زيارت مطلقه اميرالمؤمنين علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
مطلب دوم در كيفيت زيارت آن حضرت است بدان كه زيارات منقوله براى آن حضرت بر دو قسم است. يكى مُطْلَقَه كه مُقَيَّدْ به وقتى از اوقات نيست و ديگر مخصوصه كه عكس آن است و اين زيارات در ضمن دو مقصد بيان مى شود.
+
مطلب دوم در كيفيت زيارت [[امام علی علیه السلام|حضرت امیرالمؤمنین]] علیه السلام است؛ بدان كه زيارات منقوله براى آن حضرت بر دو قسم است. يكى مُطْلَقَه كه مُقَيَّدْ به وقتى از اوقات نيست و ديگر مخصوصه كه عكس آن است و اين زيارات در ضمن دو مقصد بيان مى شود.
  
مقصد اوّل در زيارات مُطْلَقه است و آن ها بسيار است و ما اكتفا مى كنيم در اين جا به ذكر چند زيارت اول زيارتى است. كه [[شيخ مفيد]] و شهيد و [[سيد بن طاووس]] و ديگران ذكر كرده اند و كيفيّت آن چنان است. كه هرگاه اراده زيارت نمائى [[غسل]] كن و دو جامه پاك بپوش و به چيزى از بوى خوش خود را خوشبو كن و اگر نيابى و نكنى نيز مجزى است و چون از خانه بيرون آمدى بگو:
+
مقصد اوّل در زيارات مُطْلَقه است و آن ها بسيار است و ما اكتفا مى كنيم در اين جا به ذكر چند زيارت. اول زيارتى است كه [[شيخ مفيد]] و شهيد و [[سيد بن طاووس]] و ديگران ذكر كرده اند و كيفيّت آن چنان است كه هرگاه اراده زيارت نمائى [[غسل]] كن و دو جامه پاك بپوش و به چيزى از بوى خوش خود را خوشبو كن و اگر نيابى و نكنى نيز مجزى است و چون از خانه بيرون آمدى بگو:
 
----
 
----
<I>اَللّهُمَّ اِنّى خَرَجْتُ مِنْ مَنْزِلى اَبْغى فَضْلَكَ وَ اَزُورُ وَصِىَّ نَبِيِّكَ</I>
+
<I>اَللّهُمَّ اِنّى خَرَجْتُ مِنْ مَنْزِلى اَبْغى فَضْلَكَ وَ اَزُورُ وَصِىَّ نَبِيِّكَ</I> <I>صَلَواتُكَ عَلَيْهِما</I>
  
خدايا من از خانه ام بيرون آمده و جوياى فضل توام و قاصد زيارت وصى پيامبرت
+
خدايا من از خانه ام بيرون آمده و جوياى فضل توام و قاصد زيارت وصى پيامبرت كه درودهاى تو بر هر دوشان باد هستم
  
<I>صَلَواتُكَ عَلَيْهِما اَللّهُمَّ فَيَسِّرْ ذلِكَ لى وَ سَبِّبِ الْمَزارَ لَهُ وَ اخْلُفْنى</I>
+
<I>اَللّهُمَّ فَيَسِّرْ ذلِكَ لى وَ سَبِّبِ الْمَزارَ لَهُ وَ اخْلُفْنى</I> <I>فى عاقِبَتى وَ حُزانَتى بِاَ حْسَنِ الْخِلافَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ</I>
  
كه درودهاى تو بر هر دوشان باد هستم خدايا پس آسان گردان براى من آن را و فراهم كن اسباب زيارتش را و جانشينم باش
+
خدايا پس آسان گردان براى من آن را و فراهم كن اسباب زيارتش را و جانشينم باش در انجام كارم و كسانم به بهترين جانشينى اى مهربانترين مهربانان.
  
