سوره عادیات/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ترتیل)
سطر ۱۰: سطر ۱۰:
 
<center>'''سورة العاديات'''</center>   
 
<center>'''سورة العاديات'''</center>   
  
<center>(ترجمه آیتی)</center>  
+
<center>(ترجمه حسین انصاریان)</center>  
  
 
{{کلیک آیه}}
 
{{کلیک آیه}}
 
==1==
 
==1==
{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px">بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ</span><p></P>
 
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px"> [[آیه 1 سوره عادیات|وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا]] <span font-size:14pt>﴿١﴾</span></span>
به نام خدای بخشاینده مهربان
+
<p></P>
 
+
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
 
+
سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (۱)<p></P>
[[آیه 1 سوره عادیات|
 
{{متن قرآن|وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا }}]]
 
 
 
 
 
سوگند به اسبان دونده ای که نفس نفس می، زنند،
 
 
==2==
 
==2==
[[آیه 2 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|2|﴿٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا }}]]
+
و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (۲)<p></P>
 
 
 
 
سوگند به اسبانی که به سم از سنگ آتش می جهانند،
 
 
==3==
 
==3==
[[آیه 3 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|3|﴿٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا }}]]
+
و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (۳)<p></P>
 
 
 
 
و سوگند به اسبانی که بامدادان هجوم آورند،
 
 
==4==
 
==4==
[[آیه 4 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|4|﴿٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا }}]]
+
و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (۴)<p></P>
 
 
 
 
و در آنجا غبار برانگیزند،
 
 
==5==
 
==5==
[[آیه 5 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|5|﴿٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا }}]]
+
و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (۵)<p></P>
 
 
 
 
و در آنجا همه را در میان گیرند،
 
 
==6==
 
==6==
[[آیه 6 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|6|﴿٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ }}]]
+
[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (۶)<p></P>
 
 
 
 
که: آدمی پروردگار خود را سپاس نمی گوید،
 
 
==7==
 
==7==
[[آیه 7 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|7|﴿٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ }}]]
+
و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (۷)<p></P>
 
 
 
 
و او خود بر این گواه است
 
 
==8==
 
==8==
[[آیه 8 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|8|﴿٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ }}]]
+
و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (۸)<p></P>
 
 
 
 
او مال را فراوان دوست دارد
 
 
==9==
 
==9==
[[آیه 9 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|9|﴿٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ }}]]
+
آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (۹)<p></P>
 
 
 
 
آیا نمی داند که چون آنچه در گورهاست زنده گردد،
 
 
==10==
 
==10==
[[آیه 10 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ }}]]
+
و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (۱۰)<p></P>
 
 
 
 
و آنچه در دلها نهان است آشکار شود،
 
 
==11==
 
==11==
[[آیه 11 سوره عادیات|
+
{{متن قرآن/در سوره|عادیات|100|11|﴿١١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ }}]]
+
بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (۱۱)<p></P>
 
 
  
پروردگارشان در آن روز از، حالشان آگاه است؟
 
  
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]

نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۰۳


Quran1.jpg
درباره سوره عادیات (100)
آیات سوره عادیات
فهرست قرآن
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)



سورة العاديات
(ترجمه حسین انصاریان)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (۱)

2

فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾

و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (۲)

3

فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾

و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (۳)

4

فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿٤﴾

و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (۴)

5

فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿٥﴾

و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (۵)

6

إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿٦﴾

[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (۶)

7

وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿٧﴾

و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (۷)

8

وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾

و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (۸)

9

أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿٩﴾

آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (۹)

10

وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿١٠﴾

و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (۱۰)

11

إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿١١﴾

بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (۱۱)