نوشتار پیشنهادی هفته ۳۹: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نوشتار پیشنهادی صفحه اول | {{نوشتار پیشنهادی صفحه اول | ||
| − | |عنوان= | + | |عنوان=عثمان بن سعید عمری |
|متن= | |متن= | ||
| − | + | '''عثمان بن سعيد بن عمرو عَمرى'''، نخستين نايب خاص [[امام زمان (عج)|امام مهدى عجل الله تعالی فرجه]] است كه اين منصب را در دوره [[امام هادى علیه السلام]] و [[امام حسن عسكرى|امام عسكرى علیه السلام]] نيز بر عهده داشته و نهاد وكالت را رهبرى كرده است. او پس از شهادت امام عسكرى علیه السلام در مدّت كوتاهى، مسئوليت نيابت از امام عصر عجل الله تعالی فرجه را به عهده داشت. | |
| − | + | عثمان بن سعيد عَمرى نخست، وكيل [[امام هادی علیه السلام|امام هادى عليه السلام]] و سپس وكيل فرزندش [[امام حسن عسکری|امام حسن عسكرى عليه السلام]] بود كه در زمان حيات آن دو بزرگوار، به انجام دادن امور آنان پرداخت و بعد از آن نيز به امور [[امام زمان عليه السلام]] رسيدگى مى كرد. او از قبيله بنى اسد بود و به جدش جعفر عمرى منسوب بود. برخى وی را از نوادگان [[عمار بن ياسر|عمّار بن ياسر]] دانسته اند. كنيه او «ابو عمرو» و «ابو محمّد» است و القابش عبارت اند از: «العمرى»، «الزيات»، «السمان»، و «العسكرى». | |
| − | |||
| − | + | لقب هاى سه گانه اخير نشان مى دهد كه وى براى مخفى نگه داشتن ارتباط خود با امامان عليهم السلام، شغل پوششىِ روغن فروشى در سپاه زمامداران حاكم را انتخاب كرده بود. | |
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۱
عثمان بن سعيد بن عمرو عَمرى، نخستين نايب خاص امام مهدى عجل الله تعالی فرجه است كه اين منصب را در دوره امام هادى علیه السلام و امام عسكرى علیه السلام نيز بر عهده داشته و نهاد وكالت را رهبرى كرده است. او پس از شهادت امام عسكرى علیه السلام در مدّت كوتاهى، مسئوليت نيابت از امام عصر عجل الله تعالی فرجه را به عهده داشت.
عثمان بن سعيد عَمرى نخست، وكيل امام هادى عليه السلام و سپس وكيل فرزندش امام حسن عسكرى عليه السلام بود كه در زمان حيات آن دو بزرگوار، به انجام دادن امور آنان پرداخت و بعد از آن نيز به امور امام زمان عليه السلام رسيدگى مى كرد. او از قبيله بنى اسد بود و به جدش جعفر عمرى منسوب بود. برخى وی را از نوادگان عمّار بن ياسر دانسته اند. كنيه او «ابو عمرو» و «ابو محمّد» است و القابش عبارت اند از: «العمرى»، «الزيات»، «السمان»، و «العسكرى».
لقب هاى سه گانه اخير نشان مى دهد كه وى براى مخفى نگه داشتن ارتباط خود با امامان عليهم السلام، شغل پوششىِ روغن فروشى در سپاه زمامداران حاكم را انتخاب كرده بود. ...ادامه