<I>فى عاقِبَتى وَ حُزانَتى بِاَ حْسَنِ الْخِلافَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ</I>
+
پس روانه شو درحالى كه زبانت گويا باشد به ذكر:
  
در انجام كارم و كسانم به بهترين جانشينى اى مهربانترين مهربانان. پس روانه شو درحالى كه زبانت گويا باشد به ذكر:
+
<I>اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سُبْحانَ الِلَّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ</I> 
  
<I> اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سُبْحانَ الِلَّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ</I>
+
ستايش خداى را است و منزه است خدا و معبودى نيست جز خدا 
  
ستايش خداى را است و منزه است خدا و معبودى نيست جز خدا و چون رسيدى به خندق [[كوفه]] بايست و بگو:  
+
و چون رسيدى به خندق [[كوفه]] بايست و بگو:  
  
<I>اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَهْلَ الْكِبْرِيآءِ وَ الْمَجْدِ</I>
+
<I>اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَهْلَ الْكِبْرِيآءِ وَ الْمَجْدِ</I> <I>وَ الْعَظَمَةِ</I>  
  
خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است كه شايسته بزرگى و مجد
+
خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است كه شايسته بزرگى و مجد و عظمت است
  
<I>وَ الْعَظَمَةِ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَهْلَ التَّكْبير وَ التَّقدْيسِ وَ التَّسْبيحِ وَ الاْلا ءِ اَللَّهُ اَكْبَرُ</I>
+
<I>اَللَّهُ اَكْبَرُ اَهْلَ التَّكْبير وَ التَّقدْيسِ وَ التَّسْبيحِ وَ الآلاءِ</I>  
  
و عظمت است خدا بزرگتر است كه شايسته بزرگ شمردن و تقديس و تنزيه و نعمت ها است خدا بزرگتر است
+
خدا بزرگتر است كه شايسته بزرگ شمردن و تقديس و تنزيه و نعمت ها است  
  
<I>مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ عِمادى وَ عَلَيْهِ اَتَوَكَّلُ اَللَّهُ اَكْبَرُ رَجآئى</I>
+
<I>اَللَّهُ اَكْبَرُ</I> <I>مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ عِمادى وَ عَلَيْهِ اَتَوَكَّلُ</I>  
  
از آن چه مى ترسم و بيم دارم خدا بزرگتر است كه تكيه گاه من است و توكل بر او كنم خدا بزرگتر است كه اميد من
+
خدا بزرگتر است از آن چه مى ترسم و بيم دارم خدا بزرگتر است كه تكيه گاه من است و توكل بر او كنم  
  
<I>وَ اِلَيْهِ اُنيبُ اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى تَعْلَمُ</I>
+
<I>اَللَّهُ اَكْبَرُ رَجآئى</I> <I>وَ اِلَيْهِ اُنيبُ</I>  
  
است و بسويش باز گردم خدايا تو ولى نعمت منى و تواناى بر انجام خواسته ام هستى مى دانى
+
خدا بزرگتر است كه اميد من است و بسويش باز گردم  
  
<I>حاجَتى وَ ما تُضْمِرُهُ هَواجِسُ الصُّدُورِ وَ خَواطِرُ النُّفُوسِ فَاَسْئَلُكَ</I>
+
<I>اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى تَعْلَمُ</I> <I>حاجَتى وَ ما تُضْمِرُهُ هَواجِسُ الصُّدُورِ وَ خَواطِرُ النُّفُوسِ</I>  
  
حاجتم را و آن چه را پنهان كند تشويش هاى دل ها و خاطرات نفوس پس از تو خواهم
+
خدايا تو ولى نعمت منى و تواناى بر انجام خواسته ام هستى مى دانى حاجتم را و آن چه را پنهان كند تشويش هاى دل ها و خاطرات نفوس  
  
<I>بِمُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى الَّذى قَطَعْتَ بِهِ حُجَجَ الْمُحْتَجّينَ وَ عُذْرَ</I>
+
<I>فَاَسْئَلُكَ</I> <I>بِمُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى الَّذى قَطَعْتَ بِهِ حُجَجَ الْمُحْتَجّينَ وَ عُذْرَ</I> <I>الْمُعْتَذِرينَ وَ جَعَلْتَهُ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ</I>  
  
به محمد مصطفى كه قطع كردى بوسيله او دليل هاى دليل تراشان و عذر
+
پس از تو خواهم به محمد مصطفى كه قطع كردى بوسيله او دليل هاى دليل تراشان و عذر عذرخواهان را و او را براى جهانيان رحمت قرار دادى
  
<I>الْمُعْتَذِرينَ وَ جَعَلْتَهُ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ اَنْ لاتَحْرِمَنى ثَوابَ زِيارَةِ</I>
+
<I>اَنْ لاتَحْرِمَنى ثَوابَ زِيارَةِ</I> <I>وَلِيِّكَ وَ اَخى نَبِيِّكَ اَميرِالْمؤْمِنينَ وَ قَصْدَهُ</I>  
  
