بهشت: تفاوت بین نسخه‌ها
(رده اولویت مقاله) |
(تغییر مقاله) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
| − | بهشت | + | بهشت جایگاه ابدی بندگان شایسته خدا است. |
| − | == | + | === نعمتها و لذتها === |
| − | + | نعمتها و لذتهای بهشت تجلی اعمال و صفات پرهیزکاران است. از این رو دارای مراتب و مقامات و اشکال گوناگون بوده و دسترسی اهل بهشت به آن نعمتها به میزان درجات قرب آنان است. | |
| − | + | ====باغهای بهشت==== | |
| − | + | دهها آیه از قرآن در وصف باغهای بهشت و مراتب آن سخن گفته است. این باغها در قرآن کریم با با واژه هایی مانند "جنت" <ref>سوره بقره/آیه25 </ref>، "حدیقه" <ref>سوره نبأ/آیه32 </ref>و "روضه" <ref>سوره روم/آیه15؛ سوره شوری/آیه22</ref> به صورت مفرد یا جمع یاد شده است. | |
| − | ==بهشت | + | ====چشمه ها ==== |
| − | + | از نعمتهای بهشت چشمه هایی جوشان و جاری است<ref> سوره الرحمان/آیات: 46 و 50 و 62 و 66؛ سوره غاشيه /آیه 12؛ سوره حجر/ آیه 45؛ دخان (44) 51 و 52؛ ذاريات (51) 15؛ مرسلات (77) 41. </ref> است. برخی از این چشمه داری نامهای خاص و مخصوص گروهی از اهل بهشت هستند. مانند [[چشمه تسنیم]]<ref>سوره مطففین/آیه27 </ref> ،[[چشمه کافور]]<ref>سوره انسان/آیه 5 و 6 </ref> و چشمه [[سلسبیل]] <ref>سوره انسان/آیه 18 </ref> | |
| − | + | ====رودها==== | |
| − | + | از دیگر نعمتهای بهشت نهرهای جاری از زیر درختان <ref>در 38 آیه از قرآن کریم از این نهرها نام برده شده مانند: سوره بقره/ آیه۲۵؛ سوره نساء/ آیه۱۳</ref> است. در برخی از آنها آب پاکیزه و خالص و برخی دیگر شراب، شیر یا عسل جاری است. قرآن کریم می فرماید: {{متن قرآن|« مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فيها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى...»}}<ref> سوره محمد/آیه 115.</ref>؛ وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده اين است كه در آن نهرهايى است از آبهايى تغييرناپذير و نهرهايى از شيرى كه طعمش دگرگون نمىشود و نهرهايى از شراب كه آشامندگان از آن لذت مىبرند و نهرهايى از عسل مصفى... . | |
| − | در | + | ====خوردنی ها و نوشیدنیها==== |
| − | + | از نعمتهای بهشت خوراکی ها و نوشیدنی های آن است. خداوند به اهل بهشت می فرماید: {{متن قرآن|« كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ»}}<ref> سوره حاقه/آیه 24.</ref> از طعام و شرابهاى لذيذ و گواراى بهشتى هر چه خواهيد تناول كنيد، شما را گوارا باد، كه اين پاداش اعمال ايّام گذشته دنياست. | |
| − | + | *نوشیدنها: به جز آب، شراب، شیر و عسلی که در نهرهای بهشت جاری و برای نوشیدن بهشتیان مهیاست. نوشیدنی های دیگری نیز وجود دارد. از جمله نوشیدنی زنجبیل که از چشمه سلسبیل است: {{متن قرآن|« وَ يُسْقَوْنَ فيها كَأْساً كانَ مِزاجُها زَنْجَبيلاً ، عَيْناً فيها تُسَمَّى سَلْسَبيلاً»}}<ref> سوره انسان/آیه 17 و 18.</ref>؛ و در آنجا به ايشان جامى بنوشانند كه آميزه ى آن زنجبيل است. از چشمهاى در آنجا كه سلسبيل ناميده مى شود. | |
| − | + | *میوه ها:در بهشت میوه های فراوان <ref> وَ فاكِهَةٍ كَثيرَة؛ سوره واقعه/آیه 32. </ref> از هر گونه ای که بهشتیان تمایل داشته باشند<ref> وَ فَواكِهَ مِمَّا يَشْتَهُون ؛ سوره مرسلات/آیه 42. </ref> موجود است. قرآن کریم برخی از میوه های دنیا مانند انار، خرما ،<ref> فيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّان؛ سوره الرحمن/آیه 68. </ref> انگور<ref> حَدائِقَ وَ أَعْناباً ؛ یوره نبأ/آیه 32. </ref> و موز<ref> وَ طَلْحٍ مَنْضُود؛سوره واقعه/آیه 29. </ref> را نیز به عنوان میوه های بهشت نام برده است. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | وصف بهشتى كه | ||
| − | |||
| − | == | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | * | ||
| − | |||
| − | * | ||
==سه نظريه درباره مكان بهشت== | ==سه نظريه درباره مكان بهشت== | ||
| سطر ۸۱: | سطر ۴۷: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | *قرآن کریم |
| − | * | + | * فرهنگ قرآن، هاشمى رفسنجانى، اكبر، قم: بوستان كتاب، نوبت چاپ: دوم، 1383 ش |
| + | * مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، 111جلد، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق. | ||
| + | |||
[[رده:تعاریف کلی]] | [[رده:تعاریف کلی]] | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۰۲
بهشت جایگاه ابدی بندگان شایسته خدا است.
