محمد بن صالح همدانی

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

محمد بن صالح بن محمد همدانى دهقان از اصحاب حضرت امام حسن عسکری عليه‌السلام و از وكلا ناحيه مقدسه است. شیخ مفید روايت كرده از او كه گفت: چون پدرم مرد و امر راجع به من شد. براى پدرم بر مردم دستكى بودم از مال (غريم)، شيخ مفيد فرموده اين رمزى بود كه شيعه در قديم آن را مى‌شناختند ميان خود و خطاب ايشان حضرت را به آن براى تقيه بود، پس من بعد از وفات پدر عريضه‌اى به خدمت حضرت نوشتم در باب آن مال‌ها، حضرت در جواب نوشت كه آن‌ها را مطالبه كن از آن‌ها كه مى‌خواهى.

و من آن‌ها را مطالبه كردم و همه ادا كردند مگر يك مرد كه در تمسك او نوشته بود كه چهارصد اشرفى بايد بدهد، من به نزد او رفتم و آن مال را از او طلب كردم او در دادن تأخير مى‌نمود و پسر او به من استخفاف و سفاهت نمود، شكايت او را به پدرش كردم گفت: چه شده يعنى استخفاف به تو سهل است و چيزى نيست.

پس من چنگ زدم به ريش او و پاى او را گرفتم و كشيدم او را تا وسط خانه، پسر او در آن حال از خانه بيرون رفت، استغاثه كرد به اهل بغداد مى‌گفت قمى رافضى پدر مرا كشت. پس خلق بسيارى از ايشان دور من جمع شدند، من بر مركب خود سوار شدم و گفتم: احسنتم اى اهل بغداد خوب كارى كرديد، طرفدارى ظالم را مى‌كنيد و او را مسلط مى‌گردانيد بر غريب مظلوم كه طلب از او دارد.

من مردى مى‌باشم از اهل همدان از اهل سنت و اين مرد مرا نسبت به قم مى‌دهد و مى‌گويد رافضى است و مى‌خواهد كه حق مرا ضايع گرداند و به من ندهد، چون اهل بغداد اين را شنيدند بر او هجوم آوردند و خواستند داخل دكانش شوند من ايشان را ساكن گردانيدم پس آن مرد طلبيد تمسك و صورت طلب را و سوگند ياد كرد به طلاق كه آن مال را در حال ادا كند، پس من مال را از او گرفتم.

پانویس

منبع

حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال، قسمت دوم، باب سيزدهم: در تاريخ امام يازدهم