عذرخواهان را و او را براى جهانيان رحمت قرار دادى كه محرومم نكنى از ثواب زيارت
+
كه محرومم نكنى از ثواب زيارت ولىّ خود و برادر پيامبرت اميرمؤمنان و توجه بسويش
  
<I>وَلِيِّكَ وَ اَخى نَبِيِّكَ اَميرِالْمؤْمِنينَ وَ قَصْدَهُ وَ تَجْعَلَنى مِنْ وَفْدِهِ</I>
+
<I>وَ تَجْعَلَنى مِنْ وَفْدِهِ</I> <I>الصّالِحينَ وَ شِيعَتِهِ الْمُتَّقينَ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ</I>
  
ولى خود و برادر پيامبرت اميرمؤمنان و توجه بسويش و قرار دهى مرا از واردين
+
و قرار دهى مرا از واردين شايسته و شيعيان پرهيزكارش به مهرت اى مهربانترين مهربانان.
  
<I>الصّالِحينَ وَ شِيعَتِهِ الْمُتَّقينَ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ</I> 
 
  
شايسته و شيعيان پرهيزكارش به مهرت اى مهربانترين مهربانان و چون نمودار شود براى تو قُبِّه شريفه آن حضرت بگو:
+
و چون نمودار شود براى تو قُبِّه شريفه آن حضرت بگو:
  
<I>اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى مَا اخْتَصَّنى بِهِ مِنْ</I>
+
<I>اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى مَا اخْتَصَّنى بِهِ مِنْ</I> <I>طيبِ الْمَوْلِدِ</I>  
  
ستايش خداى را كه مخصوصم داشت
+
ستايش خداى را كه مخصوصم داشت به پاكى ولادت
  
<I>طيبِ الْمَوْلِدِ وَ اسْتَخْلَصَنى اِكْراماً بِهِ مِنْ مُوالاةِ الاَْبْرارِ السَّفَرَةِ</I>
+
<I>وَ اسْتَخْلَصَنى اِكْراماً بِهِ مِنْ مُوالاةِ الاَْبْرارِ السَّفَرَةِ</I> <I>الاَْطْهارِ وَ الْخِيَرَةِ الاَْعْلامِ</I>  
  
به پاكى ولادت و برگزيدم از روى اكرام بدوستى نيكان و سفيران
+
و برگزيدم از روى اكرام بدوستى نيكان و سفيران پاك و برگزيدگان نمونه
  
<I>الاَْطْهارِ وَ الْخِيَرَةِ الاَْعْلامِ اَللّهُمَّ فَتَقَبَّلْ سَعْيى اِلَيْكَ وَ تَضَرُّعى بَيْنَ</I>
+
<I>اَللّهُمَّ فَتَقَبَّلْ سَعْيى اِلَيْكَ وَ تَضَرُّعى بَيْنَ</I> <I>يَدَيْكَ</I>  
  
پاك و برگزيدگان نمونه خدايا پس بپذير كوششم را بسويت و زاريم را پيش
+
خدايا پس بپذير كوششم را بسويت و زاريم را پيش درگاهت
  
<I>يَدَيْكَ وَ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى لا تَخْفى عَلَيْكَ اِنَّكَ اَنْتَ اللَّهُ الْمَلِكُ</I>
+
<I>وَ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى لا تَخْفى عَلَيْكَ اِنَّكَ اَنْتَ اللَّهُ الْمَلِكُ</I> الْغَفّارُ 
  
درگاهت و بيامرز گناهانم را كه بر تو پوشيده نيست كه براستى توئى خداى فرمانرواى
+
و بيامرز گناهانم را كه بر تو پوشيده نيست كه براستى توئى خداى فرمانرواى.
  
