | *[[میدان وقت و ساعت]] |
| − | * [[لَـرد آسیاب]] | + | *[[لَـرد آسیاب]] |
| − | * [[لَـرد باجوردی]] | + | *[[لَـرد باجوردی]] |
| − | * [[لَـرد تازیان]] | + | *[[لَـرد تازیان]] |
| − | * [[لَـرد خواجه خضر]] | + | *[[لَـرد خواجه خضر]] |
| − | * [[لَـرد فهادان]] | + | *[[لَـرد فهادان]] |
| − | * [[لَـرد کیوان]] | + | *[[لَـرد کیوان]] |
| − | * [[لَـرد گودال مصلی]] | + | *[[لَـرد گودال مصلی]] |
| − | * [[لَـرد کوچه میرقطب]] | + | *[[لَـرد کوچه میرقطب]] |
| − | * [[لَـرد مشیر]] | + | *[[لَـرد مشیر]] |
| + | |||
| + | ====مساجد تاریخی و معروف<ref name="Afshar" />==== | ||
| − | + | *[[مسجد جامع یزد]] | |
| + | *[[مسجد امیرچخماق|مسجد امیرچقماق]] | ||
| + | *[[مسجد سرریگ]] | ||
| + | *[[مسجد ملا اسماعیل|مسجد ملااسماعیل]] | ||
| + | *[[مسجد شاه طهماسب]] | ||
| + | *[[مسجد فرط]] | ||
| + | *[[مسجد حظیره]] | ||
| + | *[[مسجد بیاق خان]] | ||
| + | *[[مسجد جامع اهرستان|مسجد اهرستان]] | ||
| + | *[[مسجد شاه یحیی(قلعه کهنه)]] | ||
| + | *[[مسجد بزرگ پشت باغ آب انبار رباط|مسجد بزرگ پشت باغ]] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
در محلات تاریخی یزد، در حدود ۳۰ مسجد دیگر را نیز میتوان نام برد، که در مقیاس کوچکتر، نقش «مساجد محله‌ای» را ایفا می‌کنند. | در محلات تاریخی یزد، در حدود ۳۰ مسجد دیگر را نیز میتوان نام برد، که در مقیاس کوچکتر، نقش «مساجد محله‌ای» را ایفا می‌کنند. | ||
| − | ==== محلات تاریخی ==== | + | ====محلات تاریخی==== |
مسلماً بارزترین خصوصیت شهر یزد را میتوان وجود محله‌های قدیمی و سنتی با کوچه پس کوچه‌های خشت و گلی در هم تنیده، بازارها، مساجد، حمام و خانه‌های آن دانست.<ref> کتاب |نام خانوادگی= قهرمانی|نام خانوادگی= سپهر|نام= ابوالفتح|نام= مسعود|کتاب= یزد، نگین کویر مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی | ناشر= انجمن کتابخانه های عمومی یزد|سال= ۱۳۷۵</ref> | مسلماً بارزترین خصوصیت شهر یزد را میتوان وجود محله‌های قدیمی و سنتی با کوچه پس کوچه‌های خشت و گلی در هم تنیده، بازارها، مساجد، حمام و خانه‌های آن دانست.<ref> کتاب |نام خانوادگی= قهرمانی|نام خانوادگی= سپهر|نام= ابوالفتح|نام= مسعود|کتاب= یزد، نگین کویر مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی | ناشر= انجمن کتابخانه های عمومی یزد|سال= ۱۳۷۵</ref> | ||
در مجموع ۷۷ محله از مجموعه محلات شهر یزد به دلیل قرار گرفتن در محدوده بافت تاریخی و یا در حریم آن، در سال ۱۳۸۴ و با شماره '''۱۵۰۰۰'''، تحت عنوان '''«بافت تاریخی یزد»''' به [[آثار ملی ایران|ثبت آثار ملی]] رسیده‌اند.<ref>خادم زاده، محمد حسن، محلات تاریخی شهر یزد، نشر: سبحان نور، پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی یزد،۱۳۸۶</ref> | در مجموع ۷۷ محله از مجموعه محلات شهر یزد به دلیل قرار گرفتن در محدوده بافت تاریخی و یا در حریم آن، در سال ۱۳۸۴ و با شماره '''۱۵۰۰۰'''، تحت عنوان '''«بافت تاریخی یزد»''' به [[آثار ملی ایران|ثبت آثار ملی]] رسیده‌اند.<ref>خادم زاده، محمد حسن، محلات تاریخی شهر یزد، نشر: سبحان نور، پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی یزد،۱۳۸۶</ref> | ||
| سطر ۱۷۴: | سطر ۱۷۴: | ||
[['''مسجد امیرچقماق''']] | [['''مسجد امیرچقماق''']] | ||
[['''دبیرستان ایرانشهر''']] | [['''دبیرستان ایرانشهر''']] | ||
| − | ==== مراکز آموزشی قدیمی <ref name="NeginKavir"/> ==== | + | ====مراکز آموزشی قدیمی <ref name="NeginKavir" />==== |
| − | * [[دبیرستان مارکار]] | + | *[[دبیرستان مارکار]] |
| − | * دبیرستان ایرانشهر | + | *دبیرستان ایرانشهر |
| − | * [[دبیرستان کیخسروی]] | + | *[[دبیرستان کیخسروی]] |
| − | * [[مدرسه بدر]] | + | *[[مدرسه بدر]] |
| − | * [[دبستان خسروی]] | + | *[[دبستان خسروی]] |
| − | * [[دبستان دینیاری]] | + | *[[دبستان دینیاری]] |
| − | * [[مدرسه اردشیری]] | + | *[[مدرسه اردشیری]] |
| − | * [[دبستان مهرنرسی‌آباد]] | + | *[[دبستان مهرنرسی‌آباد]] |
| − | ==== دیگر آثار تاریخی<ref>در این فهرست از آثاری نام برده شده‌است که، قابل بازدید توسط گردشگران است.</ref><ref>اداره میراث فرهنگی یزد، یزد پردیس کویر(راهنمای گردشگری استان یزد)، تهران: یزدا،۱۳۸۹</ref> ==== | + | ====دیگر آثار تاریخی<ref>در این فهرست از آثاری نام برده شده‌است که، قابل بازدید توسط گردشگران است.</ref><ref>اداره میراث فرهنگی یزد، یزد پردیس کویر(راهنمای گردشگری استان یزد)، تهران: یزدا،۱۳۸۹</ref>==== |
[[برج خاموشان(دخمه زرتشتیان)]] | [[برج خاموشان(دخمه زرتشتیان)]] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | === روستاهای شهرستان یزد === | + | *آب انبارها ([[آب‌انبار رستم گیو|رستم گیو]]،[[آب‌انبار شش بادگیر|شش بادگیری]]) |
| + | *باغها ([[باغ دولت آباد]]،[[باغ خان]]) | ||
| + | *زرتشتیان ([[آتشکده یزد|آتشکده زرتشتیان]]،[[دخمه زرتشتیان (یزد)|دخمهٔ زرتشتیان]]) | ||
| + | *یهودیان ([[کنیسه کمال]]) | ||
| + | *ارگ و برج و بارو ([[برج و باروهای یزد|برج و باروی یزد]]،[[ارگ حکومتی]]،[[قلعه اسدان]]) | ||
| + | *امامزاده‌ها ([[امامزاده جعفر (یزد)|امامزاده جعفر]]،[[شاهزاده فاضل]]،[[امام زاده سید جعفر]]،[[سید فتح الرضا]]) | ||
| + | *قبه‌ها و بقعه‌ها ([[آرامگاه دوازده‌امام|قبهٔ دوازده امام]]،[[آرامگاه سید رکن‌الدین|بقعه سیدرکن الدین]]،[[آرامگاه سید خلیل|بقعهٔ سیدخلیل]]) | ||
| + | *خانه‌های تاریخی ([[خانهٔ رسولیان]]،[[خانهٔ عرب‌ها]]،[[خانهٔ لاری‌ها]]، [[خانه مرتاضیون (دکتر مرتاض)|خانه مرتاض]]،[[خانهٔ ملک‌التجار]]) | ||
| + | *مدارس قدیمی ([[مدرسهٔ خان(یزد)]]،[[زندان اسکندر|مدرسهٔ ضیائیه]]([[زندان اسکندر]])،[[مدرسه شهاب الدین]]،[[مدرسه مصلی صفدر‌خان]]) | ||
| + | *مجموعه مازاری‌ها(حناسایی‌ها) ([[مازاری جوشن]]،[[مازاری اتابکی]]،[[مازاری صلحی‌زاده]]) | ||
| + | |||
| + | ===روستاهای شهرستان یزد=== | ||
یکی از بهترین روستا های یزد میتوان به مَنشاد جای بسیار خوش آب و هوا اشاره کرد که تنها ۶۰km با شهر یزد فاصله دارد. | یکی از بهترین روستا های یزد میتوان به مَنشاد جای بسیار خوش آب و هوا اشاره کرد که تنها ۶۰km با شهر یزد فاصله دارد. | ||
از مناطق روستایی یزد به روستاهای شمالی یزد در مسیر یزد اردکان، همچون [[اسلام‌آباد (میمونه)]]، [[بندر آباد]]، [[عـلی‌آباد]]، [[شمسی (اشکذر)]]، [[حسن‌آباد]]، [[حسـین آباد]] و غیره میتوان اشاره نمود. در طرف دیگر یزد به سمت جنوب، به روستاهایی همچون [[احمد آبـاد]] و [[محمدآباد]] و [[دهـنو]] و... اشاره توان کرد. از روستاهای غربی یزد هم به روستای [[شحنه]] واز شرق به روستاهای منطقهٔ [[دُربید]] ازجمله [[دُربید]] و [[دَربید]] و [[طامهر]] و [[دشت ده]] و [[خورشید آباد]] و [[نیوک]] و [[تنوره]] و [[کلمند]] و [[انـجیره]] و [[نارستانه]] و [[مرزعه تراب]] اشاره میشود که بعضی از این روستاها مانند [[نارستانه]]، یکی از مناطق مقدس [[زرتشتیان]] می‌باشد. | از مناطق روستایی یزد به روستاهای شمالی یزد در مسیر یزد اردکان، همچون [[اسلام‌آباد (میمونه)]]، [[بندر آباد]]، [[عـلی‌آباد]]، [[شمسی (اشکذر)]]، [[حسن‌آباد]]، [[حسـین آباد]] و غیره میتوان اشاره نمود. در طرف دیگر یزد به سمت جنوب، به روستاهایی همچون [[احمد آبـاد]] و [[محمدآباد]] و [[دهـنو]] و... اشاره توان کرد. از روستاهای غربی یزد هم به روستای [[شحنه]] واز شرق به روستاهای منطقهٔ [[دُربید]] ازجمله [[دُربید]] و [[دَربید]] و [[طامهر]] و [[دشت ده]] و [[خورشید آباد]] و [[نیوک]] و [[تنوره]] و [[کلمند]] و [[انـجیره]] و [[نارستانه]] و [[مرزعه تراب]] اشاره میشود که بعضی از این روستاها مانند [[نارستانه]]، یکی از مناطق مقدس [[زرتشتیان]] می‌باشد. | ||
| − | == پانویس == | + | ==پانویس== |
برگرفته از ویکی پدیای فارسی | برگرفته از ویکی پدیای فارسی | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | == منابع == | + | ==منابع== |
| − | * | + | |
| − | * | + | *افشار، ایرج، یادگارهای یزد، تهران، انتشارات انجمن آثار ملی، ۱۳۵۴ |
| − | * | + | *خادم زاده، محمد حسن، محلات تاریخی شهر یزد، تهران، سبحان نور، پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی یزد، ۱۳۸۶، شابک ISBN 964-2745-20-3 |
| − | * | + | *قریشی زاده، سید عبدالرضا، یزد گوهر کویر، تهران، فرهنگسرای میردشتی، ۱۳۸۷، شابک ISBN 964-2708-11-6 |
| − | * | + | *استانداری یزد، یزد نگین کویر (مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی یزد)، یزد، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد، ۱۳۷۵ |
| − | * | + | *اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی یزد، یزد پردیس کویر (راهنمای گردشگری استان یزد)، تهران، یزدا، ۱۳۸۹، شابک ISBN 600-165-028-4 |
| − | * | + | *سید علی زاده، سید احمد، دیوارهای بلند کاه گلی، تهران، انتشارات بقیه العتره، ۱۳۹۱، شابک 978-964-1620-67- |
| − | * | + | *مسرت، حسین، یزد یادگار تاریخ، یزد، انتشارات انجمن کتابخانه‌های عمومی یزد، ۱۳۷۷، شابک 978964-6541-04-6 |
| + | *قهرمانی، ابوالفتح و مسعود سپهر، یزد نگین کویر مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی، جلد اول، یزد، انتشارات انجمن کتابخانه های عمومی یزد، ۱۳۷۵ | ||
[[رده:شهرهای اسلامی]] | [[رده:شهرهای اسلامی]] | ||
[[رده:شهرهای ایران]] | [[رده:شهرهای ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۱۴
یزد مرکز استان و شهرستان یزد در مرکز ایران است. این شهر بین رشته‌های شیرکوه و خرانق و در دشتی گسترده به نام دشت یزد ـ اردکان قرار گرفته‌است. یزد اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان است[۱]، به قسمی که اولین صندوق امانات جهان در ۱۷۰۰ سال پیش در حوضه تمدن این شهر بنا نهاده شده است.[۲] اوج آبادانی یزد از سدهٔ «هشتم هجری» به بعد بوده و اتابکان یزد از مهمترین عوامل پیش‌رفت این شهر در سده‌های گذشته به‌شمار می‌روند.[۳]یزد در منطقه جنوب شرق ایران واقع شده‌است.
