زیارت حضرت امیرالمومنین (ع) در یکشنبه: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | در مفاتیح الجنان | + | در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] درباره [[زيارت|زیارت]] [[امام علی علیه السلام|حضرت علی]] (علیه السّلام) این گونه آمده است: |
− | + | این زیارت به روایت کسى است که [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام زمان]] (عجل الله تعالی فرجه) را در بیدارى مشاهده کرده بود، در حالى که آن حضرت، [[امیرالمومنین|امیرالمؤمنین]] (علیه السّلام) را در روز یکشنبه با این عبارات زیارت میکرد: | |
− | السَّلامُ عَلَى الشَّجَرَةِ | + | السَّلامُ عَلَى الشَّجَرَةِ النَّبَوِیةِ وَ الدَّوْحَةِ الْهَاشِمِیةِ الْمُضِیئَةِ الْمُثْمِرَةِ بِالنُّبُوَّةِ الْمُونِقَةِ [الْمُونِعَةِ] بِالْإِمَامَةِ وَ عَلَى ضَجِیعَیک آدَمَ وَ نُوحٍ عَلَیهِمَا السَّلامُ السَّلامُ عَلَیک وَ عَلَى أَهْلِ بَیتِک الطَّیبِینَ الطَّاهِرِینَ السَّلامُ عَلَیک وَ عَلَى الْمَلائِکةِ الْمُحْدِقِینَ بِک وَ الْحَافِّینَ بِقَبْرِک. یا مَوْلای یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ هَذَا یوْمُ الْأَحَدِ وَ هُوَ یوْمُک وَ بِاسْمِک وَ أَنَا ضَیفُک فِیهِ وَ جَارُک فَأَضِفْنِی یا مَوْلای وَ أَجِرْنِی فَإِنَّک کرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالْإِجَارَةِ فَافْعَلْ مَا رَغِبْتُ إِلَیک فِیهِ وَ رَجَوْتُهُ مِنْک بِمَنْزِلَتِک وَ آلِ بَیتِک عِنْدَ اللَّهِ وَ مَنْزِلَتِهِ عِنْدَکمْ وَ بِحَقِّ ابْنِ عَمِّک رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ عَلَیهِمْ [عَلَیکمْ] أَجْمَعِینَ. |
− | سلام بر شجره | + | سلام بر شجره نبوت و درخت تنومند هاشمى، درخت تابان و بارور به برکت نبوّت و خرّم و سرسبز به حرمت امامت، و بر دو آرمیده در کنارت آدم و نوح (درود بر آنها باد). سلام بر تو و بر اهل بیت پاک و پاکیزهات، سلام بر تو و بر فرشتگان حلقهزننده بر دورت و گرد آمده بر قبرت. اى مولاى من اى امیر مؤمنان، امروز روز یکشنبه و روز تو و به نام توست و من در این روز میهمان و پناهنده به توام، اى مولاى من از من پذیرایى کن و مرا پناه ده، چه همانا تو کریمى و مهماننوازى را دوست مىدارى و از سوى خدا مأمور به پناه دادنى، پس برآور خواهشى را که براى آن در این روز بسوى تو میل نمودم و آن را از تو امید دارم، به حق مقام والاى خود و جایگاه بنلد اهل بیتت نزد خدا و مقام خدا نزد شما، و بحق پسر عمویت رسول خدا که خدا بر او و خاندانش همه و همه درود و سلام فرستد. |
− | + | ==منابع== | |
− | == منابع == | ||
*مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی. | *مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی. |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۰
در مفاتیح الجنان درباره زیارت حضرت علی (علیه السّلام) این گونه آمده است:
این زیارت به روایت کسى است که امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) را در بیدارى مشاهده کرده بود، در حالى که آن حضرت، امیرالمؤمنین (علیه السّلام) را در روز یکشنبه با این عبارات زیارت میکرد:
السَّلامُ عَلَى الشَّجَرَةِ النَّبَوِیةِ وَ الدَّوْحَةِ الْهَاشِمِیةِ الْمُضِیئَةِ الْمُثْمِرَةِ بِالنُّبُوَّةِ الْمُونِقَةِ [الْمُونِعَةِ] بِالْإِمَامَةِ وَ عَلَى ضَجِیعَیک آدَمَ وَ نُوحٍ عَلَیهِمَا السَّلامُ السَّلامُ عَلَیک وَ عَلَى أَهْلِ بَیتِک الطَّیبِینَ الطَّاهِرِینَ السَّلامُ عَلَیک وَ عَلَى الْمَلائِکةِ الْمُحْدِقِینَ بِک وَ الْحَافِّینَ بِقَبْرِک. یا مَوْلای یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ هَذَا یوْمُ الْأَحَدِ وَ هُوَ یوْمُک وَ بِاسْمِک وَ أَنَا ضَیفُک فِیهِ وَ جَارُک فَأَضِفْنِی یا مَوْلای وَ أَجِرْنِی فَإِنَّک کرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالْإِجَارَةِ فَافْعَلْ مَا رَغِبْتُ إِلَیک فِیهِ وَ رَجَوْتُهُ مِنْک بِمَنْزِلَتِک وَ آلِ بَیتِک عِنْدَ اللَّهِ وَ مَنْزِلَتِهِ عِنْدَکمْ وَ بِحَقِّ ابْنِ عَمِّک رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ عَلَیهِمْ [عَلَیکمْ] أَجْمَعِینَ.
سلام بر شجره نبوت و درخت تنومند هاشمى، درخت تابان و بارور به برکت نبوّت و خرّم و سرسبز به حرمت امامت، و بر دو آرمیده در کنارت آدم و نوح (درود بر آنها باد). سلام بر تو و بر اهل بیت پاک و پاکیزهات، سلام بر تو و بر فرشتگان حلقهزننده بر دورت و گرد آمده بر قبرت. اى مولاى من اى امیر مؤمنان، امروز روز یکشنبه و روز تو و به نام توست و من در این روز میهمان و پناهنده به توام، اى مولاى من از من پذیرایى کن و مرا پناه ده، چه همانا تو کریمى و مهماننوازى را دوست مىدارى و از سوى خدا مأمور به پناه دادنى، پس برآور خواهشى را که براى آن در این روز بسوى تو میل نمودم و آن را از تو امید دارم، به حق مقام والاى خود و جایگاه بنلد اهل بیتت نزد خدا و مقام خدا نزد شما، و بحق پسر عمویت رسول خدا که خدا بر او و خاندانش همه و همه درود و سلام فرستد.
منابع
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی.