آیه ۱۴ تغابن: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِك...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَّكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ».|سوره=64|آیه=14}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | ای کسانی که ایمان آورده اید، بعضی از زنان و فرزندانتان دشمن شما هستند از آنها حذر کنید و اگر عفو کنید و چشم بپوشید و گناهشان پوشیده دارید، خدا آمرزنده و مهربان است | + | ای کسانی که [[ایمان]] آورده اید، بعضی از زنان و فرزندانتان دشمن شما هستند از آنها حذر کنید و اگر عفو کنید و چشم بپوشید و گناهشان پوشیده دارید، خدا آمرزنده و مهربان است. |
− | == | + | ==نزول== |
− | «[[شیخ طوسى]]» ابن عباس گوید: این آیه درباره عده اى از مسلمین نازل شده که در [[مکه]] مسلمان شدند و اراده هجرت به [[مدینه]] نمودند ولى زنان و اولاد آنها مانع شده بودند. چنان که عطاء بن یسار گوید که اینان اراده عزت از راه هجرت کردند و زنان و فرزندانشان مانع شدند. | + | «[[شیخ طوسى]]» گویند: ابن عباس گوید: این آیه درباره عده اى از مسلمین نازل شده که در [[مکه]] مسلمان شدند و اراده هجرت به [[مدینه]] نمودند ولى زنان و اولاد آنها مانع شده بودند. چنان که عطاء بن یسار گوید که اینان اراده عزت از راه هجرت کردند و زنان و فرزندانشان مانع شدند. |
مجاهد گوید: درباره قومى نازل شده که اراده اطاعت از خداوند کردند ولى آنها را مانع گردیده بودند.<ref> ترمذى در صحیح خود و حاکم از ابن عباس روایت کنند که آیه درباره عده اى از اهل [[مکه]] نازل شده بود که مسلمان شدند ولى زنان و فرزندان آنها از آمدنشان به [[مدینه]] مانع شده بودند. وقتى وارد مدینه شدند، مردم آنها را دیدند و سرزنش کردند سپس این قسمت از آیه «وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا» نازل گردید و طبرى صاحب جامع البیان از عطاء بن یسار نقل کند که آیه درباره عوف بن مالک الاشجعى که داراى اهل و اولاد بود، نازل شد که وى را از رفتن به جنگ مانع شده بودند و مى گفتند: ما را به چه کسى مى سپارى؟ و نیز گوید: [[سوره تغابن]] مکیه است مگر پنج آیه آخر سوره که در [[مدینه]] نازل گردیده است.</ref> | مجاهد گوید: درباره قومى نازل شده که اراده اطاعت از خداوند کردند ولى آنها را مانع گردیده بودند.<ref> ترمذى در صحیح خود و حاکم از ابن عباس روایت کنند که آیه درباره عده اى از اهل [[مکه]] نازل شده بود که مسلمان شدند ولى زنان و فرزندان آنها از آمدنشان به [[مدینه]] مانع شده بودند. وقتى وارد مدینه شدند، مردم آنها را دیدند و سرزنش کردند سپس این قسمت از آیه «وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا» نازل گردید و طبرى صاحب جامع البیان از عطاء بن یسار نقل کند که آیه درباره عوف بن مالک الاشجعى که داراى اهل و اولاد بود، نازل شد که وى را از رفتن به جنگ مانع شده بودند و مى گفتند: ما را به چه کسى مى سپارى؟ و نیز گوید: [[سوره تغابن]] مکیه است مگر پنج آیه آخر سوره که در [[مدینه]] نازل گردیده است.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 815. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره تغابن]] | |
− | + | * [[سوره تغابن/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره تغابن ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره تغابن /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره تغابن]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۳۴
متن آیه
ترجمه
ای کسانی که ایمان آورده اید، بعضی از زنان و فرزندانتان دشمن شما هستند از آنها حذر کنید و اگر عفو کنید و چشم بپوشید و گناهشان پوشیده دارید، خدا آمرزنده و مهربان است.
نزول
«شیخ طوسى» گویند: ابن عباس گوید: این آیه درباره عده اى از مسلمین نازل شده که در مکه مسلمان شدند و اراده هجرت به مدینه نمودند ولى زنان و اولاد آنها مانع شده بودند. چنان که عطاء بن یسار گوید که اینان اراده عزت از راه هجرت کردند و زنان و فرزندانشان مانع شدند.
مجاهد گوید: درباره قومى نازل شده که اراده اطاعت از خداوند کردند ولى آنها را مانع گردیده بودند.[۱]
پانویس
- ↑ ترمذى در صحیح خود و حاکم از ابن عباس روایت کنند که آیه درباره عده اى از اهل مکه نازل شده بود که مسلمان شدند ولى زنان و فرزندان آنها از آمدنشان به مدینه مانع شده بودند. وقتى وارد مدینه شدند، مردم آنها را دیدند و سرزنش کردند سپس این قسمت از آیه «وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا» نازل گردید و طبرى صاحب جامع البیان از عطاء بن یسار نقل کند که آیه درباره عوف بن مالک الاشجعى که داراى اهل و اولاد بود، نازل شد که وى را از رفتن به جنگ مانع شده بودند و مى گفتند: ما را به چه کسى مى سپارى؟ و نیز گوید: سوره تغابن مکیه است مگر پنج آیه آخر سوره که در مدینه نازل گردیده است.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 815.