آوه

این صفحه مدخلی از دائره المعارف معارف و معاریف است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

نام محلى است در 24 هزار گز فاصله از ساوه كه آوه و آوج نيز گويند و آن در قديم شهرى بوده و آثار باستانى بسيار پيرامون آن ديده مى شود. مردم آنجا شيعه اثنی عشرى بوده اند و با هم اتفاق نيكو داشته اند.(دهخدا)

تصویر شهر زیرزمینی 7000 ساله آوه در استان مرکزی (از اولین کانون های شیعه نشین ایران)

حضرت عبدالعظیم حسنی از امام هادى علیه السلام روايت كند كه فرمود: اهل قم و اهل آبه آمرزيده اند زيرا آنها جدم على بن موسى الرضا علیه السلام را در طوس زيارت كردند و هر كس آن حضرت را زيارت كند و در راه قطره اى باران بر او ببارد، خداوند جسدش را بر آتش حرام سازد.(بحار:60/231)

ياقوت حموى آورده: آبه شهركى است به نزديكى ساوه، عوام الناس آن را آوه مى خوانند. مردم آن شيعى مذهب و اهالى ساوه سنى مي باشند، پيوسته ميان اهالى اين دو شهر جنگهاى خونين مذهبى برپا بوده.

ابوطاهر بن سلفه گويد: قاضى ابونصر احمد بن علاء ميمندى را در شهر اهر از شهرهاى آذربايجان ديدم اين دو بيت شعر كه از سروده هاى خود بود، برايم ايراد نمود:

وقائلة اتبغض اهل آبهوهم اعلام نظم والكتابة؟ فقلت اليك عنى ان مثلى يعادى كل من عادى الصحابة

منابع

سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف