آیه 52 حج: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←متن آیه) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||
− | {{قرآن در قاب|«وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا | + | {{قرآن در قاب|«وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ».|سوره=22|آیه=52}} |
==ترجمه== | ==ترجمه== |
نسخهٔ ۱۵ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۰۴:۵۸
متن آیه
ترجمه
ما پیش از تو هیچ رسول یا نبیی را نفرستادیم مگر آن که چون به خواندن آیات مشغول شد، شیطان در سخن او چیزی افکند و خدا آنچه را که شیطان افکنده بود نسخ کرد سپس آیات خویش را استواری بخشید و خدا دانا و حکیم است.
نزول
«شیخ طوسى» گوید: از ابن عباس و سعید بن جبیر و ضحاک و محمد بن قیس و محمد بن کعب روایت شده که گویند: سبب نزول آیه آنست که وقتى پیامبر آیات «أَفَرَأَیتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى، وَ مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى » در سوره نجم را تلاوت فرمود.
شیطان در تلاوت رسول خدا صلی الله علیه و آله این کلمات را القاء نمود. (تلک الغرانیق العلى، و انّ شفاعتهن ترتجى) و معنى آیه تسلیتى از براى پیامبر بود از این که خداوند هر نبى و رسولى را که مبعوث فرمود در هنگام تلاوت آیات خدا شیطان در تلاوت او القاء مینمود.[۱][۲]
پانویس
- ↑ طبرى و ابن ابى حاتم از مفسرین عامه نیز در تفاسیر خود از سعید بن جبیر روایت کرده اند و توضیح آن ضمن آیه 98 سوره نحل در صفحه 487 هم ذکر گردیده است.
- ↑ صاحب مجمع البیان از ابن عباس و دیگران روایت میکند که هنگامى که پیامبر سوره نجم را تلاوت میکرد به آیه «أَفَرَأَیتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى» که رسید، شیطان در تلاوت او این جملات را القاء نمود: (تلک الغرانیق العلى، و ان شفاعتهنّ لترتجى) در این جا مشرکین خوشحال شدند و وقتى که پیامبر به سجده رفت، مسلمین سجده کردند. مشرکین هم سجده کردند براى آن که اسامى خدایان خود را شنیده بودند و خوششان آمده بود. (باید گفت اگر این خبر درست باشد میتوان آن را چنین حمل کرد که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم هر وقتى که قرآن میخواند، وقتى به این آیات میرسید خدایان آنها را از راه عیبجوئى اسم مى برد زیرا از عادت او بوده است سپس یکى از کفار که حاضر بود، چنین گفت: (تلک الغرانیق العلى) و این جملات را در تلاوت رسول خدا صلی الله علیه و آله القاء نمود. سایر کفار گمان بردند که این جملات از آیات قرآن است و خداوند این جمله را که آن شخص کافر ادا کرد به شیطان اضافه نمود زیرا جملات مزبور از اثر اغواء و وسوسه شیطان از آن شخص کافر بروز نموده چنان که سید مرتضى در کتاب تنزیه الانبیاء خود آورده است و نیز از اقوال و عقاید الناصر للحق که یکى از پیشوایان زیدیه است، مى باشد، بعض از علماء عامه مانند ابىالعربى و عیاض و سیوطى هم این گونه مطالب را از القاء شیطان نسبت به پیامبر قبول نداشته و نپذیرفته اند.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 546.