محتویات
نعمتها و لذتها
نعمتها و لذتهای بهشت تجلی اعمال و صفات پرهیزکاران است. از این رو دارای مراتب و مقامات و اشکال گوناگون بوده و دسترسی اهل بهشت به آن نعمتها به میزان درجات قرب آنان است.
باغهای بهشت
دهها آیه از قرآن در وصف باغهای بهشت و مراتب آن سخن گفته است. این باغها در قرآن کریم با با واژه هایی مانند "جنت" [۱]، "حدیقه" [۲]و "روضه" [۳] به صورت مفرد یا جمع یاد شده است.
چشمه ها
از نعمتهای بهشت چشمه هایی جوشان و جاری است[۴] است. برخی از این چشمه داری نامهای خاص و مخصوص گروهی از اهل بهشت هستند. مانند چشمه تسنیم[۵] ،چشمه کافور[۶] و چشمه سلسبیل [۷]
رودها
از دیگر نعمتهای بهشت نهرهای جاری از زیر درختان [۸] است. در برخی از آنها آب پاکیزه و خالص و برخی دیگر شراب، شیر یا عسل جاری است. قرآن کریم می فرماید: « مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فيها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى...»[۹]؛ وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده اين است كه در آن نهرهايى است از آبهايى تغييرناپذير و نهرهايى از شيرى كه طعمش دگرگون نمىشود و نهرهايى از شراب كه آشامندگان از آن لذت مىبرند و نهرهايى از عسل مصفى... .
خوردنی ها و نوشیدنیها
از نعمتهای بهشت خوراکی ها و نوشیدنی های آن است. خداوند به اهل بهشت می فرماید: « كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ»[۱۰] از طعام و شرابهاى لذيذ و گواراى بهشتى هر چه خواهيد تناول كنيد، شما را گوارا باد، كه اين پاداش اعمال ايّام گذشته دنياست.
- نوشیدنها: به جز آب، شراب، شیر و عسلی که در نهرهای بهشت جاری و برای نوشیدن بهشتیان مهیاست. نوشیدنی های دیگری نیز وجود دارد. از جمله نوشیدنی زنجبیل که از چشمه سلسبیل است: « وَ يُسْقَوْنَ فيها كَأْساً كانَ مِزاجُها زَنْجَبيلاً ، عَيْناً فيها تُسَمَّى سَلْسَبيلاً»[۱۱]؛ و در آنجا به ايشان جامى بنوشانند كه آميزه ى آن زنجبيل است. از چشمهاى در آنجا كه سلسبيل ناميده مى شود.
- میوه ها:در بهشت میوه های فراوان [۱۲] از هر گونه ای که بهشتیان تمایل داشته باشند[۱۳] موجود است. قرآن کریم برخی از میوه های دنیا مانند انار، خرما ،[۱۴] انگور[۱۵] و موز[۱۶] را نیز به عنوان میوه های بهشت نام برده است.
سه نظريه درباره مكان بهشت
در مورد مكان بهشت جاويد ـ كه جايگاه ابدى نيكوكاران است ـ، سه نظر وجود دارد:
۱. آسمان
عده اى بر اين باورند كه بهشت جاويد، در آسمان قرار دارد زيرا قرآن در گزارش معراج پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: «وَلَقَدْ رَءَاهُ نَزْلَةً أُخْرَى × عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَى × عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى».[۱۷] و قطعا [پيامبر] بار ديگر او (جبرئيل) را ديد، نزديك آخرين درخت سدر در همانجا كه بهشتِ مأواست.
