نوشتار پیشنهادی هفته ۴۲: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{نوشتار پیشنهادی صفحه اول
 
{{نوشتار پیشنهادی صفحه اول
|عنوان=شهدای کربلا
+
|عنوان=اصحاب کهف
 
|متن=
 
|متن=
شهدای کربلا یاران از جان گذشته [[امام حسین علیه السلام]] هستند که در [[واقعه عاشورا]]ی سال ۶۱ هجری قمری، در [[کربلا]] و در قتال نابرابر با سپاه [[عمر بن سعد]] به شهادت رسیدند. شهیدان کربلا معمولا به دو گروه [[بنی هاشم]] (وابستگان امام حسین علیه السلام) و یاران امام حسین علیه السلام (بجز بنی هاشم) تقسیم می شوند. تعداد شهدای کربلا بنا بر مشهور 72 تن و با شمارش دقیق بیش از 150 نفر است.
+
'''اصحاب کهف''' عنوانی است که [[قرآن كريم]] در آيات 9‌ـ‌26 [[سوره كهف]]/18 برای گروهی از جوانانى مؤمن به کار برده است كه از آيين بت‌پرستى دوران خويش بيزارى جستند و با مأوا گزيدن در غار به رحمت الهى پناه برده و از درگاه او درخواست هدايت كردند. خداوند نيز آنان را به مدت 309 سال به خوابى عميق فرو برد و جايگاه امنى برايشان فراهم ساخت.
 +
  
==تعداد شهدای کربلا==
+
==لغت اصحاب کهف==
  
تعداد دقیق شهدای کربلا، مشخّص نیست. [[دانشنامه امام حسین علیه السلام]] برای رسیدن به عددی نزدیک به واقع ، نام کسانی را که در منابع نسبتا معتبر، در زمره شهدای کربلا شمرده شده اند، فهرست نموده است که عدد آنها به 155 رسیده است.
+
«اصحاب» جمع «صاحب» (اسم فاعل) از ماده «ص‌ـ‌ح‌ـ‌ب» و معناى مصدرى آن همراهى كردن است و صاحب كسى يا چيزى است كه ملازم و همراه كس يا چيز ديگر باشد.<ref>المصباح، ج 2، ص 333؛ مفردات، ص 475، «صحب».</ref> اين ملازمت و همراهى بايد عرفاً فراوان باشد.<ref>مفردات، ص‌ 475، «صحب».</ref>
  
اما آنچه در مورد تعداد شهدای کربلا مشهور است 72 تن است. شاید منشاء این شهرت گفتار [[شیخ مفید]] در کتاب [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|ارشاد]] باشد که...  
+
«كهف» به معناى شكاف در دل كوه (غار) است؛ اما برخى لغت دانان<ref>لسان العرب، ج‌ 12، ص‌ 176.</ref> «كهف» را بزرگتر از «غار» دانسته‌اند. اصحاب كهف به معناى «ياران و ملازمان غار» است.  
  
 
}}
 
}}

نسخهٔ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۴۱

مقاله پیشنهادی

اصحاب کهف

اصحاب کهف عنوانی است که قرآن كريم در آيات 9‌ـ‌26 سوره كهف/18 برای گروهی از جوانانى مؤمن به کار برده است كه از آيين بت‌پرستى دوران خويش بيزارى جستند و با مأوا گزيدن در غار به رحمت الهى پناه برده و از درگاه او درخواست هدايت كردند. خداوند نيز آنان را به مدت 309 سال به خوابى عميق فرو برد و جايگاه امنى برايشان فراهم ساخت.


لغت اصحاب کهف

«اصحاب» جمع «صاحب» (اسم فاعل) از ماده «ص‌ـ‌ح‌ـ‌ب» و معناى مصدرى آن همراهى كردن است و صاحب كسى يا چيزى است كه ملازم و همراه كس يا چيز ديگر باشد.[۱] اين ملازمت و همراهى بايد عرفاً فراوان باشد.[۲]

«كهف» به معناى شكاف در دل كوه (غار) است؛ اما برخى لغت دانان[۳] «كهف» را بزرگتر از «غار» دانسته‌اند. اصحاب كهف به معناى «ياران و ملازمان غار» است. ...ادامه

  1. المصباح، ج 2، ص 333؛ مفردات، ص 475، «صحب».
  2. مفردات، ص‌ 475، «صحب».
  3. لسان العرب، ج‌ 12، ص‌ 176.