آیه 61 توبه: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیِقُولُ...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَّكُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ».|سوره=9|آیه=61}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | بعضی از ایشان پیامبر را می آزارند و می گویند که او به سخن هر کس گوش می دهد بگو: او برای شما شنونده سخن خیر است به خدا ایمان دارد | + | بعضی از ایشان پیامبر را می آزارند و می گویند که او به سخن هر کس گوش می دهد بگو: او برای شما شنونده سخن خیر است به خدا ایمان دارد و مؤمنان را باور دارد و رحمتی است برای آنهایی که ایمان آورده اند و آنان که رسول خدا را بیازارند به شکنجه ای دردآور گرفتار خواهند شد. |
− | == | + | ==نزول== |
− | «[[شیخ طوسى]]» در سبب نزول این آیه گویند: عده اى از منافقین راجع به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم حرفهائى که میخواستند، میزدند و مى گفتند: اگر سخنان ما به گوش پیامبر برسد، از او عذرخواهى مینمائیم زیرا او گوش محض بوده و زودباور است آنچه به او بگوئیم از ما مى شنود سپس این آیه نازل گردید. | + | «[[شیخ طوسى]]» گوید: در سبب نزول این آیه گویند: عده اى از منافقین راجع به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم حرفهائى که میخواستند، میزدند و مى گفتند: اگر سخنان ما به گوش پیامبر برسد، از او عذرخواهى مینمائیم زیرا او گوش محض بوده و زودباور است آنچه به او بگوئیم از ما مى شنود سپس این آیه نازل گردید. |
ابن اسحق گوید: آیه درباره نبتل بن الحرث نازل شده که میگفت هر چه دلم بخواهد به [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله مى گویم سپس نزد او میروم و عذرخواهى میکنم و قسم یاد میکنم از من قبول خواهد کرد در این هنگام [[جبرئیل]] نزد پیامبر آمد و گفت: مردى نزد تو خواهد آمد که داراى چشمان سرخ و صورت سیاه و چهره بسیار زشت است خبر تو را نزد منافقین مى برد از او دورى کن از آن پس پیامبر فرمود: هر که مایل است [[شیطان]] را ببیند به صورت نبتل بن الحرث نظر افکند.<ref> در تفسیر على بن ابراهیم و نیز در کتاب نهج البیان از شیبانى اسم این مرد منافق را عبدالله بن نفیل ذکر نموده اند و صاحب مجمع البیان گوید: منافقین مزبور عبارت بودند از: جلاس بن سوید، شاس بن قیس، مخشى بن حمیر، رفاعة بن عبدالمنذر و دیگران. مقاتل و کلبى گویند: درباره عده اى از منافقین نازل شد که از رفتن به غزوه تبوک تخلّف ورزیدند سپس وقتى که پیامبر مراجعت فرمود عذرخواهى نمودند و بعد این آیه نازل گردید.</ref><ref> ابن ابىحاتم نیز در تفسیر خود آن را از ابن عباس نقل نموده است.</ref> | ابن اسحق گوید: آیه درباره نبتل بن الحرث نازل شده که میگفت هر چه دلم بخواهد به [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله مى گویم سپس نزد او میروم و عذرخواهى میکنم و قسم یاد میکنم از من قبول خواهد کرد در این هنگام [[جبرئیل]] نزد پیامبر آمد و گفت: مردى نزد تو خواهد آمد که داراى چشمان سرخ و صورت سیاه و چهره بسیار زشت است خبر تو را نزد منافقین مى برد از او دورى کن از آن پس پیامبر فرمود: هر که مایل است [[شیطان]] را ببیند به صورت نبتل بن الحرث نظر افکند.<ref> در تفسیر على بن ابراهیم و نیز در کتاب نهج البیان از شیبانى اسم این مرد منافق را عبدالله بن نفیل ذکر نموده اند و صاحب مجمع البیان گوید: منافقین مزبور عبارت بودند از: جلاس بن سوید، شاس بن قیس، مخشى بن حمیر، رفاعة بن عبدالمنذر و دیگران. مقاتل و کلبى گویند: درباره عده اى از منافقین نازل شد که از رفتن به غزوه تبوک تخلّف ورزیدند سپس وقتى که پیامبر مراجعت فرمود عذرخواهى نمودند و بعد این آیه نازل گردید.</ref><ref> ابن ابىحاتم نیز در تفسیر خود آن را از ابن عباس نقل نموده است.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 418. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره توبه]] | |
− | + | * [[سوره توبه/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | *[[سوره توبه ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره توبه /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۹
متن آیه
ترجمه
بعضی از ایشان پیامبر را می آزارند و می گویند که او به سخن هر کس گوش می دهد بگو: او برای شما شنونده سخن خیر است به خدا ایمان دارد و مؤمنان را باور دارد و رحمتی است برای آنهایی که ایمان آورده اند و آنان که رسول خدا را بیازارند به شکنجه ای دردآور گرفتار خواهند شد.
نزول
«شیخ طوسى» گوید: در سبب نزول این آیه گویند: عده اى از منافقین راجع به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم حرفهائى که میخواستند، میزدند و مى گفتند: اگر سخنان ما به گوش پیامبر برسد، از او عذرخواهى مینمائیم زیرا او گوش محض بوده و زودباور است آنچه به او بگوئیم از ما مى شنود سپس این آیه نازل گردید.
ابن اسحق گوید: آیه درباره نبتل بن الحرث نازل شده که میگفت هر چه دلم بخواهد به رسول خدا صلی الله علیه و آله مى گویم سپس نزد او میروم و عذرخواهى میکنم و قسم یاد میکنم از من قبول خواهد کرد در این هنگام جبرئیل نزد پیامبر آمد و گفت: مردى نزد تو خواهد آمد که داراى چشمان سرخ و صورت سیاه و چهره بسیار زشت است خبر تو را نزد منافقین مى برد از او دورى کن از آن پس پیامبر فرمود: هر که مایل است شیطان را ببیند به صورت نبتل بن الحرث نظر افکند.[۱][۲]
پانویس
- ↑ در تفسیر على بن ابراهیم و نیز در کتاب نهج البیان از شیبانى اسم این مرد منافق را عبدالله بن نفیل ذکر نموده اند و صاحب مجمع البیان گوید: منافقین مزبور عبارت بودند از: جلاس بن سوید، شاس بن قیس، مخشى بن حمیر، رفاعة بن عبدالمنذر و دیگران. مقاتل و کلبى گویند: درباره عده اى از منافقین نازل شد که از رفتن به غزوه تبوک تخلّف ورزیدند سپس وقتى که پیامبر مراجعت فرمود عذرخواهى نمودند و بعد این آیه نازل گردید.
- ↑ ابن ابىحاتم نیز در تفسیر خود آن را از ابن عباس نقل نموده است.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 418.