ميرزا حسن سبزواری: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | علامه | + | علامه شهید میرزا حسن سبزواری فرزند میرزا اسماعیل علوی سبزواری، یکی از علمای بزرگ [[شیعه]] در سبزوار بود. پدر بزرگوارش و همچنین اجداد و دودمانش همگان [[سادات|ساداتی]] جلیل القدر و اهل علم و فضیلت بودند و در عصر خویش از پرچمداران بزرگ [[تشيع|تشیع]] سرخ علوی. [[فقیه|فقیهی]] مجتهد و سیدی مفسر و ادیبی ماهر. |
− | شهداء | + | سالها در سبزوار و مشهد مقدمات علوم [[فقه|فقهی]] را به پایان برد و عازم [[نجف]] گردید و در برهه ای از زمان محضر درس [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] را درک نمود و پس از فوت شیخ، از محضر علمای نجف امثال [[میرزا محمدحسن شیرازی|میرزای بزرگ]] استفاده نمود و خود به مراتب علمی و درجه [[اجتهاد]] نائل آمد و به زادگاه خویش مراجعت نمود و در جمله مدرسین و مروجین بزرگ مکتب بود و آثاری از ابنیه و مؤسسات خیریه ایجاد نمود. چند سفر در معیت [[شیعه|شیعیان]] به سفر [[حج]] مشرف شد و راهنمائی برای مردم عصر خویش بود. |
+ | |||
+ | «[[شهداء الفضيلة (کتاب)|شهداء الفضیله]]» می نویسد: در یکی از سفرها بعد از مناسک حج قبل از رسیدن به [[مدینه]] در راه به دست اعراب بیابان گرد به شهادت رسید که «الاعراب اشد کفرا و نفاقا». پیکر خون آلود او را شیعیان در مدینه به کنار ائمه [[بقیع]] دفن نمودند. او افتخاری به افتخارات آل رسول افزود، و در راه خانه معبود و مسیر معشوق به صف شهدا پیوست و زنده جاوید گشت. روانشان شاد باد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | سايت شعائر | + | |
+ | * سايت شعائر | ||
+ | |||
[[رده:علمای قرن چهاردهم]] | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۴۱
علامه شهید میرزا حسن سبزواری فرزند میرزا اسماعیل علوی سبزواری، یکی از علمای بزرگ شیعه در سبزوار بود. پدر بزرگوارش و همچنین اجداد و دودمانش همگان ساداتی جلیل القدر و اهل علم و فضیلت بودند و در عصر خویش از پرچمداران بزرگ تشیع سرخ علوی. فقیهی مجتهد و سیدی مفسر و ادیبی ماهر.
سالها در سبزوار و مشهد مقدمات علوم فقهی را به پایان برد و عازم نجف گردید و در برهه ای از زمان محضر درس شیخ انصاری را درک نمود و پس از فوت شیخ، از محضر علمای نجف امثال میرزای بزرگ استفاده نمود و خود به مراتب علمی و درجه اجتهاد نائل آمد و به زادگاه خویش مراجعت نمود و در جمله مدرسین و مروجین بزرگ مکتب بود و آثاری از ابنیه و مؤسسات خیریه ایجاد نمود. چند سفر در معیت شیعیان به سفر حج مشرف شد و راهنمائی برای مردم عصر خویش بود.
«شهداء الفضیله» می نویسد: در یکی از سفرها بعد از مناسک حج قبل از رسیدن به مدینه در راه به دست اعراب بیابان گرد به شهادت رسید که «الاعراب اشد کفرا و نفاقا». پیکر خون آلود او را شیعیان در مدینه به کنار ائمه بقیع دفن نمودند. او افتخاری به افتخارات آل رسول افزود، و در راه خانه معبود و مسیر معشوق به صف شهدا پیوست و زنده جاوید گشت. روانشان شاد باد.
منابع
- سايت شعائر