آیه 2 حج: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا ...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَمَا هُم بِسُكَارَى وَلَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ».|سوره=22|آیه=2}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | آن روز که | + | آن روز که ببینیدش، هر شیردهنده ای شیرخواره اش را از یاد ببرد و هر آبستنی بار خود بر زمین گذارد و مردم را چون مستان بینی، حال آن که مست نیستند بلکه عذاب خدا شدید است. |
− | === شأن نزول آیات 1 و 2 | + | ==نزول== |
+ | |||
+ | '''شأن نزول آیات 1 و 2:''' | ||
عمران بن حصین و ابوسعید الخدرى گویند: این دو آیه در یکى از شبهاى جنگ بنىالمصطلق نازل گردید و بنىالمصطلق طایفه اى از بنىخزاعة بودند. در شب مزبور بانک زده شد که بایستند و توقف کنند. | عمران بن حصین و ابوسعید الخدرى گویند: این دو آیه در یکى از شبهاى جنگ بنىالمصطلق نازل گردید و بنىالمصطلق طایفه اى از بنىخزاعة بودند. در شب مزبور بانک زده شد که بایستند و توقف کنند. | ||
سطر ۲۵: | سطر ۲۷: | ||
ابن عباس گوید: این مرد انصارى که تقاضا کرده بود، از منافقین بوده است و رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم که او را مى شناخت از براى او دعا نفرمود.<ref> تفاسیر روض الجنان و مجمع البیان.</ref> | ابن عباس گوید: این مرد انصارى که تقاضا کرده بود، از منافقین بوده است و رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم که او را مى شناخت از براى او دعا نفرمود.<ref> تفاسیر روض الجنان و مجمع البیان.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 537. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره حج]] | |
− | + | * [[سوره حج/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره حج ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره حج /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره حج]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۸
متن آیه
ترجمه
آن روز که ببینیدش، هر شیردهنده ای شیرخواره اش را از یاد ببرد و هر آبستنی بار خود بر زمین گذارد و مردم را چون مستان بینی، حال آن که مست نیستند بلکه عذاب خدا شدید است.
نزول
شأن نزول آیات 1 و 2:
عمران بن حصین و ابوسعید الخدرى گویند: این دو آیه در یکى از شبهاى جنگ بنىالمصطلق نازل گردید و بنىالمصطلق طایفه اى از بنىخزاعة بودند. در شب مزبور بانک زده شد که بایستند و توقف کنند.
مردم ایستادند رسول خدا صلی الله علیه و آله این آیات را که نازل شده بود. قرائت فرمود: مردم همه به گریه افتادند چون روز بر آمد هیچ یک از آنها زین برنگرفتند و خیمه نزدند و دیگ هم از براى پخت و پز آماده نکردند و همچنان مى گریستند و از نزول این آیات افسرده خاطر گشتند.
پیامبر فرمود: هیچ میدانید این روز چه روزى است. همه گفتند: خدا و رسول او بهتر میدانند. فرمود: روزى است که خداوند به آدم مى گوید برخیز و فرزندانت را که دوزخى هستند به دوزخ فرست.
آدم برمیخیزد و از میان هزار کس از فرزندان او نهصد و نود و نه نفر به دوزخ فرستاده شوند و فقط یک نفر به بهشت راه خواهد یافت. این گفتار نیز سخت مردم را رنجیده خاطر و افسرده دل کرد لذا دوباره گریستند و گفتند: یا رسول الله در آن وقت کسى نجات خواهد یافت یا نه؟
پیامبر فرمود: امیدوارم یک چهارم اهل بهشت از شما باشد. همه شکرگذارى کرده و صدا به تکبیر بلند نمودند سپس فرمود: باز امیدوارم که نصف اهل بهشت از شما باشند سپس فرمود گروه اهل بهشت صد و بیست صف هستند که هشتاد صف مزبور را امت من تشکیل خواهند داد و نیز فرمود: مسلمانان در جنب کافران مانند موى سیاه بر گاو سفیدى است. (یا مانند موى سفید بر پیشانى گاو سیاه است.)
سپس فرمود: هفتاد هزار نفر از امت فعلى من بدون حساب داخل بهشت شوند و در بعضى روایات مذکور است که در این میان عمر بن الخطاب با تعجب گفت: یا رسول الله هفتاد هزار نفر؟ فرمود: بلى بلکه با هر یک نفر نیز هفتاد هزار نفر به بهشت خواهند رفت سپس عکاشة بن محصن برخاست و گفت: یا رسول اللّه از خداوند بخواه که من از آن هفتاد هزار نفر باشم.
پیامبر فرمود: خدایا عکاشه را از آنان قرار بده سپس مردى از انصار از جا برخاست و گفت یا رسول الله براى من هم دعا کن که از آن هفتاد هزار نفر باشم. فرمود: عکاشه بر تو سبقت گرفته است.
ابن عباس گوید: این مرد انصارى که تقاضا کرده بود، از منافقین بوده است و رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم که او را مى شناخت از براى او دعا نفرمود.[۱]
پانویس
- ↑ تفاسیر روض الجنان و مجمع البیان.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 537.