مناقب الطاهرین (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « بندانگشتی|مناقب الطاهرین '''مناقب الطاهرين'''، اثر طبرسی،...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Ketab446.jpg|بندانگشتی|مناقب الطاهرین]] | [[پرونده:Ketab446.jpg|بندانگشتی|مناقب الطاهرین]] | ||
| + | '''«مناقب الطاهرین»'''، اثر [[عمادالدین طبری|عمادالدین حسن بن على طبرى (طبرسى)]]، عالم [[شیعه|شیعى]] قرن هفتم هجرى، درباره [[امامت]] و زندگى [[چهارده معصوم]](ع) به زبان فارسى است. | ||
| + | == موضوع و محتوای کتاب == | ||
| + | محقق درباره موضوع کتاب، مى‌گوید: موضوع کتاب، زندگانى و اثبات امامت و [[ولایت]] چهارده معصوم است و بخش عمده آن به نقل [[معجزه|معجزات]] اختصاص دارد و شاید بتوان گفت که ترجمه همه کتاب [[الثاقب فی المناقب]] نوشته [[ابن حمزه طوسی|ابن حمزه طوسى]] (سده ۶ ق) در این اثر آمده است.<ref>مقدمه محقق، ج۱، ص۹</ref> | ||
| − | + | در کتاب حاضر، فصل‌بندى و عنوان‌گذارى خاصى وجود ندارد، مگر آنکه مؤلف هر باب را به یک [[معصوم]] اختصاص داده و ذیل آن فصل‌هایى را آورده و عناوینى را به زبان عربى به این فصل‌ها داده است. بسیارى از فصل‌ها هم بدون عنوان است. مؤلف از عبارات عربى در کتاب بسیار استفاده کرده و آنها را به فارسى برنگردانده است. متن فارسى هم مربوط به دوره‌اى است که هنوز کلمات فارسى و عربى کاملا به‌هم‌آمیخته بوده و گاه فهم عبارت را مشکل مى‌سازد. ضمن اینکه گاه عبارات فارسى مؤلف نیز واضح و گویا نیست و به‌سختى مى‌توان منظور او را فهم کرد. | |
| − | + | در این کتاب، مطالب زیادى از [[مناقب]] و معجزات [[ائمه اطهار|ائمه]] نقل شده و گاه به افراط کشیده شده و مطالبى که در منابع معتبر دیده نمى‌شود، نقل شده است؛ چنان‌که این مطالب در کتب دیگر مؤلف نیز به چشم مى‌خورد و مقتضاى آن دوران بوده که [[تشیع]] تازه رو به گسترش نهاده و فضاى مناسبى براى بیان معارف خود مى‌دیده است. | |
| − | در | + | کتاب در دو جلد منتشر شده است. جلد نخست، تا پایان زندگى [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) است و جلد دوم به امام دوم تا دوازدهم مى‌پردازد. در ابتداى جلد دوم، کلیاتى درباره مناقب ائمه آمده است. |
| − | + | یکى از کرامات [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه]](س) چنین نقل شده است: [[اسامة بن زيد|اسامة بن زید]] گوید: [[پیامبر اسلام|رسول]](ص) مرا به طلب [[امام علی علیه السلام|على]](ع) بفرستاد. على را یافتم در [[سجده]] خداى تعالى به تضرع و ابتهال و فاطمه را یافتم بر دست راست تکیه کرده و روى را پوشیده به جلبابى از پشم شتر و آسیا مى‌گردید و دو دست که وصف آن نتوان کرد، یکى آسیا مى‌گردانید و دیگرى غله در دهان آسیا مى‌انداخت. | |
| − | + | اسامه گوید: من خرّم به خدمت رسول(ص) آمدم و حال بگفتم. رسول(ص) گفت: خداى تعالى بدان سجده على(ع) هفتاد مغفرت به وى داد؛ یکى از گناه وى مقدم و مؤخر و باقى مدخر است براى شیعه وى و خداى تعالى شدت و مکابدت فاطمه(ع) بدید در شب و روز، دو حورى از بهشت بفرستاد تا مدد وى دهند و ایشان به طرفة العین به زمین آیند. پس گفت: یا اسامه تو را براى آن فرستادم تا تو آن حال مشاهده کنى و به امت من رسانى.<ref>متن کتاب، ج۱، ص۲۹۶</ref> | |
| − | + | == پانويس == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | + | ==منبع== | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | ==منبع == | ||
ویکی نور | ویکی نور | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۲۸
«مناقب الطاهرین»، اثر عمادالدین حسن بن على طبرى (طبرسى)، عالم شیعى قرن هفتم هجرى، درباره امامت و زندگى چهارده معصوم(ع) به زبان فارسى است.
