معروف بن خربوذ: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''«معروف بن خَرَّبوذ مکی»''' (م، ۲۰۰ ق)، از [[اصحاب اجماع]] و راویان [[شیعه]] و از یاران [[امام سجاد]]، [[امام باقر]] و [[امام صادق]] علیهمالسلام بوده است.<ref>رجال الطوسی، ص۱۲۰ و ۱۴۵.</ref> معروف در بیشتر منابع [[رجال|رجالی]]، فردی موثق و ممدوح معرفی شده است. | |
| + | {{شناسنامه عالم | ||
| + | |نام کامل = معروف بن خرّبوذ مکی | ||
| + | ||تصویر= | ||
| + | |زادروز = | ||
| + | |زادگاه = [[مکه]] | ||
| + | |وفات = ۲۰۰ قمری | ||
| + | |مدفن = | ||
| + | |اساتید = ابوالطفیل، حکم بن مستور،... | ||
| + | |شاگردان = حنان بن سدیر، عبدالله بن سنان، سری سقطی،... | ||
| + | |آثار = | ||
| + | }} | ||
| + | ==معروف در نظر علمای رجال== | ||
| + | «معروف بن خرّبوذ» در اصل اهل [[مکه]] و از [[قریش]] و هم پیمان با آنها و وابسته کوفی بود. زمان رحلت او را در سال ۲۰۰، یا ۲۰۱ و یا ۲۰۴ قمری ذکر کرده اند. | ||
| − | + | [[ابوعمرو کشی]] در رجال خود او را از [[اصحاب اجماع]] و از فقهای برجسته [[شیعه]] و در ردیف [[محمد بن مسلم]] و [[زرارة بن اعين شيبانى|زرارة بن اعین]] دانسته است.<ref>رجال الکشّی، ص۲۳۸، شماره ۴۳۱.</ref> | |
| − | + | [[شیخ طوسی]] در کتاب رجالش گاهی او را از اصحاب [[امام سجاد]] (ع) و گاهی [[امام باقر]] (ع) و [[امام صادق]] (ع) دانسته است. | |
| − | + | [[ابوعمرو کشی|شیخ کشّی]] و دیگران روایاتی دالّ بر مدح او -از جمله درباره [[سجده]] های طولانی او- نقل کرده اند.<ref>رجال الکشّی، ص۱۸۴؛ وسائل الشیعة، ج۴، ص۹۸۰.</ref> [[فضل بن شاذان]] می گوید: روزی بر [[محمد بن ابی عمیر]] وارد شدم و او را در حال سجده دیدم آنقدر سجده اش طولانی بود که وقتی سر برداشت گفتم: چه سجده طولانی داشتی؟ گفت: اگر سجده [[جمیل بن دراج]] را دیده بودی چه می گفتی که روزی نزد او رفته بودم که در حال سجده بوده آنقدر طولانی که وقتی سر برداشت و من اظهار تعجب کردم به من گفت: ای کاش تو سجده '''معروف بن خربوذ''' را دیده بودی که آنقدر طولانی بود و به درازا می کشید. | |
| − | + | و [[شيخ عبدالله مامقانی|علامه مامقانی]] چند خبر در ذمّ او آورده، اما آنها را توجیه کرده و به بهترین شکل جواب داده است و سپس جلالت مقام و توثیق و مدح او را اثبات می کند.<ref>نک: تنقیح المقال فی علم الرجال، انتشارات جهان، ج۳، ص۲۲۷.</ref> | |
| − | + | [[ابن خلکان]] در «[[وفیات الاعیان (کتاب)|وفیات الأعیان]]» نام معروف را ذکر نموده و گفته است او از موالیان و دوستان [[امام رضا علیه السلام|علی بن موسی الرضا]] علیه السلام است. پس از آن در تمجید و ستودن او عنان قلم را رها ساخته و از او حکایتی نقل کرده است که در ضمن آن می گوید: من به خدا روی آوردم و آنچه را داشتم در راه خدمت به مولایم علی بن موسی الرضا علیه السلام رها ساختم. | |
| − | او در | + | ابن قتیبه هنگامی که در کتاب «معارف» خود رجال شیعه را می شمارد، معروف را از آنان به شما می آورد. مسلم نیشابوری به احادیث معروف استدلال می کند. احادیث او در قسمت [[حج]] کتاب «[[صحیح مسلم]]» که از ابوطفیل نقل نموده موجود است.<ref>المراجعات، سید عبدالحسین شرف الدین، بیروت، دار مکتبة الرسول الاکرم، ص۱۷۸.</ref> |
| + | |||
| + | علامه [[سید عبدالحسین شرف الدین عاملی|سید شرف الدین عاملی]] در «[[المراجعات (کتاب)|المراجعات]]» می نویسد: ذهبی در «میزان الاعتدال» نام وی را آورده و او را به راستگویی و [[شیعه|تشیّع]] توصیف نموده است و با گذاردن نام رمز بخاری، مسلم و ابوداود در کنار نام او، به این نکته اشاره کرده است که [[احادیث]] وی را نگاشته اند. و از ابوحاتم نقل کرده که احادیث او باید نوشته شود (یعنی صحیح و قابل استناد است).<ref>همان.</ref> وی از بشیر بن تیم صحابی<ref>سفینة البحار، ج۶، ص۲۱۲.</ref>، ابی الطفیل و حکم بن مستور روایت کرده است و حنان بن سدیر و عبدالله بن سنان، سری سقطی و جمعی دیگر از او روایت می کنند. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | + | *"اصحاب اجماع"، ناصر باقری بیدهندی، فصلنامه علوم حدیث، شماره ۹. | |
| − | + | *"معروف بن خرّبوذ"، دائرةالمعارف طهور. | |
| − | [[رده:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | + | [[رده:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]][[رده:اصحاب امام سجاد علیه السلام]][[رده:اصحاب امام صادق علیه السلام]][[رده:اصحاب امام باقر علیه السلام]][[Category:علمای قرن دوم]][[رده:اصحاب اجماع]][[رده:راویان حدیث]][[رده:راویان ثقه]] |
| − | [[رده:اصحاب امام | ||
| − | [[رده:اصحاب امام | ||
| − | [[رده:اصحاب امام | ||
| − | [[رده:اصحاب اجماع]] | ||
| − | [[رده:راویان حدیث]] | ||
| − | [[رده:راویان ثقه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۸
«معروف بن خَرَّبوذ مکی» (م، ۲۰۰ ق)، از اصحاب اجماع و راویان شیعه و از یاران امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهمالسلام بوده است.[۱] معروف در بیشتر منابع رجالی، فردی موثق و ممدوح معرفی شده است.