الْغَفّارُ  مؤلّف گويد: كه چون در وقت ديدن قبّه منوره يك حال نشاط و شوقى براى زائر آمرزش پيشه و چون به دروازه [[نجف]] برسى بگو:
+
 
 +
مؤلّف گويد: كه چون در وقت ديدن قبّه منوره يك حال نشاط و شوقى براى زائر آمرزش پيشه و چون به دروازه [[نجف]] برسى بگو:
  
 
<I> اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى هَدانا لِهذا وَ ما كُنّا لِنَهْتَدِىَ</I>
 
<I> اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى هَدانا لِهذا وَ ما كُنّا لِنَهْتَدِىَ</I>
سطر ۶۳۶: سطر ۶۳۶:
 
<I>روُحِكَ وَ بَدَنِكَ وَ عَلَى الطّاهِرينَ مِنْ وُلْدِكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ</I>
 
<I>روُحِكَ وَ بَدَنِكَ وَ عَلَى الطّاهِرينَ مِنْ وُلْدِكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ</I>
  
روح تو و بدنت و بر پاكان از فرزندانت و رحمت خدا و بركاتش بر تو باد. پس شش ركعت نماز بخوان.
+
روح تو و بدنت و بر پاكان از فرزندانت و رحمت خدا و بركاتش بر تو باد.  
  
دو ركعت براى [[اميرالمؤمنين]] عليه السلام. در ركعت اول بعد از [[سوره حمد]] [[سوره الرحمن]] بخوان و در ركعت دوم [[سوره يس]] و بعد از نماز [[تسبيح حضرت فاطمه زهرا]] سلام الله عليها را بخوان و طلب آمرزش از خدا بكن و از براى خود دعا كن و بگو:
+
پس شش ركعت نماز بخوان. دو ركعت براى [[اميرالمؤمنين]] عليه السلام. در ركعت اول بعد از [[سوره حمد]]، [[سوره الرحمن]] بخوان و در ركعت دوم [[سوره يس]] و بعد از نماز [[تسبيح حضرت فاطمه زهرا]] سلام الله عليها را بخوان و طلب آمرزش از خدا بكن و از براى خود دعا كن و بگو:
  
 
<I>اَللّهُمَّ اِنّى صَلَّيْتُ هاتَيْنِ الرَّكْعَتَيْنِ هَدِيَّةً مِنّى اِلى سَيِّدى وَ مَوْلاىَ وَلِيِّكَ</I>
 
<I>اَللّهُمَّ اِنّى صَلَّيْتُ هاتَيْنِ الرَّكْعَتَيْنِ هَدِيَّةً مِنّى اِلى سَيِّدى وَ مَوْلاىَ وَلِيِّكَ</I>

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۶

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

مطلب دوم در كيفيت زيارت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است؛ بدان كه زيارات منقوله براى آن حضرت بر دو قسم است. يكى مُطْلَقَه كه مُقَيَّدْ به وقتى از اوقات نيست و ديگر مخصوصه كه عكس آن است و اين زيارات در ضمن دو مقصد بيان مى شود.

مقصد اوّل در زيارات مُطْلَقه است و آن ها بسيار است و ما اكتفا مى كنيم در اين جا به ذكر چند زيارت. اول زيارتى است كه شيخ مفيد و شهيد و سيد بن طاووس و ديگران ذكر كرده اند و كيفيّت آن چنان است كه هرگاه اراده زيارت نمائى غسل كن و دو جامه پاك بپوش و به چيزى از بوى خوش خود را خوشبو كن و اگر نيابى و نكنى نيز مجزى است و چون از خانه بيرون آمدى بگو:


اَللّهُمَّ اِنّى خَرَجْتُ مِنْ مَنْزِلى اَبْغى فَضْلَكَ وَ اَزُورُ وَصِىَّ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِما

خدايا من از خانه ام بيرون آمده و جوياى فضل توام و قاصد زيارت وصى پيامبرت كه درودهاى تو بر هر دوشان باد هستم

اَللّهُمَّ فَيَسِّرْ ذلِكَ لى وَ سَبِّبِ الْمَزارَ لَهُ وَ اخْلُفْنى فى عاقِبَتى وَ حُزانَتى بِاَ حْسَنِ الْخِلافَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

خدايا پس آسان گردان براى من آن را و فراهم كن اسباب زيارتش را و جانشينم باش در انجام كارم و كسانم به بهترين جانشينى اى مهربانترين مهربانان.

پس روانه شو درحالى كه زبانت گويا باشد به ذكر:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سُبْحانَ الِلَّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

ستايش خداى را است و منزه است خدا و معبودى نيست جز خدا

و چون رسيدى به خندق كوفه بايست و بگو:

اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَهْلَ الْكِبْرِيآءِ وَ الْمَجْدِ وَ الْعَظَمَةِ

خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است كه شايسته بزرگى و مجد و عظمت است

اَللَّهُ اَكْبَرُ اَهْلَ التَّكْبير وَ التَّقدْيسِ وَ التَّسْبيحِ وَ الآلاءِ

خدا بزرگتر است كه شايسته بزرگ شمردن و تقديس و تنزيه و نعمت ها است

اَللَّهُ اَكْبَرُ مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ عِمادى وَ عَلَيْهِ اَتَوَكَّلُ

خدا بزرگتر است از آن چه مى ترسم و بيم دارم خدا بزرگتر است كه تكيه گاه من است و توكل بر او كنم

اَللَّهُ اَكْبَرُ رَجآئى وَ اِلَيْهِ اُنيبُ

خدا بزرگتر است كه اميد من است و بسويش باز گردم

اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى تَعْلَمُ حاجَتى وَ ما تُضْمِرُهُ هَواجِسُ الصُّدُورِ وَ خَواطِرُ النُّفُوسِ

خدايا تو ولى نعمت منى و تواناى بر انجام خواسته ام هستى مى دانى حاجتم را و آن چه را پنهان كند تشويش هاى دل ها و خاطرات نفوس

فَاَسْئَلُكَ بِمُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى الَّذى قَطَعْتَ بِهِ حُجَجَ الْمُحْتَجّينَ وَ عُذْرَ الْمُعْتَذِرينَ وَ جَعَلْتَهُ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ

پس از تو خواهم به محمد مصطفى كه قطع كردى بوسيله او دليل هاى دليل تراشان و عذر عذرخواهان را و او را براى جهانيان رحمت قرار دادى

اَنْ لاتَحْرِمَنى ثَوابَ زِيارَةِ وَلِيِّكَ وَ اَخى نَبِيِّكَ اَميرِالْمؤْمِنينَ وَ قَصْدَهُ

كه محرومم نكنى از ثواب زيارت ولىّ خود و برادر پيامبرت اميرمؤمنان و توجه بسويش

وَ تَجْعَلَنى مِنْ وَفْدِهِ الصّالِحينَ وَ شِيعَتِهِ الْمُتَّقينَ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

و قرار دهى مرا از واردين شايسته و شيعيان پرهيزكارش به مهرت اى مهربانترين مهربانان.


و چون نمودار شود براى تو قُبِّه شريفه آن حضرت بگو:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى مَا اخْتَصَّنى بِهِ مِنْ طيبِ الْمَوْلِدِ

ستايش خداى را كه مخصوصم داشت به پاكى ولادت

وَ اسْتَخْلَصَنى اِكْراماً بِهِ مِنْ مُوالاةِ الاَْبْرارِ السَّفَرَةِ الاَْطْهارِ وَ الْخِيَرَةِ الاَْعْلامِ

و برگزيدم از روى اكرام بدوستى نيكان و سفيران پاك و برگزيدگان نمونه

اَللّهُمَّ فَتَقَبَّلْ سَعْيى اِلَيْكَ وَ تَضَرُّعى بَيْنَ يَدَيْكَ

خدايا پس بپذير كوششم را بسويت و زاريم را پيش درگاهت

وَ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى لا تَخْفى عَلَيْكَ اِنَّكَ اَنْتَ اللَّهُ الْمَلِكُ الْغَفّارُ

و بيامرز گناهانم را كه بر تو پوشيده نيست كه براستى توئى خداى فرمانرواى.


مؤلّف گويد: كه چون در وقت ديدن قبّه منوره يك حال نشاط و شوقى براى زائر آمرزش پيشه و چون به دروازه نجف برسى بگو:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى هَدانا لِهذا وَ ما كُنّا لِنَهْتَدِىَ

ستايش خدائى را كه مرا بدين جا راهنمائى كرد

لَوْلا اَنْ هَدانَا اللَّهُ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى سَيَّرَنى فى بِلادِهِ وَ حَمَلَنى عَلى

و ما خود نمى توانستيم بدان راهبر شويم اگر خدا راهنمائيمان نمى كرد ستايش خدائى را كه مرا در شهرهاى خويش سير داد و بر

