آیه ۵۹ احزاب: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَات...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا».|سوره=33|آیه=59}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | ای | + | ای پیامبر به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که چادر خود را بر خود فرو پوشند. این مناسبتر است تا شناخته شوند و مورد آزار واقع نگردند و خدا آمرزنده و مهربان است. |
− | == | + | ==نزول== |
سبب نزول آیه چنین بوده که زنان مؤمنه را عادت بر این قرار گرفته بود که در اوقات [[نماز]] به طرف مسجد مى رفتند و با [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به جماعت نماز میگذاردند و نیز در اوقات شب [[نماز مغرب]] و عشاء را نیز به جماعت مى گذاردند. | سبب نزول آیه چنین بوده که زنان مؤمنه را عادت بر این قرار گرفته بود که در اوقات [[نماز]] به طرف مسجد مى رفتند و با [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به جماعت نماز میگذاردند و نیز در اوقات شب [[نماز مغرب]] و عشاء را نیز به جماعت مى گذاردند. | ||
سطر ۱۹: | سطر ۱۹: | ||
ابومالک گوید: زنان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله اغلب براى انجام کارهاى شخصى و برآوردن حاجات خود شبها بیرون مى آمدند. عده اى از منافقین متعرض آنها گردیده و آزار میرسانیدند. زنان پیامبر زبان به شکایت گشودند وقتى که به منافقین گفته میشد که چرا به چنین عمل بدى مبادرت مى ورزند. در جواب مى گفتند: ما این اذیت و آزار را نسبت به کنیزان روا مى داریم سپس این آیه نازل گردید چنان که حسن بصرى و محمد بن کعب القرظى روایت نموده اند.<ref> کتاب طبقات از ابن سعد.</ref> | ابومالک گوید: زنان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله اغلب براى انجام کارهاى شخصى و برآوردن حاجات خود شبها بیرون مى آمدند. عده اى از منافقین متعرض آنها گردیده و آزار میرسانیدند. زنان پیامبر زبان به شکایت گشودند وقتى که به منافقین گفته میشد که چرا به چنین عمل بدى مبادرت مى ورزند. در جواب مى گفتند: ما این اذیت و آزار را نسبت به کنیزان روا مى داریم سپس این آیه نازل گردید چنان که حسن بصرى و محمد بن کعب القرظى روایت نموده اند.<ref> کتاب طبقات از ابن سعد.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 649. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره احزاب]] | |
− | + | * [[سوره احزاب/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره احزاب ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره احزاب /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره احزاب]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۹
متن آیه
ترجمه
ای پیامبر به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که چادر خود را بر خود فرو پوشند. این مناسبتر است تا شناخته شوند و مورد آزار واقع نگردند و خدا آمرزنده و مهربان است.
نزول
سبب نزول آیه چنین بوده که زنان مؤمنه را عادت بر این قرار گرفته بود که در اوقات نماز به طرف مسجد مى رفتند و با رسول خدا صلی الله علیه و آله به جماعت نماز میگذاردند و نیز در اوقات شب نماز مغرب و عشاء را نیز به جماعت مى گذاردند.
جوانان که این موضوع را فهمیده بودند، سر راه زنان مى ایستادند و متعرض آنها شده و موجبات اذیت و آزار آنها را فراهم میساختند سپس این آیه نازل گردید.[۱] عائشه گوید: سودة یکى از زنان رسول خدا صلی الله علیه و آله براى انجام کار و حاجتى از خانه بیرون آمده بود و چون زن چاق و فربهى بود، باکى نداشت از این که وى را بشناسند.
در بین راه عمر بن الخطاب او را دید و گفت: اى سودة هیچ باکى از بیرون آمدن ندارى براى چه از خانه ات خارج شده اى. سودة بعد از حرف عمر به خانه خود برگشت در حالتى که پیامبر در خانه او مشغول خوردن غذا بود و گوشت با استخوان براى خوردن در دست وى بود. سودة گفت: یا رسول اللّه براى انجام کارى مجبور بودم بیرون بروم عمر در بین راه مرا دید و این سخنان را به من گفت، سودة گوید: در همان حالتى که گوشت در دست پیامبر بود این آیه نازل گردید سپس فرمود: خداوند به شما اجازه داده که براى انجام کارهاى خود بیرون بروید.[۲]
انس گوید: روزى کنیزى در حالتى که خود را با مقنعه پیچانیده بود از مقابل عمر بن الخطاب گذشت. عمر وقتى او را دید با سرزنش به وى گفت: اى کنیز چرا خود را مانند زنان آزاد در مقنعه پیچانده اى، مقنعه خود را کنار بگذار.[۳]
ابومالک گوید: زنان رسول خدا صلی الله علیه و آله اغلب براى انجام کارهاى شخصى و برآوردن حاجات خود شبها بیرون مى آمدند. عده اى از منافقین متعرض آنها گردیده و آزار میرسانیدند. زنان پیامبر زبان به شکایت گشودند وقتى که به منافقین گفته میشد که چرا به چنین عمل بدى مبادرت مى ورزند. در جواب مى گفتند: ما این اذیت و آزار را نسبت به کنیزان روا مى داریم سپس این آیه نازل گردید چنان که حسن بصرى و محمد بن کعب القرظى روایت نموده اند.[۴]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 649.