این شهر به «شهر بادگیرها» و «شهر دوچرخه‌ها» معروف است.[۴]
پیشینه نام یزد
واژهٔ یزد در لغت به معنای مقدس و پاک بوده و وجه‌تسمیهٔ این شهر، سرزمین مقدس و شهر خدا است.
واژه‌هایی که در تاریخها، سفرنامه‌ها، سیاحت‌نامه‌ها و دیگر مدارک تاریخی مربوط به پیش از اسلام، ماد و پارت و نیز پیش از ورود آریایی‌ها تا دوران کنونی به یزد داده شده‌است عبارتند از:
الف: ایز - ایزاطیخه – ایزدیس – ایساتیس – ایستخای
ک: کت – کتروا - کته – کث – کثه – که – کهثه
گ: گث – گبست
د: دارالسیاده – داراشیعه – دارالعباده – دارالمومنین - دارلعلم
ش: شهر ایزد
ی: یزجی – یزد – یزدان شهر - یزدان گرد – یست – یسدی – یسن – یکس
واژه «یزش» به معنای ستایش و نیایش در زبان پارسی میانه‌است.
ابن بلخی در کتاب فارسنامه که در قرن ششم هجری تالیف شده نام اصلی یزد را «کثه» نامیده و احمد بن حسین بن علی کاتب نیز در قرن نهم در کتاب تاریخ یزد نام «کثه» را تایید نموده که معنی شهر کوچک است زیرا در پارسی باستان این واژه به معنای کوچک است زیرا کثه در مقایسه با ایساتیس که شهر بزرگی بود در حومه یزد قرار داشته و کوچک بوده‌است. اصطخری درباره یزد می‌گوید:«کثه مرکز یزد، شهری است درحاشیه کویر دارای هوای خوب ودرعین حال واجد آسایش وتنعم شهرهای بزرگ است». درزمان ساسانیان به فرمان یزدگرد اول در این محل شهری بناشد که آن را «یزدان گرد» نام نهادند و یزد گرد شهر را به دختر خود هدیه داد. واژه یزد نامی است باستانی که ریشه در «یشت» یا «یزت» و «یسن» داردبا مفاهیمی چون ستایش، نیایش، پرستش، ایزد و... که یکی از فصول پنجگانه اوستا هم با یکی از این نامها یعنی یشت خوانده شده‌است.
بعداز آمدن اسلام وگرایش مردم یزد به دین اسلام عنوان «دارالعباده» به این شهر داده شد. این نام توسط ملکشاه سلجوقی انتخاب شد زیرا علاء الدوله کالنجار تقاضای حکومت یزد را از وی کرده بود تا درآن جا به عبادت بپردازد.[۵]
احمد کاتب مورخ یزدی قرن نهم هجری قمری نوشته‌است که: «در سال ۵۰۴ هجری قمری ملکشاه سلجوقی حکومت یزد را به علاء الدوله کالنجار واگذار کرد و آن را دارالعباده نامید.»
اسامی منتسب به این شهر یعنی کثه (شهر دارای کتس=قنات)، فرافر (دژ بالایی)، هرفت (دژ نگهبانی)، ایساتیس (شهر دارای چشمه پوشیده نیرومند یا قنات نیرومند)، ایستیخای خبر بطلمیوس در صحرای کرمان ("ایس- تی-خا" به همان معنی ایساتیس) و یزد (شهر دارای چشمه پوشیده=قنات) نشانگر اهمیت دیرین و بزرگی این شهر کویری باستانی می‌باشند. وجه اشتقاق خود نامهای فارسی قنات یعنی کاریز (کا- ریز) و کتس (کت- اوس) هم چشمه ریزان و خانه چشمهاست. آثار این قنات نیرومند تاریخی دورتر از خود شهر یزد در بین کوههای شیرکوه و مهریز باقی‌مانده‌است.