موضوع و محتوای کتاب
محقق درباره موضوع کتاب، مى‌گوید: موضوع کتاب، زندگانى و اثبات امامت و ولایت چهارده معصوم است و بخش عمده آن به نقل معجزات اختصاص دارد و شاید بتوان گفت که ترجمه همه کتاب الثاقب فی المناقب نوشته ابن حمزه طوسى (سده ۶ ق) در این اثر آمده است.[۱]
در کتاب حاضر، فصل‌بندى و عنوان‌گذارى خاصى وجود ندارد، مگر آنکه مؤلف هر باب را به یک معصوم اختصاص داده و ذیل آن فصل‌هایى را آورده و عناوینى را به زبان عربى به این فصل‌ها داده است. بسیارى از فصل‌ها هم بدون عنوان است. مؤلف از عبارات عربى در کتاب بسیار استفاده کرده و آنها را به فارسى برنگردانده است. متن فارسى هم مربوط به دوره‌اى است که هنوز کلمات فارسى و عربى کاملا به‌هم‌آمیخته بوده و گاه فهم عبارت را مشکل مى‌سازد. ضمن اینکه گاه عبارات فارسى مؤلف نیز واضح و گویا نیست و به‌سختى مى‌توان منظور او را فهم کرد.
در این کتاب، مطالب زیادى از مناقب و معجزات ائمه نقل شده و گاه به افراط کشیده شده و مطالبى که در منابع معتبر دیده نمى‌شود، نقل شده است؛ چنان‌که این مطالب در کتب دیگر مؤلف نیز به چشم مى‌خورد و مقتضاى آن دوران بوده که تشیع تازه رو به گسترش نهاده و فضاى مناسبى براى بیان معارف خود مى‌دیده است.
کتاب در دو جلد منتشر شده است. جلد نخست، تا پایان زندگى امام على(ع) است و جلد دوم به امام دوم تا دوازدهم مى‌پردازد. در ابتداى جلد دوم، کلیاتى درباره مناقب ائمه آمده است.
یکى از کرامات حضرت فاطمه(س) چنین نقل شده است: اسامة بن زید گوید: رسول(ص) مرا به طلب على(ع) بفرستاد. على را یافتم در سجده خداى تعالى به تضرع و ابتهال و فاطمه را یافتم بر دست راست تکیه کرده و روى را پوشیده به جلبابى از پشم شتر و آسیا مى‌گردید و دو دست که وصف آن نتوان کرد، یکى آسیا مى‌گردانید و دیگرى غله در دهان آسیا مى‌انداخت.
اسامه گوید: من خرّم به خدمت رسول(ص) آمدم و حال بگفتم. رسول(ص) گفت: خداى تعالى بدان سجده على(ع) هفتاد مغفرت به وى داد؛ یکى از گناه وى مقدم و مؤخر و باقى مدخر است براى شیعه وى و خداى تعالى شدت و مکابدت فاطمه(ع) بدید در شب و روز، دو حورى از بهشت بفرستاد تا مدد وى دهند و ایشان به طرفة العین به زمین آیند. پس گفت: یا اسامه تو را براى آن فرستادم تا تو آن حال مشاهده کنى و به امت من رسانى.[۲]
پانويس
منبع
ویکی نور
