ملا محمد صادق قمی: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | مرحوم حاج ملا صادق یکی از بزرگان علما و | + | مرحوم حاج ملا محمد صادق قمی یکی از بزرگان علما و مجتهدین به نام قرن سیزدهم در حدود سال ۱۲۲۲ قمری در شهرستان [[قم]] زاده شد. وی در اصول فقهی و احادیث معصومین، [[ادبیات عرب|ادبیات عرب]] و عجم مهارت داشت. در عصر حاج ملا صادق مدارس و مساجد و محافل مذهبی رونق گرفت. او در تربیت و تدریس فضلا کوشش می فرمود و عمر خویش را وقف به مردم و مذهب فرمود. |
− | ملا | + | {{شناسنامه عالم |
+ | |نام کامل = ملا محمدصادق قمی | ||
+ | ||تصویر=[[پرونده:Sadegh ghomi.jpg|200px|center]] | ||
+ | |زادروز = 1242 قمری | ||
+ | |زادگاه = قم | ||
+ | |وفات = 1298 قمری | ||
+ | |مدفن = قم | ||
+ | |اساتید = [[شیخ محمدحسن نجفی]]، [[شیخ محمدتقی اصفهانی]]،.... | ||
+ | |شاگردان = | ||
+ | |آثار = | ||
+ | }} | ||
− | در | + | == تحصیلات == |
+ | در جوانی پس از پیمودن مقدمات علوم در حدود ۱۲۴۲ قمری عازم [[اصفهان]] شد و در جمله افاضل دانشجویان مرحوم آیت الله [[شیخ محمدتقی اصفهانی]] صاحب ''[[هدایة المسترشدین (کتاب)|هدایه المسترشدین]]'' قرار گرفت و پس از مدتی از آنجا عازم [[نجف]] اشرف گردید و سالها از کرسی درس مرحوم [[شیخ محمدحسن نجفی|نجفی]] (صاحب [[جواهر الکلام (کتاب)|جواهر]]) استفاده می کرد و خود پس از بحث و تحقیق به مقام [[اجتهاد]] و استادی رسید و به زادگاه خویش مراجعت نمود. | ||
+ | |||
+ | ملا محمد صادق حدود چهل سال در جمله اساتید معروف قم معاصر با مرحوم حاج سید جواد بود و این دو بزرگوار در خدمت به مردم و فضلا جدیت می نمودند. مآثر و آثار، معظم له را در جمله مجتهدین بزرگ مکتب یاد آور شده و بخشی از مقامات علمی و [[زهد]] و [[تقوا|تقوی]] او را متذکر است. | ||
+ | |||
+ | == در نظر بزرگان == | ||
+ | مرحوم میرزا علی اکبر فیض می گوید: «وی جامع علوم و بارع فنون بوده، چنان که در هر یک از فنون کمال و رسوم فضل و افضال مقامی رفیع داشت. ... و قریب چهل سال در این سرزمین (قم) به خدمات شرعی مشغول بود». | ||
+ | |||
+ | ناصر الشریعة می نویسد: «... جنابش، در تبحر علوم خاصه ادبیات در عصر خود ممتاز بود و همچنین در کثرت حفظ و حافظه، چنانکه اغلب مقامات حریری را محفوظ بوده و در سجلات خود به مناسبت می نگاشته...». | ||
+ | |||
+ | محمّدتقی بیک ارباب ـ والد مرحوم آیت الله حاج میرزا محمّد قمی ـ هم می نویسد: «از علمای اعلام نافد الحکم جناب شریعت مآب مجتهدالزمان حاجی ملا محمّد صادق، سلّمه الله، می باشد که مستجمع جمیع صفات است، خصوصاً در منبر و موعظه، سبق از هم گنان برده است. مجلس وعظ ایشان بر سایر علما امتیاز دارد.» | ||
+ | |||
+ | == نماز باران == | ||
+ | یکی از قضایای معروف زندگی مرحوم حاج ملا محمّدصادق، [[نماز باران]] ایشان است که هنوز در میان مردم [[قم]] مشهور است. مرحوم حجت الاسلام سید محمد منتظری قمی ـ امام جماعت مسجد خندق ـ گفت: من از پیر مردان قدیم قم شنیدم که گفتند: زمانی در قم خشک سالی سختی شد و کشت زارها در آتش بی آبی می سوخت. مرحوم حاج ملا صادق، برای نماز استسقاء به سمت رودخانه حرکت کرد. وقتی که به مسجد امام حسن عسکری، علیه السلام، رسید، خادم خود را طلبید و فرمود: استری بیاورد که هنگام برگشت ـ به دلیل بارندگی زیاد و گل آلود شدن زمین ـ بر آن سوار شود و نیز در مسیر راه به افرادی که در حاشیه ی رودخانه، به خرید و فروش گوسفند و سایر حیوانات می پرداختند، تذکر دادند که احشام و حیوانات خود را جمع کنید که مبادا سیل بیاید و آن ها را با خود ببرید. این مطلب، مورد حیرت و شگفتی مردم شد. | ||
+ | |||
+ | مرحوم حاجی رفت و در کنار رودخانه، نزدیک خاک فرج رو به قبله ایستاد و با انگشت سبابه خود به چهار طرف آسمان اشاره کرد و چهار تکبیر گفت و نمازی خواند. بلافاصله در اندک مدتی ابرهای متراکم، نمایان و باران فراوان بارید و خشک سالی به کلی از بین رفت. مردمی که همراه حاجی بودند در هنگام بازگشت، همگی لباس هایشان خیس شد. | ||
+ | |||
+ | ناصر الشریعة می نویسد: «... و نماز استسقای ایشان هم در قم مشهور و بر السنه و افواه مذکور است که هنوز اهالی از مصلّی به منازل خود نرسیده که غریق رحمت الهی گردیدند.» | ||
+ | |||
+ | == وفات == | ||
+ | سرانجام آن فقیه بزرگ قم، در [[ماه شوال]] المکرم ۱۲۹۸ ق درگذشت و پیکر پاکش در قبرستان شیخان، نزدیک مضجع شریف [[زکریا بن ادریس|زکریا بن ادریس اشعری]] قمی، به خاک سپرده شد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | سایت شعائر | + | |
+ | * سایت شعائر | ||
+ | * فرهیختگان تمدن شیعی | ||
+ | |||
[[رده:علمای قرن سیزدهم]] | [[رده:علمای قرن سیزدهم]] |
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۳۸
مرحوم حاج ملا محمد صادق قمی یکی از بزرگان علما و مجتهدین به نام قرن سیزدهم در حدود سال ۱۲۲۲ قمری در شهرستان قم زاده شد. وی در اصول فقهی و احادیث معصومین، ادبیات عرب و عجم مهارت داشت. در عصر حاج ملا صادق مدارس و مساجد و محافل مذهبی رونق گرفت. او در تربیت و تدریس فضلا کوشش می فرمود و عمر خویش را وقف به مردم و مذهب فرمود.
