آیه ۳۱ قیامه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى |سوره=75|آیه=31}} === ترجمه === ن...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
=== متن آیه ===
+
==متن آیه==
  
{{قرآن در قاب|فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى |سوره=75|آیه=31}}
+
{{قرآن در قاب|«فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى».|سوره=75|آیه=31}}
  
=== ترجمه ===
+
==ترجمه==
  
نه تصدیق کرده است و نه نماز گزارده است
+
نه تصدیق کرده است و نه نماز گزارده است.
  
=== شأن نزول آیات 31 و 32 ===
+
==نزول==
 +
 
 +
'''شأن نزول آیات 31 و 32:'''
  
 
«[[شیخ طوسى]]» گویند: این آیات درباره ابوجهل بن هشام بن مغیرة المخزومى نازل گردیده است.<ref> در تفسیر على بن ابراهیم درباره سبب نزول این آیات و آیه 16 چنین ذکر شده است هنگامى که [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله در روز [[غدیر خم]] مردم را به ولایت على بن ابى‌طالب خواند و از آن‌ها در این باره بیعت خواست، عده اى بازگشتند و زیر بار نرفتند. از آن جمله معاویه بن ابى‌سفیان بود که در آن موقع که یک دست خود را در دست مغیرة بن شعبه و دست دیگر خود را در دست ابوموسى اشعرى نهاده بود تا تکبر و نخوت گفت: قسم به خدا ما به ولایت على اقرار نخواهیم کرد و آن را تصدیق نخواهیم نمود سپس این آیات نازل گردید و پیامبر بر منبر رفت و خواست از معاویه تبرى جسته و از او بیزارى جوید آیه 16 نازل گردید و پیامبر سکوت اختیار فرمود و نامى از او نبرد. صاحب تفسیر برهان از [[ابن شهر آشوب]] و او از [[امام باقر]] علیه‌السلام موضوع فوق را روایت نموده و گوید: در چنین موقعى پیامبر اراده کرده بود که معاویه را به قتل برساند سپس جبرئیل آمد و آیه 16 را نازل نمود و پیامبر سکوت اختیار فرمود.</ref>
 
«[[شیخ طوسى]]» گویند: این آیات درباره ابوجهل بن هشام بن مغیرة المخزومى نازل گردیده است.<ref> در تفسیر على بن ابراهیم درباره سبب نزول این آیات و آیه 16 چنین ذکر شده است هنگامى که [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله در روز [[غدیر خم]] مردم را به ولایت على بن ابى‌طالب خواند و از آن‌ها در این باره بیعت خواست، عده اى بازگشتند و زیر بار نرفتند. از آن جمله معاویه بن ابى‌سفیان بود که در آن موقع که یک دست خود را در دست مغیرة بن شعبه و دست دیگر خود را در دست ابوموسى اشعرى نهاده بود تا تکبر و نخوت گفت: قسم به خدا ما به ولایت على اقرار نخواهیم کرد و آن را تصدیق نخواهیم نمود سپس این آیات نازل گردید و پیامبر بر منبر رفت و خواست از معاویه تبرى جسته و از او بیزارى جوید آیه 16 نازل گردید و پیامبر سکوت اختیار فرمود و نامى از او نبرد. صاحب تفسیر برهان از [[ابن شهر آشوب]] و او از [[امام باقر]] علیه‌السلام موضوع فوق را روایت نموده و گوید: در چنین موقعى پیامبر اراده کرده بود که معاویه را به قتل برساند سپس جبرئیل آمد و آیه 16 را نازل نمود و پیامبر سکوت اختیار فرمود.</ref>
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
===
 
 
 
 
 
=== منابع ===
 
  
 +
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 846.
  
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 846
+
==پیوندها==
 
+
* [[سوره قیامه]]
=== پیوندها ===
+
* [[سوره قیامه/متن و ترجمه سوره]]
 
 
*[[سوره قیامه ]]
 
 
 
*[[سوره قیامه /متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
[[رده:آیات سوره قیامه ]]
 
  
 +
[[رده:آیات سوره قیامه]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۰۰

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

نه تصدیق کرده است و نه نماز گزارده است.

نزول

شأن نزول آیات 31 و 32:

«شیخ طوسى» گویند: این آیات درباره ابوجهل بن هشام بن مغیرة المخزومى نازل گردیده است.[۱]

پانویس

  1. در تفسیر على بن ابراهیم درباره سبب نزول این آیات و آیه 16 چنین ذکر شده است هنگامى که رسول خدا صلی الله علیه و آله در روز غدیر خم مردم را به ولایت على بن ابى‌طالب خواند و از آن‌ها در این باره بیعت خواست، عده اى بازگشتند و زیر بار نرفتند. از آن جمله معاویه بن ابى‌سفیان بود که در آن موقع که یک دست خود را در دست مغیرة بن شعبه و دست دیگر خود را در دست ابوموسى اشعرى نهاده بود تا تکبر و نخوت گفت: قسم به خدا ما به ولایت على اقرار نخواهیم کرد و آن را تصدیق نخواهیم نمود سپس این آیات نازل گردید و پیامبر بر منبر رفت و خواست از معاویه تبرى جسته و از او بیزارى جوید آیه 16 نازل گردید و پیامبر سکوت اختیار فرمود و نامى از او نبرد. صاحب تفسیر برهان از ابن شهر آشوب و او از امام باقر علیه‌السلام موضوع فوق را روایت نموده و گوید: در چنین موقعى پیامبر اراده کرده بود که معاویه را به قتل برساند سپس جبرئیل آمد و آیه 16 را نازل نمود و پیامبر سکوت اختیار فرمود.

منابع

پیوندها