جحفه: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (تعیین رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | |
| + | |||
| + | '''از میقات‌هاى عمره.''' | ||
جحفه نام محلى است بین [[مكه]] و [[مدینه]]، نزدیك رابغ و در دو میلى غدیرخم. | جحفه نام محلى است بین [[مكه]] و [[مدینه]]، نزدیك رابغ و در دو میلى غدیرخم. | ||
| سطر ۵: | سطر ۷: | ||
فاصله آن تا مكه سه و تا مدینه هفت منزل است. این محل بر اثر سیل ویران گشته،<ref> معجم البلدان ج2، ص111؛ الحدائق الناضرة 1ج4، ص435؛ مستند الشیعة 1ج1، ص180؛ جواهرالكلام 1ج8، ص 110-111. </ref> لیكن هم اكنون مسجد بزرگى با همه امكانات جانبى جهت احرام عمره گزارانى كه از این مسیر به مكه مشرف مى‌شوند، در این محل بنا شده است. نام این محل قبل از جحفه «مَهْیَعَه» بوده است.<ref> معجم البلدان ج2، ص111. </ref> این عنوان در باب [[حج]] بكار رفته است. | فاصله آن تا مكه سه و تا مدینه هفت منزل است. این محل بر اثر سیل ویران گشته،<ref> معجم البلدان ج2، ص111؛ الحدائق الناضرة 1ج4، ص435؛ مستند الشیعة 1ج1، ص180؛ جواهرالكلام 1ج8، ص 110-111. </ref> لیكن هم اكنون مسجد بزرگى با همه امكانات جانبى جهت احرام عمره گزارانى كه از این مسیر به مكه مشرف مى‌شوند، در این محل بنا شده است. نام این محل قبل از جحفه «مَهْیَعَه» بوده است.<ref> معجم البلدان ج2، ص111. </ref> این عنوان در باب [[حج]] بكار رفته است. | ||
| − | از میقات‌هاى پنج‌گانه عمره تمتع ([[حج تمتع]]) و نیز [[عمره مفرده]] جحفه است كه میقات اهل [[شام]]، [[مصر]]، مغرب و كسانى است كه عبورشان از این مسیر است.<ref> جواهرالكلام 1ج8، ص113؛ مهذب الاحكام 1ج3، ص 16-17. </ref> میقات اهل مدینه در حال اختیار [[مسجد شجره]] است؛ لیكن هنگام ضرورت چون بیمارى و ضعف مى‌توانند از جحفه محرم شوند.<ref> جواهرالكلام 1ج8، ص 110-111؛ مناسك حج (مراجع)/ 109. </ref> | + | از میقات‌هاى پنج‌گانه عمره تمتع ([[حج تمتع]]) و نیز [[عمره مفرده]] جحفه است كه میقات اهل [[شام]]، [[مصر]]، مغرب و كسانى است كه عبورشان از این مسیر است.<ref> جواهرالكلام 1ج8، ص113؛ مهذب الاحكام 1ج3، ص 16-17. </ref> میقات اهل مدینه در حال اختیار [[مسجد شجره]] است؛ لیكن هنگام ضرورت چون بیمارى و ضعف مى‌توانند از جحفه محرم شوند.<ref> جواهرالكلام 1ج8، ص 110-111؛ مناسك حج (مراجع)/ 109.</ref> |
كسى كه وظیفه‌اش احرام از مسجد شجره است، چنانچه بدون احرام از آن بگذرد، مى‌تواند در جحفه محرم شود. بر مسئله ادعاى اجماع شده است؛<ref> مستند الشیعة 1ج1، ص 180-181. </ref> لیكن برخى معاصران، احتیاط واجب را در برگشتن به مسجد شجره و احرام از این میقات دانسته‌اند. (رجوع شود به: [[میقات]])<ref> مناسك حج (مراجع)/ 117.</ref> | كسى كه وظیفه‌اش احرام از مسجد شجره است، چنانچه بدون احرام از آن بگذرد، مى‌تواند در جحفه محرم شود. بر مسئله ادعاى اجماع شده است؛<ref> مستند الشیعة 1ج1، ص 180-181. </ref> لیكن برخى معاصران، احتیاط واجب را در برگشتن به مسجد شجره و احرام از این میقات دانسته‌اند. (رجوع شود به: [[میقات]])<ref> مناسك حج (مراجع)/ 117.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 50. | |
| − | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 50 | ||
[[رده:اماکن عربستان]] | [[رده:اماکن عربستان]] | ||
[[رده:حج]] | [[رده:حج]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۳۸
از میقات‌هاى عمره.
جحفه نام محلى است بین مكه و مدینه، نزدیك رابغ و در دو میلى غدیرخم.
فاصله آن تا مكه سه و تا مدینه هفت منزل است. این محل بر اثر سیل ویران گشته،[۱] لیكن هم اكنون مسجد بزرگى با همه امكانات جانبى جهت احرام عمره گزارانى كه از این مسیر به مكه مشرف مى‌شوند، در این محل بنا شده است. نام این محل قبل از جحفه «مَهْیَعَه» بوده است.[۲] این عنوان در باب حج بكار رفته است.
از میقات‌هاى پنج‌گانه عمره تمتع (حج تمتع) و نیز عمره مفرده جحفه است كه میقات اهل شام، مصر، مغرب و كسانى است كه عبورشان از این مسیر است.[۳] میقات اهل مدینه در حال اختیار مسجد شجره است؛ لیكن هنگام ضرورت چون بیمارى و ضعف مى‌توانند از جحفه محرم شوند.[۴]
كسى كه وظیفه‌اش احرام از مسجد شجره است، چنانچه بدون احرام از آن بگذرد، مى‌تواند در جحفه محرم شود. بر مسئله ادعاى اجماع شده است؛[۵] لیكن برخى معاصران، احتیاط واجب را در برگشتن به مسجد شجره و احرام از این میقات دانسته‌اند. (رجوع شود به: میقات)[۶]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 50.