نام کامل | ملا محمدصادق قمی |
زادروز | 1242 قمری |
زادگاه | قم |
وفات | 1298 قمری |
مدفن | قم |
اساتید | |
| |
| |
تحصیلات
در جوانی پس از پیمودن مقدمات علوم در حدود ۱۲۴۲ قمری عازم اصفهان شد و در جمله افاضل دانشجویان مرحوم آیت الله شیخ محمدتقی اصفهانی صاحب هدایه المسترشدین قرار گرفت و پس از مدتی از آنجا عازم نجف اشرف گردید و سالها از کرسی درس مرحوم نجفی (صاحب جواهر) استفاده می کرد و خود پس از بحث و تحقیق به مقام اجتهاد و استادی رسید و به زادگاه خویش مراجعت نمود.
ملا محمد صادق حدود چهل سال در جمله اساتید معروف قم معاصر با مرحوم حاج سید جواد بود و این دو بزرگوار در خدمت به مردم و فضلا جدیت می نمودند. مآثر و آثار، معظم له را در جمله مجتهدین بزرگ مکتب یاد آور شده و بخشی از مقامات علمی و زهد و تقوی او را متذکر است.
در نظر بزرگان
مرحوم میرزا علی اکبر فیض می گوید: «وی جامع علوم و بارع فنون بوده، چنان که در هر یک از فنون کمال و رسوم فضل و افضال مقامی رفیع داشت. ... و قریب چهل سال در این سرزمین (قم) به خدمات شرعی مشغول بود».
ناصر الشریعة می نویسد: «... جنابش، در تبحر علوم خاصه ادبیات در عصر خود ممتاز بود و همچنین در کثرت حفظ و حافظه، چنانکه اغلب مقامات حریری را محفوظ بوده و در سجلات خود به مناسبت می نگاشته...».
محمّدتقی بیک ارباب ـ والد مرحوم آیت الله حاج میرزا محمّد قمی ـ هم می نویسد: «از علمای اعلام نافد الحکم جناب شریعت مآب مجتهدالزمان حاجی ملا محمّد صادق، سلّمه الله، می باشد که مستجمع جمیع صفات است، خصوصاً در منبر و موعظه، سبق از هم گنان برده است. مجلس وعظ ایشان بر سایر علما امتیاز دارد.»
نماز باران
یکی از قضایای معروف زندگی مرحوم حاج ملا محمّدصادق، نماز باران ایشان است که هنوز در میان مردم قم مشهور است. مرحوم حجت الاسلام سید محمد منتظری قمی ـ امام جماعت مسجد خندق ـ گفت: من از پیر مردان قدیم قم شنیدم که گفتند: زمانی در قم خشک سالی سختی شد و کشت زارها در آتش بی آبی می سوخت. مرحوم حاج ملا صادق، برای نماز استسقاء به سمت رودخانه حرکت کرد. وقتی که به مسجد امام حسن عسکری، علیه السلام، رسید، خادم خود را طلبید و فرمود: استری بیاورد که هنگام برگشت ـ به دلیل بارندگی زیاد و گل آلود شدن زمین ـ بر آن سوار شود و نیز در مسیر راه به افرادی که در حاشیه ی رودخانه، به خرید و فروش گوسفند و سایر حیوانات می پرداختند، تذکر دادند که احشام و حیوانات خود را جمع کنید که مبادا سیل بیاید و آن ها را با خود ببرید. این مطلب، مورد حیرت و شگفتی مردم شد.
مرحوم حاجی رفت و در کنار رودخانه، نزدیک خاک فرج رو به قبله ایستاد و با انگشت سبابه خود به چهار طرف آسمان اشاره کرد و چهار تکبیر گفت و نمازی خواند. بلافاصله در اندک مدتی ابرهای متراکم، نمایان و باران فراوان بارید و خشک سالی به کلی از بین رفت. مردمی که همراه حاجی بودند در هنگام بازگشت، همگی لباس هایشان خیس شد.
ناصر الشریعة می نویسد: «... و نماز استسقای ایشان هم در قم مشهور و بر السنه و افواه مذکور است که هنوز اهالی از مصلّی به منازل خود نرسیده که غریق رحمت الهی گردیدند.»
وفات
سرانجام آن فقیه بزرگ قم، در ماه شوال المکرم ۱۲۹۸ ق درگذشت و پیکر پاکش در قبرستان شیخان، نزدیک مضجع شریف زکریا بن ادریس اشعری قمی، به خاک سپرده شد.
منابع
- سایت شعائر
- فرهیختگان تمدن شیعی