تاریخ و قدمت [۶]
یزد اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان بعد از شهر ونیز ایتالیاست. استان یزد از سرزمینهای کهن و تاریخی ایران زمین است. ابن حوقل در کتاب «ایران فی صورة الارض» درباره یزد می‌نویسد: «از مهمترین شهرهای ولایت اصطخر از سوی خراسان «کثه» است و آن حومه یزد و ابرقویه می‌باشد... اما کثه که حومه یزد است شهری است در کنار بیابان و هوای آن خشک سالم است و مانند شهرهای کوهستانی فراخ نعمت است و روستایی دارد که محصولش ارزان است. بیشتر بناهای آن دراز شکل است و از گل ساخته شده. در آنجا شهری است استوار که قلعه‌ای با دو دروازه آهنین دارد: یکی به نام ایزد(باب ایزد) و دیگری در مسجد(باب‌المسجد) که نزدیک مسجد جامع است. این جامع در ربض قرار دارد و آبهای آن از قنات تامین میشود...»[۷] در بعضی از منابع بنای اولیه برخی از شهرهای این استان چون (میبد) را به سلیمان پیغمبر، (یزد) را به ضحاک و اسکندر مقدونی و (ابر کوه) را به ابراهیم پیغمبر نسبت داده‌اند. این بیانگر قدمت و دیرینگی پیشینیه تاریخی و فرهنگی سرزمین و مردم این دیار است. مجموعه آثار باستانی پراکنده موجود در این استان نیز به سهم خود گویای این پیشینه تاریخی است. آثاری چون دست افزارهای سنگی بدست آمده از دره‌های شیر کوه، نگاره‌های روی تخت سنگ کوه ارنان، تکه سفالهای منقوش نارین قلعه میبد – متعلق به دوره ایلامی، غارهای استان و آثار معماری و شهر سازی باستانی و... نشان می‌دهد مدنیت یزد، در چهار کانون باستانی (مهریز و فهرج)، (یزد)، (رستاق و میبد) و (اردکان) متمرکز بود. پژوهشگران این منطقه را که در مسیر شاهراه‌های باستانی (ری – کرمان) و (پارس – خراسان) قرار داشت، جزء سرزمینهای دوردست مادها شمرده‌اند
احمد بن حسین بن علی کاتب یزدی، می‌نویسد : «هنگامی که عده‌ای از بزرگان ایران در ری علیه اسکندر مقدونی به مخالفت پرداختند، اسکندر آنان را دستگیر کرد و خواست که همراه خود به استخر فارس ببرد، چون به ناحیه‌ی یزد رسید، زندانیان را درچاهی محبوس کرد و آن محل را کِثَه (به یونانی یعنی زندان) نامید. پس از اینکه اسکندر یزد را ترک گفت، نگهبانان به کمک زندانیان به آبادانی و عمران یزد همت گماشتند»
برخی از جغرافی نگاران، تاریخ ساخت یزد را به یزدگرد اول، ساسانی نسبت می‌دهند که وجه تسمیهی یزد در ارتباط با نام وی و واژهی «یزش» به معنی ستایش و نیایش در زبان فارسی میانه است. بهرام گور نیز در هنگام حرکت خود به سوی خراسان چون به ولایت کثه (یزد) رسید، بیماری وی اندکی بهبود یافت و این سرزمین مبارک داشت و دستور داد در آنجا شهری بسازند و چون به نام یزدان می‌ساخت آن را «یزدان گرد» نام نهاد.
چون بهرام گور درگذشت یزدگرد به پادشاهی رسید. وی دو پسر داشت به نام شاه فیروز و شاه بلاس. بعد از مدتی یزدگرد، یزد را به دو فرزندش بخشید و آن دو شهر را بین خود تقسیم کردند. شاه فیروز دو ده در ولایت یزد ساخت، یکی «فیروز آباد مجو مرد» و دیگری «فیروز آباد میبد».
زمانی که انوشیروان به حکومت رسید، یزد را به دختر خود «مهرنگار» بخشید و وی را از مداین به یزد فرستاد و در آنجا ساختمان‌های زیادی ساخت.
در هشت فرسنگی یزد دهی ساخت و آن را «مهرگرد» نام گذاشت و اکنون آن قریه را «مهریجرد» می‌گویند. همچنین در کنار میبد دهی ساخت و آن را «مهرجرد» نام نهاد و برادر وی «شاه هرمز» در جنب مهریجرد دهی ساخت و آن را «هرمیز» نام گذاشت که اکنون به «خورمیز» شهرت دارد.
پس از انوشیروان خسروپرویز به پادشاهی رسید. وی ولایت یزد را به دو دختر خود به نامهای ایران دخت و توران دخت بخشید و دستور داد دهی بسازند و آن را «توران پشت» نام نهاد.
توران دخت هشت ماه پادشاهی کرد و بعد درگذشت. بعد از وی ایران دخت به سلطنت رسید. وی نماینده‌ای به نام «ابرند» به یزد فرستاد و به وی دستور داد که بر عمارت و آبادی یزد بیفزاید. ابرند نیز در دو فرسنگی شهر یزد ده جدیدی احداث کرد و آن را «ابرند آباد» نام نهاد.
اتابکان یزد
اتابکان یزد نزدیک به ۱۴۰ سال بر این خطه حکومت کردند. با کشته شدن فرامرز بن علی در جنگ با خان فتای، سلطان سنجر، حکومت یزد را به دختران فرمانده خود که پسری نداشت واگذاشت و رکن الدین سام از سرداران سپاه فرامرز را برای اداره یزد به اتابکی آنان گماشت.
رکن الدین سام نخستین ایمر این خاندان به علت پیری و ناتوانی در اداره حکومت در سال ۵۸۴ ه .ق جای خود را به برادر کوچکش عز الدین لنگر سپرد. با مرگ عزالدین در سال ۶۴۰ ه .ق ورد انزور به حکومت رسید و در سال ۶۵۲ ه .ق حکومت به ابو منصور اسفهسالار مشهور به قطب الدین رسید. مادر او مریم ترکان بناهای زیادی را در یزد ساخت و در دوره قطب الدین مغولان به ایران حمله کردند. اتابک چیرگی مغولان را پذیرفت و یزد را از سپاه مغول مصون داشت. با مرگ قطب الدین در سال ۶۲۶ ه .ق پسرش محمد بر تخت نشست و او نیز تا سال ۶۳۹ ه .ق حکومت کرد. پس از او به ترتیب سفلر شاه (متوفی ۶۴۹ ه .ق)، طفی شاه (متوفی ۶۷۰)، علاء الدوله (متوفی ۶۷۳) یوسف شاه (متوفی ۶۹۰) حکومت کردند. در دوره یوسف شاه در اثر بی احترامی او به فرستاده غازان خان، سپاه غازان وی به یزد حمله کرد و او مجبور به فرار به سیستان شد اما مردم یزد به همراه علما به نزد امیر محمد ابداجی فرمانده سپاه غازان رفتند و او را از ورود به داخل یزد بازداشتند. سرانجام سلسله اتابکان یزد در سال ۷۱۸ به دست امیر مبارز الدین برچیده شد و آخرین امیر سلسله اتابکان حاجی شاه فرزند یوسف شاه سرنگون گردید.
