مستدرک حاکم نیشابوری (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۲۷: | سطر ۲۷: | ||
==انگیزه تألیف و ارزش کتاب== | ==انگیزه تألیف و ارزش کتاب== | ||
| − | [[حاکم نیشابوری| | + | [[حاکم نیشابوری|ابوعبدالله حاکم نیشابوری]] خود در مقدمه کتاب در مورد انگیزه تألیف آن می‌گوید: «جماعتی از بزرگان حدیث این دیار و... از من تقاضا کردند که کتابی از احادیث صحیح، برطبق اسنادی که بخاری و مسلم بدان احتجاج کرده‌اند جمع‌آوری کنم چرا که عذری برای عدم تدوین روایاتی که مشکلی ندارد وجود ندارد و آن دو نفر هم ادعایی در این جهت (جمع آوری همه روایات صحیح) نکرده‌اند». |
به گفته خود حاکم از آنجا که بخاری و مسلم در جمع‌آوری و نگارش کتابهای صحیح خود، ادعایی مبنی بر آوردن تمام احادیث صحیح نکرده‌اند، وی به درخواست عده‌ای تصمیم می‌گیرد احادیثی را که شروط بخاری و مسلم در صحت [[حدیث]] بر آنها صدق می‌کند، ولی آندو در کتبشان نیاورده‌اند و با این حال به دست حاکم رسیده، جمع‌آوری کند؛ حال با توجه به اهمیت و اعتبار دو کتاب بخاری و مسلم که از بهترین و متقن‌ترین کتب پس از [[قرآن]]، نزد [[اهل سنت|اهل‌سنّت]] هستند، می‌توان به اهمیت کتاب حاکم (که تکمله‌ای بر آن دو است) پی برد. | به گفته خود حاکم از آنجا که بخاری و مسلم در جمع‌آوری و نگارش کتابهای صحیح خود، ادعایی مبنی بر آوردن تمام احادیث صحیح نکرده‌اند، وی به درخواست عده‌ای تصمیم می‌گیرد احادیثی را که شروط بخاری و مسلم در صحت [[حدیث]] بر آنها صدق می‌کند، ولی آندو در کتبشان نیاورده‌اند و با این حال به دست حاکم رسیده، جمع‌آوری کند؛ حال با توجه به اهمیت و اعتبار دو کتاب بخاری و مسلم که از بهترین و متقن‌ترین کتب پس از [[قرآن]]، نزد [[اهل سنت|اهل‌سنّت]] هستند، می‌توان به اهمیت کتاب حاکم (که تکمله‌ای بر آن دو است) پی برد. | ||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۰
 | |
| نویسنده | حاکم نیشابوری |
| موضوع | حدیث |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 5 |
| مصحح | يوسف عبد الرحمن المرعشلی |
|
| |
نام اصلی کتاب، «المستدرک علی الصحیحین» می‌باشد و موضوع آن، احادیث صحیح السندی است که به عنوان مستدرک و تکمله بر دو کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم جمع‌آوری شده است. تاریخ نگارش آن به سال 373ق و به صورت املاء توسط حاکم نیشابوری است.
محتویات
انگیزه تألیف و ارزش کتاب
ابوعبدالله حاکم نیشابوری خود در مقدمه کتاب در مورد انگیزه تألیف آن می‌گوید: «جماعتی از بزرگان حدیث این دیار و... از من تقاضا کردند که کتابی از احادیث صحیح، برطبق اسنادی که بخاری و مسلم بدان احتجاج کرده‌اند جمع‌آوری کنم چرا که عذری برای عدم تدوین روایاتی که مشکلی ندارد وجود ندارد و آن دو نفر هم ادعایی در این جهت (جمع آوری همه روایات صحیح) نکرده‌اند».
به گفته خود حاکم از آنجا که بخاری و مسلم در جمع‌آوری و نگارش کتابهای صحیح خود، ادعایی مبنی بر آوردن تمام احادیث صحیح نکرده‌اند، وی به درخواست عده‌ای تصمیم می‌گیرد احادیثی را که شروط بخاری و مسلم در صحت حدیث بر آنها صدق می‌کند، ولی آندو در کتبشان نیاورده‌اند و با این حال به دست حاکم رسیده، جمع‌آوری کند؛ حال با توجه به اهمیت و اعتبار دو کتاب بخاری و مسلم که از بهترین و متقن‌ترین کتب پس از قرآن، نزد اهل‌سنّت هستند، می‌توان به اهمیت کتاب حاکم (که تکمله‌ای بر آن دو است) پی برد.
از سویی با توجه به عدم تعصب حاکم در آوردن احادیثی که در منقبت و فضیلت علی علیه‌السلام است _ که نتیجه‌ای جز زدن اتهام شیعه بودن و رافضی‌گری به وی و جرح و ردّ کل کتاب مستدرک از سوی متعصّبینِ علمای اهل‌سنّت در پی نداشته _ بسیاری از آنها کوشیده‌اند تا اهمیت و اعتبار کتاب را خدشه‌دار کنند. امّا اگر بدون هیچگونه پیش فرض و تعصب، بلکه با مبانی و دقّت علمی به بررسی کتاب بپردازیم به این سخن ذهبی و ابن‌صلاح می رسیم که: تنها یک چهارم کتاب را احادیث ضعیف تشکیل می‌دهد(ذهبی) و چیزی را که حاکم حکم به صحّت کرده ولی در کتب أئمه قبلی (بخاری و مسلم) نیامده، اگر صحیح نباشد لااقل حسن است و می‌توان با آن احتجاج کرد و به آن عمل نمود، مگر مواردی که در آن علّتی باشد که موجب ضعف حدیث گردد.
محتوای کتاب
کتاب مستدرک شامل 8803 حدیث است که در 51 کتاب و در موضوعاتی که بیشتر، فقهی هستند، جمع آوری شده است. (تعداد موضوعات کتاب 3647 عنوان می‌باشد.) این احادیث با کتاب الایمان، کتاب العلم، کتاب الطهارة، کتاب الصلاة و کتاب الجمعة شروع شده و با کتاب الطب، کتاب الرقی و التمائم، کتاب الفتن و الملاحم و کتاب الاهوال پایان می‌پذیرند.
با نگاهی به کتاب مستدرک به وضوح مشاهده می‌شود که در آن سه گونه حدیث وجود دارد:
1. احادیثی که حاکم مدعی است بر طبق شروط بخاری و مسلم است ولی آندو آنها را در کتابشان نیاورده‌اند. در ذیل این دسته از احادیث حاکم چنین می‌نویسد: «هذا حدیثٌ صحیح علی شرط الشیخین و لم یخرجاه» [به عنوان مثال: کتاب الایمان، ح74]
2. احادیثی که حاکم مدعی است بر طبق شرط یکی از آن دو نفر است. ذیل این احادیث دو گونه عبارت به کار رفته است:
- «هذا حدیث صحیح علی شرط البخاری و لم یخرجاه.» [به عنوان مثال: کتاب الایمان، ح210]
- «هذا حدیث صحیح علی شرط مسلم و لم یخرجاه.» [به عنوان مثال: کتاب الایمان، ح202]
3. احادیثی که به نظر حاکم صحیح السند بوده ولی در کتب بخاری و مسلم نیامده‌اند. این احادیث معمولاً با عبارت «هذا حدیث صحیح الاسناد» همراهند. [به عنوان مثال: کتاب الایمان، ح233]
نکاتی پیرامون کتاب
1- یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این کتاب، آوردن مجموعه‌ای کامل از احادیثی است که در فضیلت حضرت علی علیه‌السلام و اهل بیت اوست، که تقریباً 260 حدیث را شامل می‌شود.
2- حاکم در پاره‌ای موارد، برای یک حدیث بیش از یک سند آورده است (البته به صورت جداگانه).
3- گاهی حدیثی را به عنوان «شاهد» و «مُتابَع» برای حدیث اصلی ذکر می‌کند.
4- در برخی موارد حدیثی را که معارض با حدیث قبلی است آورده و سپس درباره تعارض آنها و راه جمع بین آنها توضیح می‌دهد.
5- گاهی توضیحات فقه‌الحدیثی سندی یا تاریخی می‌آورد.
6- در مواردی [به ویژه احادیثی که حاکم آنها را صحیح الاسناد می‌داند] به توثیق راویان می‌پردازد.
7- از رموز سندی نیز در کتاب بهره برده شده است، همچون: ثنا = حدثنا ، انبأ = انبأنا و... .
8- احادیث غیر مرفوع (موقوف) نیز در کتاب دیده می‌شود .
کارهای پیرامون کتاب مستدرک
الف) تلخیص ذهبی از کتاب حاکم همراه با تعلیقات، که به همراه کتاب مستدرک چاپ می‌شود.
ب) فهارس مستدرک که توسط دارالکتب العلمیة به چاپ رسیده‌است و شامل اطراف الحدیث، فهرست اعلام صحابه و فهرست موضوعی احادیث می‌باشد.
نسخه‌های خطی و چاپهای کنونی
نسخه‌های موجود کتاب مستدرک طبق گفته دکتر فؤاد سزگین عبارتند از: نسخه های عاطف، قاهره، مدینه، بنگال، بانکی‌پور و تونس. همچنین ایشان اولین چاپ کتاب را چاپِ هندوستان می‌دانند.
از این کتاب پنج چاپ موجود است که عبارتند از:
- چاپ دارالکتب العلمیة، بیروت، 1411ق، 5جلدی، به تحقیق: مصطفی عبدالقادر عطا.
- چاپ دارالفکر، بیروت، 1422ق، 5جلدی، به تحقیق: محمود مطرجی.
- چاپ دارالمعرفة، بیروت، 1418ق، 6جلدی، به تحقیق: عبدالسلام بن محمد بن عمر علّوش.
- چاپ المکتبة العصریة، صیدا، لبنان، 1420ق، 10جلدی، به تحقیق: حمدی الدمرداش محمد.
- چاپ داراحیاء التراث العربی، بیروت، 1422ق، یک جلدی [بدون تلخیص ذهبی].
منبع
