آیه 37 نساء: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | |||
| − | + | {{قرآن در قاب|«الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ يَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا».|سوره=4|آیه=37}} | |
| − | == | + | ==ترجمه آیه== |
| − | + | همان كسانى كه بخل مى ورزند و مردم را به بخل وامى دارند و آن چه را خداوند از فضل خويش بدان ها ارزانى داشته پوشيده مى دارند و براى كافران عذابى خوار كننده آماده كرده ايم.(37) | |
| − | «[[شیخ طوسى]]» [[ابن عباس]] و مجاهد و سدى و ابن زيد گويند: درباره يهود نازل گرديده، موقعى كه از اظهار علم و ابراز صفات پيامبر در [[تورات]] بخل مى ورزيدند. | + | ==نزول== |
| + | |||
| + | '''محل نزول:''' | ||
| + | |||
| + | این آیه در همچون دیگر آیات سوره نساء در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 3.</ref> | ||
| + | |||
| + | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 196.</ref> | ||
| + | |||
| + | «[[شیخ طوسى]]» گوید: [[ابن عباس]] و مجاهد و سدى و ابن زيد گويند: درباره يهود نازل گرديده، موقعى كه از اظهار علم و ابراز صفات پيامبر در [[تورات]] بخل مى ورزيدند. | ||
جبائى و بلخى گويند: درباره هر كسى است كه صفت بخل داشته باشد.<ref> صاحب روض الجنان از ابن عباس و ابن زيد نقل كند كه يهوديان مزبور عبارت بودند از: كروم بن زيد و اسامة بن حبيب و نافع بن ابى‌نافع و بحر بن عمرو و حى بن اخطب و رفاعة بن زيد بن التابوت كه نزد انصار مى آمدند و مى گفتند: مال خود را براى محمد و يارانش خرج نكنيد كه فقير خواهيد شد. چنان كه طبرى صاحب جامع البيان نيز از طريق ابن اسحق از محمد بن ابى‌محمد او از عكرمة يا سعيد او از ابن عباس روايت نموده است و نيز در تفسير ابن ابى‌حاتم از سعيد بن جبير نقل شده كه علماء بنى‌اسرائيل درباره علم خود بخل مى ورزيدند و اين آيه نازل گرديده است.</ref> | جبائى و بلخى گويند: درباره هر كسى است كه صفت بخل داشته باشد.<ref> صاحب روض الجنان از ابن عباس و ابن زيد نقل كند كه يهوديان مزبور عبارت بودند از: كروم بن زيد و اسامة بن حبيب و نافع بن ابى‌نافع و بحر بن عمرو و حى بن اخطب و رفاعة بن زيد بن التابوت كه نزد انصار مى آمدند و مى گفتند: مال خود را براى محمد و يارانش خرج نكنيد كه فقير خواهيد شد. چنان كه طبرى صاحب جامع البيان نيز از طريق ابن اسحق از محمد بن ابى‌محمد او از عكرمة يا سعيد او از ابن عباس روايت نموده است و نيز در تفسير ابن ابى‌حاتم از سعيد بن جبير نقل شده كه علماء بنى‌اسرائيل درباره علم خود بخل مى ورزيدند و اين آيه نازل گرديده است.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش. | ||
| + | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
| + | |||
| + | ==پیوندها== | ||
| + | |||
| + | * [[سوره نساء]] | ||
| + | * [[سوره نساء/متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آیات سوره نساء]] | ||
| + | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۱
متن آیه
ترجمه آیه
همان كسانى كه بخل مى ورزند و مردم را به بخل وامى دارند و آن چه را خداوند از فضل خويش بدان ها ارزانى داشته پوشيده مى دارند و براى كافران عذابى خوار كننده آماده كرده ايم.(37)
نزول
محل نزول:
این آیه در همچون دیگر آیات سوره نساء در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسى» گوید: ابن عباس و مجاهد و سدى و ابن زيد گويند: درباره يهود نازل گرديده، موقعى كه از اظهار علم و ابراز صفات پيامبر در تورات بخل مى ورزيدند.
جبائى و بلخى گويند: درباره هر كسى است كه صفت بخل داشته باشد.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 3.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 196.
- ↑ صاحب روض الجنان از ابن عباس و ابن زيد نقل كند كه يهوديان مزبور عبارت بودند از: كروم بن زيد و اسامة بن حبيب و نافع بن ابى‌نافع و بحر بن عمرو و حى بن اخطب و رفاعة بن زيد بن التابوت كه نزد انصار مى آمدند و مى گفتند: مال خود را براى محمد و يارانش خرج نكنيد كه فقير خواهيد شد. چنان كه طبرى صاحب جامع البيان نيز از طريق ابن اسحق از محمد بن ابى‌محمد او از عكرمة يا سعيد او از ابن عباس روايت نموده است و نيز در تفسير ابن ابى‌حاتم از سعيد بن جبير نقل شده كه علماء بنى‌اسرائيل درباره علم خود بخل مى ورزيدند و اين آيه نازل گرديده است.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پیوندها