دوره مغول
در زمان حکومت سلطان قطب الدین، چنگیزخان مغول به ایران حمله کرد. وی سلطه مغولان را پذیرفت و جانشینانش به عنوان دست نشاندگان مغولان در یزد ابقا شدند و با کفایت و زیرکی یزد را از خشم مغولان مصون داشتند. در سایه امنیت و آرامش نسبی یزد، در این دوره بازرگانی و مبادله کالاهای مختلف رونق یافت. عوامل متعددی در بسط و توسعه بازرگانی دخیل بود از جمله این که ایالات جنوبی ایران تحت حاکمیت مغولان قرار گرفته بود، لذا کالاهای یزدی تا آن سوی آبهای جنوبی ایران به خصوص هندوستان راه یافت و تنها مشکل، حفظ و حراست راه‌های منتهی به بازار فروش بود. راهداری و نگهداری راه‌های کشور از زمان مغولان مورد توجه قرار گرفت و حفاظت راه‌ها را اغلب به امرا و بزرگان واگذار می‌کردند. در اوایل قرن هشتم هر دو جنبه، یعنی گسترش شبکه راه‌های منتهی به یزد و هم امنیت آن حاصل شد و این دو از مواردی بود که نقش به سزایی در توسعه بازرگانی یزد و در نهایت شکوفایی اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی این ایالت داشت.
حاکمان آل مظفر
اهمیت راهداری، امنیت و گسترش راه‌ها در گذشته به اندازه‌ای بود که خاندان مظفر از راهداری یزد و میبد به پادشاهی رسیدند. امیر مظفر، بزرگ این خاندان، از نوادگان غیاث الدین خراسانی بود، که در دربار ایلخان مغول وارد خدمت شد و به حکومت میبد رسید. پس از مرگ او، پسرش امیر مبارز الدین محمد در اوایل حکومت ابو سعید بهادر خان (۷۱۶ـ۷۳۶ ه .ق) ایلخان مغول به حکومت میبد و راهداری یزد انتخاب شد. در سال ۷۱۸ ه .ق، حاجی شاه بن یوسف، اتابک یزد را در نبردی شکست داد و به حکومت اتابکان یزد پایان داد و از سوی ابو سعید بهادر خان، به حکومت یزد نیز رسید.
مبارز الدین محمد، پس از درگذشت ابو سعید بهادر خان، دم از استقلال زد و بر کرمان، شیراز و قلمرو حکومت ملوک شبانکاره در جنوب ایران چیره شد و در سال ۷۲۳ ه .ق حکومت آل مظفر را تشکیل داد. حکومت آل مظفر نقطه عطفی در تاریخ یزد به حساب می‌آید، چرا که برای نخستین بار این خطه در طی حیات دیرینه‌اش سلسله‌ای را در درون خود پرورانید که بیش از نیم قرن مقدرات صفحات جنوبی ایران را در دست داشت. آل مظفر، میبد را پایگاه اصلی خود قرار دادند و از اینجا به نواحی دیگر (کرمان، فارس، اصفهان و تبریز) چنگ انداختند، لذا یزد از نظر سیاسی و اقتصادی به چنان اعتبار و اهمیتی دست یافت که در هیچ عصری از تاریخ خود بدان منزلت نرسیده بود. اوج شکوفایی و عظمت فرهنگی یزد نیز مربوط به همین زمان است. در هیچ جای ایران به اندازه یزد دارالتعلیم به وجود نیامد، به گونه‌ای که یزد به «دارالعلم» ملقب شد. در مدارس، مساجد، دارالسیاده‌ها و خانقاه‌ها علوم مختلف رایج زمان تدریس می‌شد. ویژگی دیگر دوران آل مظفر رونق تصوف در یزد است.
دوره تیموریان
در سال ۷۹۵ ه .ق امیر تیمور در یورش سه ساله خود طومار دولت مظفری را درنوردید و یزد را به یکی از عمال خود سپرد. بعد از مراجعت تیمور به ماوراءالنهر گروهی از همدلی مردم نسبت به آل مظفر سوء استفاده کرده، به رهبری حاجی آبدار، یزد را از تصرف حاکم تیمور بیرون آوردند و سپس سلطان محمد پسر ابو سعید طبسی، یزد را به چنگ آورد و استقلال آنرا اعلام کرد. حاکمان تیموری، اصفهان، نایین و اردستان برای اعاده نظم به یزد لشکر کشیدند، اما شکست خوردند. به ناچار پیر محمد بن عمر شیخ بن تیمور، حاکم فارس، با سپاهی فراوان رهسپار یزد شد و به امر تیمور، حاکم سیستان هم همراهی و مساعدت کرد و از هر سو یزد را در محاصره گرفتند و در نهایت یزد را گشودند. کاشی کاری‌های مسجد جامع و میدان امیر چخماق و مسجد امیر چخماق، مصلای عتیق و ... از آثار این دوران است. مدارس و کتابخانه های متعددی چون مدرسه و کتابخانه قطبیه سرپلوک، مدرسه دارالصفا، مدرسه و کتابخانه یوسف چهره، مدرسه و کتابخانه اصیلیه سرد هوک و کتابخانه باوردیه تاسیس شدند، که نویسندگان و علما و مورخان نامی نظیر شرف الدین علی یزدی در آنها پرورش یافتند.
دوره صفویه
مقارن ظهور شاه اسماعیل صفوی طایفه های مختلفی در ایران حکومت می‌کردند. در سراسر ایران در حدود چهل حاکم مستقل و نیمه مستقل حکم می‌راندند و یزد در تصرف مراد بیک بایندری بود. شاه اسماعیل مدعیان را منکوب کرد و یزد را به تصرف خویش درآورد. اما افراط در تعصب مذهبی و کشتارهای بی‌مورد خسارت معنوی بزرگی به ایران و به ویژه یزد وارد کرد. نمونه آن کشتن دانشمند بزرگ آن روزگار قاضی میر حسین میبدی است. درگیری یزدی‌ها با عامل حکومت منجر به یورش محمد کره حاکم ابرقو به یزد شد. وی با کمک لرهای خویشاوندش یزد را گرفت و شاه اسماعیل جهت دفع وی به یزد آمد و بعد از مدتی محاصره، وی را دستگیر و در اصفهان سوزاند. نعمت الله باقی پسر امیر میرزا عبدالباقی (صوفی سرشناس) که در جنگ چالدران کشته شد، در زمان شاه طهماسب، دختر شاه اسماعیل را به زنی گرفت و حاکم یزد شد. وی دیوان خانه‌ای به نام «عباسیه» ساخت و مسجد شاه طهماسب در نزدیکی میدان بعثت از یادگارهای اوست.
