آیه 20 انسان: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْكًا ك...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْكًا كَبِیرًا».|سوره=76|آیه=20}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | چون | + | چون بنگری، هر چه بنگری نعمت فراوان است و فرمانروایی بزرگ. |
− | == | + | ==نزول== |
عکرمة گوید: روزى عمر بن الخطاب بر پیامبر وارد شد. در حالتى که [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله روى حصیرى خوابیده بود. عمر به گریه افتاد، پیامبر بیدار شد و فرمود: چرا گریه میکنى؟ گفت: به یاد کسرى و سلطنت او و نیز هرمز و پادشاهى او و حبشه و پادشاه آن افتادم تو که رسول خدا صلى الله علیه و آله هستى بر روى یک حصیر میخوابى. | عکرمة گوید: روزى عمر بن الخطاب بر پیامبر وارد شد. در حالتى که [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله روى حصیرى خوابیده بود. عمر به گریه افتاد، پیامبر بیدار شد و فرمود: چرا گریه میکنى؟ گفت: به یاد کسرى و سلطنت او و نیز هرمز و پادشاهى او و حبشه و پادشاه آن افتادم تو که رسول خدا صلى الله علیه و آله هستى بر روى یک حصیر میخوابى. | ||
سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
پیامبر فرمود: آیا خشنود نیستى که دنیا براى آنها بوده و آخرت براى ما باشد؟<ref> تفسیر ابن المنذر از عامه.</ref> | پیامبر فرمود: آیا خشنود نیستى که دنیا براى آنها بوده و آخرت براى ما باشد؟<ref> تفسیر ابن المنذر از عامه.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 849. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره انسان]] | |
− | + | * [[سوره انسان/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره انسان ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره انسان /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره انسان]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۲۱
متن آیه
ترجمه
چون بنگری، هر چه بنگری نعمت فراوان است و فرمانروایی بزرگ.
نزول
عکرمة گوید: روزى عمر بن الخطاب بر پیامبر وارد شد. در حالتى که رسول خدا صلی الله علیه و آله روى حصیرى خوابیده بود. عمر به گریه افتاد، پیامبر بیدار شد و فرمود: چرا گریه میکنى؟ گفت: به یاد کسرى و سلطنت او و نیز هرمز و پادشاهى او و حبشه و پادشاه آن افتادم تو که رسول خدا صلى الله علیه و آله هستى بر روى یک حصیر میخوابى.
پیامبر فرمود: آیا خشنود نیستى که دنیا براى آنها بوده و آخرت براى ما باشد؟[۱]
پانویس
- ↑ تفسیر ابن المنذر از عامه.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 849.