نور: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | راغب در مفردات می گوید: نور روشنی منتشر شده است که به دیدن کمک می کند و دو گونه است: دنیوی و اخروی. نور دنیایی نیز دو نوع است: نوعی معقول به چشم بصیرت و آن چیزی است که از امور الهیه منتشر می شود مانند عقل و نور [[قرآن]] و نوعی محسوس به چشم سر و آن چیزی است که از اجسام نورانی منتشر می شود مانند خورشید و ماه و ستارگان و اجرام نورانی. | |
| − | + | پس از نور الهی که در قرآن آمده مانند: | |
| − | + | * {{متن قرآن|«قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ»}}. ([[سوره مائده]]/ 15) | |
| − | + | * {{متن قرآن|«وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها»}}. ([[سوره انعام]]/ 122) | |
| − | + | * {{متن قرآن|«ما كُنْتَ تَدْرِي مَاالْكِتابُ وَلَا الْإِيمانُ وَلكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا»}}. ([[سوره شورى]]/ 52) | |
| − | + | * {{متن قرآن|«أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ»}}. ([[سوره زمر]]/ 22) | |
| − | + | * {{متن قرآن|«نُورٌ عَلى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ»}}. ([[سوره نور]]/ 35) | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
و از نور محسوس به چشم سر: | و از نور محسوس به چشم سر: | ||
| − | + | * {{متن قرآن|«هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَالْقَمَرَ نُوراً»}}. ([[سوره يونس]]/ 5) | |
و از نور اخروی: | و از نور اخروی: | ||
| − | + | * {{متن قرآن|«يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ»}}. ([[سوره حديد]]/ 12) | |
| − | + | * {{متن قرآن|«وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا»}}. ([[سوره تحريم]]/ 8) | |
| − | + | * {{متن قرآن|«انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ»}}. ([[سوره حديد]]/ 13) | |
| − | + | * {{متن قرآن|«فَالْتَمِسُوا نُوراً»}}. ([[سوره حديد]]/ 13) | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | و گفته می شود خدا آن را روشن نمود و آن را نور داد و خدا خودش را نور نام برده از این نظر که او نورانی کننده است. چنانچه فرموده: {{متن قرآن|«اللَّهُ نُورُالسَّماواتِ وَالْأَرْضِ»}} ([[سوره نور]]/ 35) و این نامگذاری خدا خودش را به اسم نور به خاطر مبالغه در کارش یعنی نور بخشیدن است.<ref>مفردات راغب، ذیل واژه "نور".</ref> | |
==نور از اسامی قرآن== | ==نور از اسامی قرآن== | ||
| − | |||
| − | {{متن قرآن|«...وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا»}}؛ و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم. ([[سوره نساء]]/174) | + | «نور» یکی از اسامی و صفات قرآن است: {{متن قرآن|«...وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا»}}؛ و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم. ([[سوره نساء]]/ 174) |
درباره اطلاق «نور» بر [[قرآن]] چند وجه ذکر شده است: | درباره اطلاق «نور» بر [[قرآن]] چند وجه ذکر شده است: | ||
| سطر ۴۱: | سطر ۳۱: | ||
# به لحاظ حقیقت متعالیه قرآن که از سرچشمه بی‌نهایت نور، یعنی خدای متعالی صادر شده است. | # به لحاظ حقیقت متعالیه قرآن که از سرچشمه بی‌نهایت نور، یعنی خدای متعالی صادر شده است. | ||
# چون قرآن باعث پیداشدن و قرارگرفتن نور ایمان در قلب می‌شود، «نور» نامیده شده است. | # چون قرآن باعث پیداشدن و قرارگرفتن نور ایمان در قلب می‌شود، «نور» نامیده شده است. | ||
| − | # قرآن روشن‌کننده همه حقایق و معنویات، مبدأ و معاد، [[حلال]] و [[حرام]] و امور دنیا و آخرت است؛ پس «نور» است.<ref> ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن) </ref> | + | # قرآن روشن‌کننده همه حقایق و معنویات، مبدأ و معاد، [[حلال]] و [[حرام]] و امور دنیا و آخرت است؛ پس «نور» است.<ref>ویکی علوم اسلامی. (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۴۷: | سطر ۳۷: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%86%D9%88%D8%B1_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)] | + | * [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%86%D9%88%D8%B1_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)] |
| − | *راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه "نور" | + | *راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه "نور". |
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]] | [[رده:اسامی و اوصاف قرآن]] | ||
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
نسخهٔ ۸ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۵:۳۵
راغب در مفردات می گوید: نور روشنی منتشر شده است که به دیدن کمک می کند و دو گونه است: دنیوی و اخروی. نور دنیایی نیز دو نوع است: نوعی معقول به چشم بصیرت و آن چیزی است که از امور الهیه منتشر می شود مانند عقل و نور قرآن و نوعی محسوس به چشم سر و آن چیزی است که از اجسام نورانی منتشر می شود مانند خورشید و ماه و ستارگان و اجرام نورانی.
پس از نور الهی که در قرآن آمده مانند:
- «قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ». (سوره مائده/ 15)
- «وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها». (سوره انعام/ 122)
- «ما كُنْتَ تَدْرِي مَاالْكِتابُ وَلَا الْإِيمانُ وَلكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا». (سوره شورى/ 52)
- «أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ». (سوره زمر/ 22)
- «نُورٌ عَلى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ». (سوره نور/ 35)
و از نور محسوس به چشم سر:
- «هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَالْقَمَرَ نُوراً». (سوره يونس/ 5)
و از نور اخروی:
- «يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ». (سوره حديد/ 12)
- «وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا». (سوره تحريم/ 8)
- «انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ». (سوره حديد/ 13)
- «فَالْتَمِسُوا نُوراً». (سوره حديد/ 13)
و گفته می شود خدا آن را روشن نمود و آن را نور داد و خدا خودش را نور نام برده از این نظر که او نورانی کننده است. چنانچه فرموده: «اللَّهُ نُورُالسَّماواتِ وَالْأَرْضِ» (سوره نور/ 35) و این نامگذاری خدا خودش را به اسم نور به خاطر مبالغه در کارش یعنی نور بخشیدن است.[۱]
نور از اسامی قرآن
«نور» یکی از اسامی و صفات قرآن است: «...وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا»؛ و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم. (سوره نساء/ 174)
درباره اطلاق «نور» بر قرآن چند وجه ذکر شده است:
- قرآن راه سعادت انسان را روشن می‌کند و او را از ظلمت جهل و شرک و بت‌پرستی نجات می‌دهد.
- به لحاظ حقیقت متعالیه قرآن که از سرچشمه بی‌نهایت نور، یعنی خدای متعالی صادر شده است.
- چون قرآن باعث پیداشدن و قرارگرفتن نور ایمان در قلب می‌شود، «نور» نامیده شده است.
- قرآن روشن‌کننده همه حقایق و معنویات، مبدأ و معاد، حلال و حرام و امور دنیا و آخرت است؛ پس «نور» است.[۲]
پانویس
منابع
- ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)
- راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه "نور".