يعنى بهشتِ مأوا همان بهشت جاويد است[۱۸] كه نزديك آخرين درخت سِدر در بالاترين نقطه آسمان قرار دارد.
همچنين در آيه اى ديگر است كه: «وَ فِى السَّمَآءِ رِزْقُكُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ».[۱۹] و روزىِ شما و آنچه به آن وعده داده مى شويد، در آسمان است.
بسيارى از مفسران، معتقدند كه «ما توعدون»، همان بهشت جاويدان است كه خداوند آن را به انسانهاى شايسته وعده داده است.[۲۰] همچنين در احاديثى تصريح شده است كه بهشت در آسمان است[۲۱] و بر اين اساس، عده اى به طور مطلق مى گويند كه بهشت در آسمان قرار دارد؛ اما موقعيت آن را در آسمانهاى هفتگانه مشخص نكرده اند.[۲۲] از آن ميان برخى معتقدند كه بهشت در آسمان چهارم است،[۲۳] برخى مى گويند: در آسمان ششم است و برخى بر اين باورند كه بهشت در آسمان هفتم[۲۴] قرار گرفته است.
۲. بى نيازى بهشت از مكان
برخى بر اين باورند كه اصولاً بهشت و دوزخى جدا از انسان وجود ندارد؛ بلكه بهشت معلول ملكات فاضله و دوزخ، پديد آمده از ملكات رذيله است. بنابراين بهشت نه مادى است و نه جدا از انسان و به همين جهت نيازى به مكان مادى مستقل ندارد.
صدرالمتألّهين در اين باره مى گويد: آگاه باش كه هر خوشبختى از خوشبختان در عالم آخرت، مملكتى بزرگ و پهناور دارد و جهانى فراتر و گستردهتر از هر چه در آسمانها و زمينهاست البته آن مملكت، بيرون از ذات او نيست؛ بلكه همه مملكت و داشته ها و خادمان و ملازمان و بوستان ها و درختان و حوريان و غلامانش جملگى قائم به اويند و او نگهدار آنها و ايجادكننده آنها به فرمان خداى بلندمرتبه و به قدرت اوست.
وجود اشياى اخروى هر چند مشابه صورتهايى است كه انسان در خواب مى بيند و يا در برخى رؤياها ديده مى شوند[۲۵] امّا كاملاً و حقيقتاً با آنها متفاوت است.
جهت مشابهت آنها، اين است كه هر يك از اين صورتها به گونه اى هستند كه موضوع هيولا و مكان و جهات موادّ امور ياد شده نيستند و ميان صورتهاى متعدد آنها، تزاحمى نيست و هيچ چيزى از آن دو نوع صورت در اين عالم، مزاحم زمان و مكان ديگرى نيست. انسان خوابيده، اى بسا افلاك عظيم و بيابانهاى وسيع دوردستى را مى بيند همانند چيزى كه شخص بيدار در اين عالم مى بيند. افلاك با اين كه در عالم خارج تغاير عددى دارند امّا عرصه را بر همديگر تنگ نمى كنند و مزاحم يكديگر نيستند. همين طور است آنچه انسان پس از مرگ و در عالم قبر مى بيند كه تزاحم و جا تنگ كردن براى يكديگر ميان او و آن اجسام نيست. مرده در قبر خود چيزهايى را مى بيند كه اگر آنها از اجرام دنيوى بودند، قبر گنجايش آنها را نداشت. امّا تفاوت آنها به اين است كه صورتهايى كه در نشئه آخرت هستند جوهر قوى، وجود شديد و اثر دردمندانه يا لذّتبخش زيادى دارند.
۳. باطن جهان
نظريه سوم اين است كه بهشت و دوزخ، مادى و داراى حقيقتى مستقل از وجود انسان اند، هم اكنون وجود خارجى دارند و مكان آنها در همين جهان است و به گستره آسمانها و زمين اند؛ ولى با چشم ظاهر قابل رؤيت نيستند.
پانویس
- ↑ سوره بقره/آیه25
- ↑ سوره نبأ/آیه32
- ↑ سوره روم/آیه15؛ سوره شوری/آیه22
- ↑ سوره الرحمان/آیات: 46 و 50 و 62 و 66؛ سوره غاشيه /آیه 12؛ سوره حجر/ آیه 45؛ دخان (44) 51 و 52؛ ذاريات (51) 15؛ مرسلات (77) 41.
