ملائکه نوزده گانه: تفاوت بین نسخه‌ها
(تفسیر کلمه قرانی تسعه عشر (نوزده )) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | خداوند | + | [[خداوند]] در [[قرآن]] می فرماید: "علیها تسعة عشر و ما جعلنا اصحاب النار الا ملائکه و ما جعلنا عدتهم الا فتنه للذین کفروا"؛ [[جهنم]] را نوزده نگهبان است و ما یاران آتش را جز [[ملائکه]] قرار ندادیم و تعداد آنها را جز برای آزمایش کافران قرار ندادیم. ([[سوره مدثر]]، آیه 31) |
| − | منظور | + | |
| + | منظور از ملائکه نوزده گانه قوای عالم انسانی است که سایر قوا تحت این قوا قرار دارد و برازخ سفلی اعم از حیوانی و نباتی را تدبیر می کنند که دوازده تا از آنها مبادی افعال حیوانی هستند، چه مدرکه و چه محرکه؛ که عبارتند از ده حواس باطنی و ظاهری و دو تحریکی، که یکی شهوات است که مبدا جذب می باشد و دیگر [[غضب]] است که مبدا دفع است. هفت قوای دیگر مبادی افعال نباتی است که عبارتند از سه قوه تغذیه و نمو و تولید که اصل اند و چهار تای دیگر فرعند، مثل جذب و هضم و دفع و ... . | ||
| + | |||
| + | و هر نوزده قوه در روشن کردن آتش جهنم نقش دارند و [[انسان]] تا در دنیاست محبوس این قوا و اسیر دست مدبرات است و خروج از دار حیوان و ورود در عالم جنان برای او ممکن نیست. ([[اسفار]]، [[ملاصدرا]]، جلد 1 ص 373) | ||
| + | |||
| + | == منبع == | ||
| + | [[معرفت النفس و الحشر (کتاب)|معرفت النفس و الحشر]]، اصغر ظاهرزاده، ص 141- 142. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۷
خداوند در قرآن می فرماید: "علیها تسعة عشر و ما جعلنا اصحاب النار الا ملائکه و ما جعلنا عدتهم الا فتنه للذین کفروا"؛ جهنم را نوزده نگهبان است و ما یاران آتش را جز ملائکه قرار ندادیم و تعداد آنها را جز برای آزمایش کافران قرار ندادیم. (سوره مدثر، آیه 31)
منظور از ملائکه نوزده گانه قوای عالم انسانی است که سایر قوا تحت این قوا قرار دارد و برازخ سفلی اعم از حیوانی و نباتی را تدبیر می کنند که دوازده تا از آنها مبادی افعال حیوانی هستند، چه مدرکه و چه محرکه؛ که عبارتند از ده حواس باطنی و ظاهری و دو تحریکی، که یکی شهوات است که مبدا جذب می باشد و دیگر غضب است که مبدا دفع است. هفت قوای دیگر مبادی افعال نباتی است که عبارتند از سه قوه تغذیه و نمو و تولید که اصل اند و چهار تای دیگر فرعند، مثل جذب و هضم و دفع و ... .
و هر نوزده قوه در روشن کردن آتش جهنم نقش دارند و انسان تا در دنیاست محبوس این قوا و اسیر دست مدبرات است و خروج از دار حیوان و ورود در عالم جنان برای او ممکن نیست. (اسفار، ملاصدرا، جلد 1 ص 373)
منبع
معرفت النفس و الحشر، اصغر ظاهرزاده، ص 141- 142.
