حدید: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | (حدید)به معنای تیزو برنده است و جمع آن حداد است. | |
| − | + | ==حدید در قرآن == | |
| − | + | {{ متن قرآن | فکشفنا عنک غطاءک فبصرک الیوم حدید}}<ref> [[سوره ق]]/آیه22 </ref>خداوند در روز قیامت با کفار خطاب می فرماید که پرده از پیش تو باز کردیم امروز چشم تو تیز است . | |
دلالت بر آن دارد که هم اکنون در عذاب نکالند اما چشمشان نمی بیند چون پرده از پیش آنها بیکسو رفت و از عالم مادی بیرون شدند، آن عذاب را دیدند. | دلالت بر آن دارد که هم اکنون در عذاب نکالند اما چشمشان نمی بیند چون پرده از پیش آنها بیکسو رفت و از عالم مادی بیرون شدند، آن عذاب را دیدند. | ||
| − | + | {{ متن قرآن | سلقوکم بالسنة حداد}} <ref> [[سوره احزاب]]/آیه19 </ref> | |
«حدید» به معنی آهن نیز آمده است. | «حدید» به معنی آهن نیز آمده است. | ||
| سطر ۲۲: | سطر ۲۲: | ||
باری عصر حدید از زمان حضرت داود (ع) است و مردم تا آن عهد نرم کردن آهن به آتش را نیز نمی دانستند و به منافع این فلز پی نبرده بودند بلکه آن را تازه شناخته بودند، جماعتی تصور می کنند گداختن و استعمال آهن پیش از حضرت داود نیز رواج داشت صحیح نیست آثار قدیمه بر آن دلالت ندارد نرم ساختن به آتش هم نعمتی بزرگ است براو و برهمه مردم. | باری عصر حدید از زمان حضرت داود (ع) است و مردم تا آن عهد نرم کردن آهن به آتش را نیز نمی دانستند و به منافع این فلز پی نبرده بودند بلکه آن را تازه شناخته بودند، جماعتی تصور می کنند گداختن و استعمال آهن پیش از حضرت داود نیز رواج داشت صحیح نیست آثار قدیمه بر آن دلالت ندارد نرم ساختن به آتش هم نعمتی بزرگ است براو و برهمه مردم. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۰۷:۰۹
(حدید)به معنای تیزو برنده است و جمع آن حداد است.
حدید در قرآن
فکشفنا عنک غطاءک فبصرک الیوم حدید[۱]خداوند در روز قیامت با کفار خطاب می فرماید که پرده از پیش تو باز کردیم امروز چشم تو تیز است .
دلالت بر آن دارد که هم اکنون در عذاب نکالند اما چشمشان نمی بیند چون پرده از پیش آنها بیکسو رفت و از عالم مادی بیرون شدند، آن عذاب را دیدند.
سلقوکم بالسنة حداد [۲]
«حدید» به معنی آهن نیز آمده است.
«و أنزلنا الحدید»(سوره حدید/آیه25) فرو فرستادیم آهن را. خداوند در قرآن می فرماید ما همه چیز را فرو می فرستیم حتی گاو و گوسفند و جامه و فرمود «ان من شیء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم»(سوره حجر/آیه21) هیچ چیز نیست مگر آنکه خزانه او نزد ما است و آن را فرو نمی فرستیم مگر به اندازه معلوم «انزل لکم من الانعام ثمانیه أزواج»(سوره زمر/آیه8) «یا بنی آدم قد أنزلنا علیکم لباسا یواری سؤاتکم و ریشاء»(سوره اعراف/آیه26).
البته مراد فرستادن از آسمان محسوس نیست بلکه از عالم روحانی به عالم جسمانی است چون هر چه مخلوق است از نزد خدا به این جهان آمده است و آنچه نزد خداست روحانی و مجرد است و گفتیم لفظ سماء و آسمان بر عالم مجردات نیز اطلاق می شود. در بعضی روایات آست که آدم آلاتی از آهن از بهشت آورد اما به صحت نپیوسته است
«النا له الحدید»(سوره سبا/آیه10) برای داود آهن را نرم کردیم (تا از آن زره می ساخت نظیر این در سوده (انبیا/آیه80) آمده است.
مفسران بعضی گویند این از معجزات حضرت داود بود که خدای تعالی آهن را بر دست او نرم ساخت بی آتشی و او از آن زره می ساخت، و بعضی گویند او را زره ساختن آموخت و او نفقه خود از آن صنعت حاصل می کرد، از بیت المال برای خود چیزی برنمی گرفت.
و اهل تاریخ در عصر ما گویند انسان در زمان بسیار قدیم آهن را نمی شناخت و آلات خویش از مفرغ می ساخت و عصر آهن از هزار سال پیش از میلاد مسیح علیه السلام شروع می شود (مقارن عصر حضرت داود علیه السلام) و استعمال آن و به کار بردن در آلات و صنایع از آن عهد رواج گرفت و دوره زندگی بشر را به سه قسم کرده اند. اول عصر حجر آغاز زندگی بشر است که هیچ فلزی را نمی شناخت و آلات دفاع از سنگ می ساخت، دوم عصر مفرغ، و سیم عصر حدید که آهن به کار برد.
باری عصر حدید از زمان حضرت داود (ع) است و مردم تا آن عهد نرم کردن آهن به آتش را نیز نمی دانستند و به منافع این فلز پی نبرده بودند بلکه آن را تازه شناخته بودند، جماعتی تصور می کنند گداختن و استعمال آهن پیش از حضرت داود نیز رواج داشت صحیح نیست آثار قدیمه بر آن دلالت ندارد نرم ساختن به آتش هم نعمتی بزرگ است براو و برهمه مردم.
پانویس
- ↑ سوره ق/آیه22
- ↑ سوره احزاب/آیه19
منابع
نثر طوبی، علامه شعرانی، واژه "بصر" (ج1، ص78)
نثر طوبی، علامه شعرانی، واژه "حدید" (ج1، ص163)