- ↑ سوره مطففین/آیه27
- ↑ سوره انسان/آیه 5 و 6
- ↑ سوره انسان/آیه 18
- ↑ در 38 آیه از قرآن کریم از این نهرها نام برده شده مانند: سوره بقره/ آیه۲۵؛ سوره نساء/ آیه۱۳
- ↑ سوره محمد/آیه 115.
- ↑ سوره حاقه/آیه 24.
- ↑ سوره انسان/آیه 17 و 18.
- ↑ وَ فاكِهَةٍ كَثيرَة؛ سوره واقعه/آیه 32.
- ↑ وَ فَواكِهَ مِمَّا يَشْتَهُون ؛ سوره مرسلات/آیه 42.
- ↑ فيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّان؛ سوره الرحمن/آیه 68.
- ↑ حَدائِقَ وَ أَعْناباً ؛ یوره نبأ/آیه 32.
- ↑ وَ طَلْحٍ مَنْضُود؛سوره واقعه/آیه 29.
- ↑ سوره نجم: آيه ۱۳ـ۱۵.
- ↑ گفتنى است كه برخى بهشت مأوا را به بهشت برزخى يا بهشت آدم، تفسير كرده اند ولى با توجه به آيه: «أَمَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْالصَّلِحَتِ فَلَهُمْ جَنَّتُ الْمَأْوَى نُزُلَا بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ» (سوره سجده: آيه ۱۹) و آيه: «فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِىَ الْمَأْوَى» (سوره نازعات: آيه ۴۱)، ظاهراً اين آيه نيز به بهشت جاويد، اشاره دارد. بسيارى از بزرگان اهل تفسير همين نظريه را پذيرفته اند. (ر.ك: مجمع البيان: ج۹، ص۲۶۵، الميزان فى تفسير القرآن: ج۱۸، ص۲۷۵).
- ↑ سوره ذاريات: آيه ۲۲.
- ↑ ر.ك: الميزان فى تفسير القرآن: ج۸، ص۱۱۵ و ج۱۸، ص۳۷۵، الأقسام فى القرآن الكريم: ص۴۲، تفسير البغوى: ج۱، ص۳۵۱، تفسير فخرالرازى: ج۲۸، ص۲۰۸، تفسير ابن كثير: ج۴، ص۲۵۱، البرهان، زركشى: ج۴، ص۸.
- ↑ ر.ك: ص۶۷، ح۳۵ و ۳۷ـ۳۸.
- ↑ ر.ك: تفسير مجاهد: ج۲، ص۶۱۸، شرح صحيح مسلم، نووى: ج۲، ص۲۲۳، شرح نهج البلاغة، ابن ابى الحديد: ج۱۰، ص۱۲۰، الميزان فى تفسير القرآن: ج۱، ص۱۳۹، شرح اُصول الكافى ، ملّا صالح مازندرانى: ج۸، ص۱۲۴، بحارالأنوار: ج۸، ص۱۶۴، ح۱۰۷، التبيان فى تفسير القرآن: ج۴، ص۴۳۸، تفسير البغوى: ج۱، ص۳۵۱.
- ↑ ر.ك: فيض القدير: ج۳، ص۴۷۶، التبيان فى تفسير القرآن: ج۹، ص۳۸۵، زادالمسير: ج۵، ص۱۶۸.
- ↑ ر.ك: فيض القدير: ج۳، ص۴۷۶، بحارالأنوار: ج۵۷، ص۲۵۷، التخويف من النار: ص۶۷، زادالمسير: ج۵، ص۱۶۸، تفسير الفخرالرازى: ج۱۹، ص۲۳۵.
- ↑ بخصوص به روش شيخ اشراق (شهروردى) كه صورتهاى مرآتى را موجودات عالم مثال و صورت هاى اخروى را شبيه صورت مرآتى مى داند، به شرط اين كه قائم به ذات باشد و نه قائم به آينه و نيز به روح زنده متعلق باشد و نه به شبح بى روح.
منابع
- قرآن کریم
- فرهنگ قرآن، هاشمى رفسنجانى، اكبر، قم: بوستان كتاب، نوبت چاپ: دوم، 1383 ش
- مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، 111جلد، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
