کام برداشتن با تربت: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | مستحب است | + | مستحب است کام نوزادان را با [[تربت امام حسین علیه السلام|تربت سیدالشهدا]] علیه السلام بردارند که سبب امان است. آشنا ساختن کام فرزند با خاک [[شهادت]]، الهام دهنده پیوند با [[عاشورا]] و قداست بخشیدن به حیات نوزاد، در نخستین روزهاى زندگى است. |
| − | [[امام صادق]] علیه السلام فرمود: | + | [[امام صادق]] علیه السلام فرمود: «حنکوا اولادکم بتربة الحسین علیه السلام فانه امان»<sup>[[کام برداشتن با تربت#cite%20note-1|[۱]]]</sup> کام فرزندانتان را با تربت قبر [[امام حسین علیه السلام|حسین]] علیه السلام بردارید، چرا که این سبب امان او خواهد شد. |
| − | + | این [[استحباب]]، نسبت به [[فرات|آب فرات]] هم وجود دارد و به نوعى چشاندن محبت حسینى و آشنا ساختن سرشت فرزند با مکتب عاشورا است. «تحنیک» و «سغ برداشتن» هم گفته مى‌شود. بعضى جاها مقدارى از تربت را در آب یا شربت حل مى‌کنند و به افراد مى‌دهند تا شفا یابند و [[تبرک|متبرک]] شوند. به این کار اصطلاحا «تربت نوشانى» مى‌گویند. | |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| + | * جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. | ||
[[رده:آداب و سنن]] | [[رده:آداب و سنن]] | ||
[[رده:حرم امام حسین علیه السلام]] | [[رده:حرم امام حسین علیه السلام]] | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۲
مستحب است کام نوزادان را با تربت سیدالشهدا علیه السلام بردارند که سبب امان است. آشنا ساختن کام فرزند با خاک شهادت، الهام دهنده پیوند با عاشورا و قداست بخشیدن به حیات نوزاد، در نخستین روزهاى زندگى است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «حنکوا اولادکم بتربة الحسین علیه السلام فانه امان»[۱] کام فرزندانتان را با تربت قبر حسین علیه السلام بردارید، چرا که این سبب امان او خواهد شد.
این استحباب، نسبت به آب فرات هم وجود دارد و به نوعى چشاندن محبت حسینى و آشنا ساختن سرشت فرزند با مکتب عاشورا است. «تحنیک» و «سغ برداشتن» هم گفته مى‌شود. بعضى جاها مقدارى از تربت را در آب یا شربت حل مى‌کنند و به افراد مى‌دهند تا شفا یابند و متبرک شوند. به این کار اصطلاحا «تربت نوشانى» مى‌گویند.
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
