سوره شعراء: تفاوت بین نسخهها
(ایجاد صفحه) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
+ | تمام سوره شعراء [[مکی]] است، جز قسمت اخير آن از «وَالشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ» تا آخر. | ||
− | + | ==تعداد آيات== | |
+ | از نظر كوفيان و شاميان و متقدمين اهل مدينه 227 آيه و از نظر ديگران 236 آيه است. | ||
− | + | ==فضيلت سوره== | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | == | ||
− | |||
− | |||
− | + | ابى بن كعب نقل كرده است كه [[پیامبر]] خدا فرمود: هر كس سوره شعراء بخواند، اجر او ده حسنه است و هر حسنهاى به اندازه عدد همه كسانى است كه تصديق و تكذيب [[حضرت نوح]] و [[حضرت هود]] و [[حضرت شعيب]] و [[حضرت صالح]] و [[حضرت ابراهيم]] كردند و بعدد همه كسانى كه تكذيب [[حضرت عيسى]] و تصديق [[حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله كردند. | |
− | + | همچنین ابوبصير از [[امام صادق]] علیه السلام نقل كرده است كه هر كه «طس» هاى سهگانه را در شب جمعه بخواند، از اولياء خدا و در جوار اوست و خدا او را در جنة العدن كه در وسط [[بهشت]] است با انبياء و رسل و اوصياء راشدين، قرار مي دهد و هرگز در دنيا پريشانى نمىبيند و در آخرت اجر او بهشت است تا خشنود شود و خداوند صد حورالعين به تزويج او درمىآورد. | |
− | + | ==منابع== | |
+ | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج18، ص3. | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
− | |||
[[سوره شعراء/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره شعراء/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
− | |||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] |
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۰۷
تمام سوره شعراء مکی است، جز قسمت اخير آن از «وَالشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ» تا آخر.
محتویات
تعداد آيات
از نظر كوفيان و شاميان و متقدمين اهل مدينه 227 آيه و از نظر ديگران 236 آيه است.
فضيلت سوره
ابى بن كعب نقل كرده است كه پیامبر خدا فرمود: هر كس سوره شعراء بخواند، اجر او ده حسنه است و هر حسنهاى به اندازه عدد همه كسانى است كه تصديق و تكذيب حضرت نوح و حضرت هود و حضرت شعيب و حضرت صالح و حضرت ابراهيم كردند و بعدد همه كسانى كه تكذيب حضرت عيسى و تصديق حضرت محمد صلی الله علیه و آله كردند.
همچنین ابوبصير از امام صادق علیه السلام نقل كرده است كه هر كه «طس» هاى سهگانه را در شب جمعه بخواند، از اولياء خدا و در جوار اوست و خدا او را در جنة العدن كه در وسط بهشت است با انبياء و رسل و اوصياء راشدين، قرار مي دهد و هرگز در دنيا پريشانى نمىبيند و در آخرت اجر او بهشت است تا خشنود شود و خداوند صد حورالعين به تزويج او درمىآورد.
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج18، ص3.