بعد از وی پسرش میر میران، حاکم یزد شد که غیاث آباد تفت از جمله یادگارهای اوست. مدرسه شفیعیه یادگار میرزا شفیع از حاکمان یزد در این دوران است. در عصر صفوی بازرگانی ایران رواج و اهمیت زیادی یافت، به ویژه ابریشم و منسوجات ایران در بازارهای اروپایی به خوبی معرفی شد و بازرگانان خارجی به ایران روی آوردند. از یک سو بازرگانان اروپایی و از سوی دیگر تجار هندی از طریق راه‌های زمینی بین اصفهان و دهلی در رفت‌وآمد بودند و یزد به علت داشتن ابریشم و منسوجات مرغوب و موقعیتی که در مسیر راه زمینی داشت رونق و اهمیت زیادی یافت.
در زمان یورش افغانها به ایران، یزدی‌ها به رهبری میرزا عنایت سلطان دلاوری‌های فراوانی از خود نشان دادند. محمود افغان در تصرف یزد ناکام ماند و عاقبت یزد را رها کرد و اصفهان را فتح کرد. اشرف افغان جانشین محمود چهار سال با یزدی‌ها و عنایت سلطان جنگید و عاقبت با حیله بر او و دودمانش دست یافت و به استثنای مؤمن خان و محمد تقی خان، خواهر زادگان عنایت سلطان، همه را به قتل رساند. مؤمن خان، از جانب نادرشاه افشار، حاکم کرمان شد و محمد تقی خان و فرزندانش تا اواخر زمان قاجار در نقش حاکم یا مستوفی یزد خدمت کردند. این خاندان خدمات ارزنده‌ای به یزد کردند و آثار و بناهای فراوانی در یزد ساختند. باغ دولت آباد، باغ ناصریه، مدرسه خان، میدان خان، بازار خان، بازار قیصریه و ... از آثار این خاندان است.
دوره زندیه
از فرماندارانی که در سلطنت زندیه به یزد آمده‌اند از زین العابدین خان و بعد از او عبدالرحیم خان نام برده شده است. عبدالرحیم خان به آبادی و عمران میل زیادی داشت و مزرعه رحیم آباد را که جزء حومه یزد است احداث نمود. همچنین مدرسه عبدالرحیم خان که اکنون با عنوان دبستان همت است از بناهای اوست. او در سال ۱۲۰۱ ه .ق مرحوم شد. در سال ۱۳۰۹ ه .ق لطفعلی خان زند (آخرین جانشین کریم خان زند) پس از واقعه ایرج به لار رفت و چون نتیجه‌ای نگرفت عازم راور کرمان گردید و چون حاکم کرمان قصد دستگیری او را داشت از طریق لوط و چهل پایه و نای بند خود را به طبس رساند.
امیر حسینخان طبسی مقدم لطفعلی خان و اتباعش را گرامی شمرد و بعد از ۵۰ روز پذیرایی سیصد سوار در اختیار او قرار داد. خان زند که در مدت اقامت خود در طبس از تخریب قلعه و حصار شیراز خبر یافت، لذا با همان نفرات کم به عزم تسخیر آن شهر حرکت کرد. در حوالی یزد محمد تقی خان یزدی به مخالفت برخاست و به مقابله آمد. لطفعلی خان با سپاه زند و سواران طبس در ناحیه اردکان بر خان یزدی حمله برد و افرادش را پراکنده و منهزم و گروهی را اسیر نمود و راه ابرقو را در پیش گرفت.
دوره قاجاریه
با به حکومت رسیدن آقا محمد خان قاجار، محمد تقی خان که از سال ۱۱۶۱ (دوره افشاریه) حاکم یزد بود در مقام خود باقی‌ماند. با مرگ وی در سال ۱۲۱۳ ه .ق چند تن از فرزندانش از سوی فتحعلی شاه به حکومت رسیدند. فرزندان وی در دوره حکومت خود به عمران و آبادی یزد پرداختند. در سال ۱۲۳۶ ه .ق فتحعلی شاه فرزند ۳۲ ساله خود محمد ولی میرزا را به حکومت یزد گماشت. وی در دوران حکومت به تعمیر و گسترش برخی از بناها پرداخت. در سال ۱۲۴۳ ه .ق ظل السلطان به حکومت یزد انتخاب گردید اما پس از مرگ فتحعلی شاه قبل از آنکه ولیعهد رسمی محمد شاه از تبریز به پایتخت برسد از یزد به سوی تهران شتافت و به یاری برادران بر تخت سلطنت جلوس کرد و خود را عادلشاه نامید. اما پس از ۹۰ روز مغلوب شد و به روسیه گریخت.
مردم
زبان
مردم یزد به زبان فارسی رایج با گویش یزدی سخن می‌گویند و بسیاری از واژه‌ها و ترکیبات زیبای فارسی را در گویش خود حفظ کرده‌اند. در استان یزد برخی ویژگی‌های گویشی میان شهرستانهای مختلف محسوس است. معتقدان به آیین زرتشتی در میان خود به زبان بهدینی (گَورونی یا دری زرتشتی) سخن می‌گویند[۸][۹] و به ویژه مراسم مذهبی خود را با این زبان انجام می‌دهند. گویش یزدی بخشی از فارسی دری (فارسی خالص و اولیهٔ ایرانیان) است.