| نام کامل | معروف بن خرّبوذ مکی |
| زادگاه | مکه |
| وفات | ۲۰۰ قمری |
|
| |
| اساتید |
ابوالطفیل، حکم بن مستور،... |
| شاگردان |
حنان بن سدیر، عبدالله بن سنان، سری سقطی،... |
|
| |
معروف در نظر علمای رجال
«معروف بن خرّبوذ» در اصل اهل مکه و از قریش و هم پیمان با آنها و وابسته کوفی بود. زمان رحلت او را در سال ۲۰۰، یا ۲۰۱ و یا ۲۰۴ قمری ذکر کرده اند.
ابوعمرو کشی در رجال خود او را از اصحاب اجماع و از فقهای برجسته شیعه و در ردیف محمد بن مسلم و زرارة بن اعین دانسته است.[۲]
شیخ طوسی در کتاب رجالش گاهی او را از اصحاب امام سجاد (ع) و گاهی امام باقر (ع) و امام صادق (ع) دانسته است.
شیخ کشّی و دیگران روایاتی دالّ بر مدح او -از جمله درباره سجده های طولانی او- نقل کرده اند.[۳] فضل بن شاذان می گوید: روزی بر محمد بن ابی عمیر وارد شدم و او را در حال سجده دیدم آنقدر سجده اش طولانی بود که وقتی سر برداشت گفتم: چه سجده طولانی داشتی؟ گفت: اگر سجده جمیل بن دراج را دیده بودی چه می گفتی که روزی نزد او رفته بودم که در حال سجده بوده آنقدر طولانی که وقتی سر برداشت و من اظهار تعجب کردم به من گفت: ای کاش تو سجده معروف بن خربوذ را دیده بودی که آنقدر طولانی بود و به درازا می کشید.
و علامه مامقانی چند خبر در ذمّ او آورده، اما آنها را توجیه کرده و به بهترین شکل جواب داده است و سپس جلالت مقام و توثیق و مدح او را اثبات می کند.[۴]
ابن خلکان در «وفیات الأعیان» نام معروف را ذکر نموده و گفته است او از موالیان و دوستان علی بن موسی الرضا علیه السلام است. پس از آن در تمجید و ستودن او عنان قلم را رها ساخته و از او حکایتی نقل کرده است که در ضمن آن می گوید: من به خدا روی آوردم و آنچه را داشتم در راه خدمت به مولایم علی بن موسی الرضا علیه السلام رها ساختم.
ابن قتیبه هنگامی که در کتاب «معارف» خود رجال شیعه را می شمارد، معروف را از آنان به شما می آورد. مسلم نیشابوری به احادیث معروف استدلال می کند. احادیث او در قسمت حج کتاب «صحیح مسلم» که از ابوطفیل نقل نموده موجود است.[۵]
علامه سید شرف الدین عاملی در «المراجعات» می نویسد: ذهبی در «میزان الاعتدال» نام وی را آورده و او را به راستگویی و تشیّع توصیف نموده است و با گذاردن نام رمز بخاری، مسلم و ابوداود در کنار نام او، به این نکته اشاره کرده است که احادیث وی را نگاشته اند. و از ابوحاتم نقل کرده که احادیث او باید نوشته شود (یعنی صحیح و قابل استناد است).[۶] وی از بشیر بن تیم صحابی[۷]، ابی الطفیل و حکم بن مستور روایت کرده است و حنان بن سدیر و عبدالله بن سنان، سری سقطی و جمعی دیگر از او روایت می کنند.
پانویس
منابع
- "اصحاب اجماع"، ناصر باقری بیدهندی، فصلنامه علوم حدیث، شماره ۹.
- "معروف بن خرّبوذ"، دائرةالمعارف طهور.
