طاحی الارض (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

اين صفت فعلى الهى از باب «طحى، يَطحى و طَحْواً» به معناى گستردن و گسترده شدن است.

اين صفت الهى تنها يك بار و آن هم در مورد زمين بكار رفته است كه خداوند به زمين و كسى كه آن را گسترانده سوگند مى خورد:

«والاَرضِ وما طَحها». (سوره شمس(91)/6)

منابع

• فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 145.