دین
بیشتر مردم یزد مسلمان و شیعه دوازده امامی هستند. همچنین گروه بزرگی از زرتشتیان ایران در یزد ساکن هستند. اقلیت کوچکی از یهودیان نیز ساکن این شهر می‌باشند. عموما استان یزد را در ایران به عنوان استان مذهبی قلمداد می کنند که دلیل آن توجه مردمان این دیار به بحث مذهب و تلاششان برای نگهداری آن است. گواه این مطلب را می توان برگزاری مراسمهای مختلف مذهبی شیعیان آن علی الخصوص مراسم نخل برداری (نخل نوعی سازه چوبی است که نماد طابوت امام حسین (ع) امام سوم شیعیان محسوب میشود) که در ماه محرم اجرا می شود اشاره نمود. همچنین در بخشی از سفرنامه فرد ریچاردز آمده است که "احساسات مذهبی مردم یزد خیلی جدی تر از اغلب شهرهای ایران است." علاوه بر اینکه بیشتر مردم یزد مسلمان هستند اما اقلیت های دینی دیگری که در بالا اشاره شد نیز حضور دارند. در اطراف شهر یزد و همچنین داخل آن زیارتگاههای مختلفی برای زرتشتیان به چشم می خورد که در هر ماه و یا فصل مراسمهای ویژه ی پیروان این دین در آنها برگزار می گردد. از آن جمله می توان به جشن سده اشاره نمود که یکی از مراسمهای معروف و عمومی زرتشتیان است و هر ساله در روز دهم بهمن ماه همزمان با مناطق دیگر ایران در یزد برگزار می شود.[۱۰]
جمعیت
بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت شهرستان یزد در مجموع ۵۸۲٬۶۸۲ نفر است که این تعداد در ۱۶۸٬۵۲۸ خانوار زندگی می‌کنند که از این جمعیت ۲۹۷٬۵۴۶ مرد و ۲۸۵٬۱۳۶ نفر زن هستند.[۱۱] در این شهرستان ۴۸۴٬۱۶۷ نفر جمعیت شهری و ۴۲٬۰۰۹ نفر جمعیت روستایی اعلام شده‌است.
جغرافیا[۱۲]
قرار گرفتن در بخش مرکزی فلات ایران در برگیرنده نا مناسب ترین عوامل طبیعی چیره بر فلات مرکزی ایران نیز است. بارش اندک همراه با تبخیر شدید، دور بودن از دریا، نزدیکی با کویر خشک و پهناور نمک، رطوبت نسبی کم همراه با گرمای بسیار، از عواملی هستند، که یزد را به گونه یکی از خشک ترین مناطق ایران در آورده است. گذشته از آن، در این منطقه نوسان شدید درجه حرارت نیز وجود دارد.
شهرستان یزد در دره‌ای خشک و پهناور بین کوههای شیرکوه و خرانق، در ۱۵ درجه و ۵۳ دقیقه تا ۴۰ درجه و ۵۴ دقیقه درازای خاوری و ۴۶ درجه و ۳۱ دقیقه تا ۱۵ درجه و ۳۲ دقیقه پهنای شمالی واقع شده است. این شهرستان از سوی شمال به شهرستانهای میبد و اردکان از خاور به شهرستانهای اردکان و بافق، از باختر به استان اصفهان و از جنوب به شهرستان تفت، ابرکوه و مهریز محدود میشود. میانگین بلندی شهرستان یزد از سطح دریا ۱۲۰۰ متراست.
مناطق گردشگری
بناها و مکان‌های تاریخی
بادگیر باغ دولت آباد آب انبار رستم گیو
بازارهای تاریخی[۱۳]
- بازار خان
- بازار زرگری
- بازارچه پنجه علی
- بازار قیصریه
- بازار علاقبندی
- بازار کاشی‌گری
- بازار چیت سازی
- بازار مسجد ملااسماعیل
- بازار افشار
- بازار حاجی قنبر
- بازار محمد علی خان
- بازار جعفرخان
- بازار صدری (شاهزاده فاضل)
- بازار دروازه مهریز
- بازار مسگری
- بازار نخود بریزی
میدان‌ها و لَـرد[۱۴]های تاریخی[۱۵]
- میدان خان
- میدان بعثت
- میدان قلعه[۱۶]
- میدان امیرچقماق
- میدان وقت و ساعت
- لَـرد آسیاب
- لَـرد باجوردی
- لَـرد تازیان
- لَـرد خواجه خضر
- لَـرد فهادان
- لَـرد کیوان
- لَـرد گودال مصلی
- لَـرد کوچه میرقطب
- لَـرد مشیر
مساجد تاریخی و معروف[۱۵]
- مسجد جامع یزد
- مسجد امیرچقماق
- مسجد سرریگ
- مسجد ملااسماعیل
- مسجد شاه طهماسب
- مسجد فرط
- مسجد حظیره
- مسجد بیاق خان
- مسجد اهرستان
- مسجد شاه یحیی(قلعه کهنه)
- مسجد بزرگ پشت باغ
در محلات تاریخی یزد، در حدود ۳۰ مسجد دیگر را نیز میتوان نام برد، که در مقیاس کوچکتر، نقش «مساجد محله‌ای» را ایفا می‌کنند.
محلات تاریخی
مسلماً بارزترین خصوصیت شهر یزد را میتوان وجود محله‌های قدیمی و سنتی با کوچه پس کوچه‌های خشت و گلی در هم تنیده، بازارها، مساجد، حمام و خانه‌های آن دانست.[۱۷] در مجموع ۷۷ محله از مجموعه محلات شهر یزد به دلیل قرار گرفتن در محدوده بافت تاریخی و یا در حریم آن، در سال ۱۳۸۴ و با شماره ۱۵۰۰۰، تحت عنوان «بافت تاریخی یزد» به ثبت آثار ملی رسیده‌اند.[۱۸]
'''مسجد امیرچقماق''' '''دبیرستان ایرانشهر'''
مراکز آموزشی قدیمی [۱۳]
- دبیرستان مارکار
- دبیرستان ایرانشهر
- دبیرستان کیخسروی
- مدرسه بدر
- دبستان خسروی
- دبستان دینیاری
- مدرسه اردشیری
- دبستان مهرنرسی‌آباد
دیگر آثار تاریخی[۱۹][۲۰]
- آب انبارها (رستم گیو،شش بادگیری)
- باغها (باغ دولت آباد،باغ خان)
- زرتشتیان (آتشکده زرتشتیان،دخمهٔ زرتشتیان)
- یهودیان (کنیسه کمال)
- ارگ و برج و بارو (برج و باروی یزد،ارگ حکومتی،قلعه اسدان)
- امامزاده‌ها (امامزاده جعفر،شاهزاده فاضل،امام زاده سید جعفر،سید فتح الرضا)
- قبه‌ها و بقعه‌ها (قبهٔ دوازده امام،بقعه سیدرکن الدین،بقعهٔ سیدخلیل)
- خانه‌های تاریخی (خانهٔ رسولیان،خانهٔ عرب‌ها،خانهٔ لاری‌ها، خانه مرتاض،خانهٔ ملک‌التجار)
- مدارس قدیمی (مدرسهٔ خان(یزد)،مدرسهٔ ضیائیه(زندان اسکندر)،مدرسه شهاب الدین،مدرسه مصلی صفدر‌خان)
- مجموعه مازاری‌ها(حناسایی‌ها) (مازاری جوشن،مازاری اتابکی،مازاری صلحی‌زاده)
روستاهای شهرستان یزد
یکی از بهترین روستا های یزد میتوان به مَنشاد جای بسیار خوش آب و هوا اشاره کرد که تنها ۶۰km با شهر یزد فاصله دارد. از مناطق روستایی یزد به روستاهای شمالی یزد در مسیر یزد اردکان، همچون اسلام‌آباد (میمونه)، بندر آباد، عـلی‌آباد، شمسی (اشکذر)، حسن‌آباد، حسـین آباد و غیره میتوان اشاره نمود. در طرف دیگر یزد به سمت جنوب، به روستاهایی همچون احمد آبـاد و محمدآباد و دهـنو و... اشاره توان کرد. از روستاهای غربی یزد هم به روستای شحنه واز شرق به روستاهای منطقهٔ دُربید ازجمله دُربید و دَربید و طامهر و دشت ده و خورشید آباد و نیوک و تنوره و کلمند و انـجیره و نارستانه و مرزعه تراب اشاره میشود که بعضی از این روستاها مانند نارستانه، یکی از مناطق مقدس زرتشتیان می‌باشد.
پانویس
برگرفته از ویکی پدیای فارسی
- ↑ «Many facets of Iran » The Sunday Tribune
- ↑ «نخستین بانک جهان در شهر یزد » خبرنامه ملی ایرانیان
- ↑ «[۱] » استان یزد برای گردشگران
- ↑ بریتانیکا
- ↑ کتاب=نام مکان‌های جغرافیایی در بستر زمان|نویسنده = مهرالزمان نوبان|ناشر =انتشارات ما|چاپ=اول|شهر=تهران|صفحه=۲۰۸|سال=۱۳۷۶|شابک=964-6497-00-4
- ↑ «تاریخچه یزد » سامانه مدیریت تبلیغات اسلامی
- ↑ کتاب | تاریخ بازبینی=۱۴ مه ۲۰۱۳ | ترجمه=دکتر جعفر شعار | زبان=فارسی | سال=۱۳۶۶ | عنوان=ایران فی صورة الارض | مکان=تهران | ناشر=امیرکبیر
- ↑ بهدینان، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
- ↑ |نویسنده = |نشانی= http://www.iranicaonline.org/articles/behdinan-dialect |عنوان= BEHDĪNĀN DIALECT | ناشر =دانشنامه ایرانیکا |تاریخ = |تاریخ بازبینی=
- ↑ کتاب |نام خانوادگی= زنده دل|نام= حسن|کتاب= استان یزد| ناشر= نشر ایرانگردان|سال= ۱۳۷۷
- ↑ «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰» درگاه ملی آمار ایران
- ↑ «همه چیز درباره یزد » بانک اطلاعات صنعت گردشگری و توریسم
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ یزد نگین کویر، مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی یزد، استانداری یزد، ۱۳۷۵
- ↑ میدان محله‌ای را لَـرد گویند.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ افشار، ایرج، یادگارهای یزد، جلد دوم (شهر یزد)، انتشارات انجمن آثار ملی، ۱۳۵۴
- ↑ در حال حاضر اثری از این میدان برجای نمانده‌است.
- ↑ کتاب |نام خانوادگی= قهرمانی|نام خانوادگی= سپهر|نام= ابوالفتح|نام= مسعود|کتاب= یزد، نگین کویر مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی | ناشر= انجمن کتابخانه های عمومی یزد|سال= ۱۳۷۵
- ↑ خادم زاده، محمد حسن، محلات تاریخی شهر یزد، نشر: سبحان نور، پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی یزد،۱۳۸۶
- ↑ در این فهرست از آثاری نام برده شده‌است که، قابل بازدید توسط گردشگران است.
- ↑ اداره میراث فرهنگی یزد، یزد پردیس کویر(راهنمای گردشگری استان یزد)، تهران: یزدا،۱۳۸۹
منابع
- افشار، ایرج، یادگارهای یزد، تهران، انتشارات انجمن آثار ملی، ۱۳۵۴
- خادم زاده، محمد حسن، محلات تاریخی شهر یزد، تهران، سبحان نور، پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی یزد، ۱۳۸۶، شابک ISBN 964-2745-20-3
- قریشی زاده، سید عبدالرضا، یزد گوهر کویر، تهران، فرهنگسرای میردشتی، ۱۳۸۷، شابک ISBN 964-2708-11-6
- استانداری یزد، یزد نگین کویر (مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی یزد)، یزد، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد، ۱۳۷۵
- اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی یزد، یزد پردیس کویر (راهنمای گردشگری استان یزد)، تهران، یزدا، ۱۳۸۹، شابک ISBN 600-165-028-4
- سید علی زاده، سید احمد، دیوارهای بلند کاه گلی، تهران، انتشارات بقیه العتره، ۱۳۹۱، شابک 978-964-1620-67-
- مسرت، حسین، یزد یادگار تاریخ، یزد، انتشارات انجمن کتابخانه‌های عمومی یزد، ۱۳۷۷، شابک 978964-6541-04-6
- قهرمانی، ابوالفتح و مسعود سپهر، یزد نگین کویر مجموعه اطلاعات و راهنمای سیاحتی، جلد اول، یزد، انتشارات انجمن کتابخانه های عمومی یزد، ۱۳۷۵
