سوره شعراء

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب است که برای اینجا مناسب بوده است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع:ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌18، ص: 3

نویسنده: فضل بن حسن طبرسی

تمام سوره شعراء مکی است، جز قسمت اخير آن از «وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ» تا آخر.

تعداد آيات:

از نظر كوفيان و شاميان و متقدمين اهل مدينه 227 آيه و از نظر ديگران 236 آيه است.

فضيلت سوره:

ابى بن كعب نقل كرده است كه پیامبر خدا فرمود: هر كس سوره شعراء بخواند، اجر او ده حسنه است و هر حسنه‌اى به اندازه عدد همه كسانى است كه تصديق و تكذيب نوح و هود و شعيب و صالح و ابراهيم كردند و بعدد همه كسانى كه تكذيب حضرت عيسى و تصديق حضرت محمد صلی الله علیه و آله كردند.

همچنین ابو بصير از امام صادق علیه السلام نقل كرده است كه هر كه «طس» هاى سه‌گانه را در شب جمعه بخواند، از اولياء خدا و در جوار اوست و خدا او را در جنة العدن كه در وسط بهشت است با انبياء و رسل و اوصياء راشدين، قرار مي دهد و هرگز در دنيا پريشانى نمى‌بيند و در آخرت اجر او بهشت است تا خشنود شود و خداوند صد حور العين به تزويج او در مى‌آورد.

پیوست

متن و ترجمه سوره