حذیفة بن یمان

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

حذيفة بن اليمان العنسى است كه از بزرگان اصحاب سيدالمرسلين و خاصان جناب امیرالمومنین عليهما و آلهما السلام است و يكى از آن هفت نفرى است كه بر حضرت فاطمه عليهاالسلام نماز گذاشتند و او با پدر و برادر خود صفوان در حرب اُحُد در خدمت حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله و سلم حاضر بوده و در آن روز يكى از مسلمانان، پدر او را به گمان آن كه از مشركين است.

در اثناى گرمى جنگ شهيد كرده و بنابر سرى كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم با او در ميان نهاده بود به حال منافقين صحابه معرفت داشت و اگر در نماز جنازه كسى حاضر نمى‌شد خليفه ثانى بر او نماز نمى‌گزاشت و از جانب او سال‌ها در مدائن والى بود، پس او را عزل كرد و حضرت سلمان رضى الله عنه والى آن جا شد، چون وفات كرد دوباره حُذيفه والى آن جا شد و مستقر بود تا نوبت به شاه ولايت امام على عليه السلام رسيد، پس از مدينه رقمى مبارك باد و فرمان همايونى به اهل مداين صادر شد و از خلافت خود و استقرار حُذيفه در آن جا به نحوى كه بود اطلاع داد ولكن حُذيفه بعد از حركت آن حضرت از مدينه به جانب بصره به جهت دفع شر اصحاب جَمَل و قبل از نزول موكب همايون به كوفه، وفات كرد و در همان مداين مدفون شد.

و از ابوحمزه ثمالى روايت است كه چون حذيفه خواست وفات كند فرزند خود را طلبيد و وصيت كرد او را به عمل كردن اين نصيحت‌هاى نافعه فرمود: اى پسرجان من! ظاهر كن مأيوسى از آن چه كه در دست مردم است كه در اين يأس، غنى و توانگرى است و طلب مكن از مردم حاجات خود را كه آن فقر حاضر است و هميشه چنان باش كه روزى كه در آن هستى بهتر باشى از روز گذشته، و هر وقت نماز مى‌كنى چنان نماز كن كه گويا نماز وداع و نماز آخر تو است و مكن كارى را كه از آن عذر بخواهى.

و از (رجال ابن داود) و غيره نقل شده كه فرموده حُذَيفه بن اليمان يكى از اركان اربعه است. و بعد از وفات حضرت رسالت صلى الله عليه و آله و سلم در كوفه ساكن شد و بعد از بيعت با حضرت امیرالمومنین عليه السلام به چهل روز در مدائن وفات يافت و در مرض موت، پسران خود صفوان و سعيد را وصيت نمود كه با حضرت امير عليه السلام بيعت نمايند و ايشان به موجب وصيت پدر عمل نموده در حرب صِفين به درجه شهادت رسيدند.

پانویس

منبع

حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال قسمت اول، باب اول: در تاريخ حضرت خاتم الانبياء