دَوآبِّهِ وَطَوى لِىَ الْبَعيدَ وَصَرَفَ عَنِّى الْمَحْذوُرَ وَدَفَعَ عَنِّى

چهارپايانش سوار كرد و راه هاى دور را زير پايم در نورديد و هر محذورى را از سر راهم

الْمَكْرُوهَ حَتّى اَقْدَمَنى حَرَمَ اَخى رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ

برداشت ناراحتى را از من دور كرد تا فرودم آورد در حرم برادر رسول او كه درود خدا بر او و آلش باد. پس داخل شهر شو و بگو:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى اَدْخَلَنى هذِهِ الْبُقْعَةَ الْمُبارَكَةَ الَّتى

ستايش خاص خدائى است كه واردم كرد در اين بقعه مباركه اى كه

بارَكَ اللَّهُ فيها وَ اخْتارَها لِوَصِىِّ نَبِيِّهِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْها شاهِدَةً لى

بركت داد خداوند در او و آن را براى وصى پيامبرش انتخاب فرمود خدايا پس آن را گواه من قرار ده. پس چون به درگاه اوّل برسى بگو:

اَللّهُمَّ لِبابِكَ وَقَفْتُ وَ بِفِنائِكَ نَزَلْتُ وَ بِحَبْلِكَ

خدايا به در خانه تو ايستادم و به آستانت فرود آمدم و به ريسمان تو

اعْتَصَمْتُ وِ لِرَحْمَتِكَ تَعَرَّضْتُ وَ بِوَلِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ تَوَسَّلْتُ

چنگ زدم و خود را در مهر تو قرار دادم و به نماينده تو كه درودهاى تو بر او باد توسل جستم

فَاجْعَلها زِيارَةً مَقْبوُلَةً وَ دُعآءً مُسْتَجاباً

پس آن را بگردان زيارتى پذيرفته و دعائى اجابت شده. پس چون به در صحن برسى بگو:

اَللّهُمَّ اِنَّ هذَا الْحَرَمَ حَرَمُكَ وَ الْمَقامَ مَقامُكَ وَ اَنَا اَدْخُلُ اِلَيْهِ اُناجيكَ

خدايا اين حرم حرم تو است و اين مقام مقام تو است و من داخل آن گردم و با تو راز گويم

بِما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّى وَ مِنْ سِرّى وَ نَجْواىَ اَلْحَمْدُلِلَّهِ الْحَنّانِ الْمَنّانِ

بدان چه تو بدان از من داناترى و هم از درون من و از راز من آگاهى ستايش خاص خداى پرنعمت و پرمنت

الْمُتَطَوِّلِ الَّذى مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لى زِيارَةَ مَوْلاىَ بِاِحْسانِهِ وَ لَمْ

و پر بخششى است كه از بخشش او است كه آسان كرد براى من زيارت مولايم را به احسانش و چنانم

يَجْعَلْنى عَنْ زِيارَتِهِ مَمْنوُعاً وَلا عَنْ وِلايَتِهِ مَدْفُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ

نكرد كه از زيارتش ممنوع باشم و نه از ولايتش بركنار بلكه بخشش كرد

وَ مَنَحَ اَللّهُمَّ كَما مَنَنْتَ عَلَىَّ بِمَعْرِفَتِهِ فَاجْعَلْنى مِنْ شيعَتِهِ وَ اَدْخِلْنىِ

و احسان فرمود خدايا چنان چه بر من بوسيله معرفتش منت نهادى پس مرا از شيعيانش قرار ده

الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

و بوسيله شفاعتش داخل بهشتم گردان اى مهربانترين مهربانان. پس داخل صحن شو و بگو:

اَلْحَمْدُلِلَّهِ

ستايش خدائى را

الَّذى اَكْرَمَنى بِمَعْرِفَتِهِ وَ مَعْرِفَةِ رَسوُلِهِ وَ مَنْ فَرَضَ عَلَىَّ طاعَتَهُ

كه گرامى داشت مرا بوسيله شناختن او و شناختن پيامبرش و آن كس كه اطاعتش را بر من واجب فرمود

رَحْمَةً مِنْهُ لى وَ تَطَوُّلاً مِنْهُ عَلَىَّ وَ مَنَّ عَلَىَّ بِالاْيمانِ الْحَمْدُلِلَّهِ

از روى مهرى كه به من داشت و بخششى كه به من فرمود و منت نهاد بر من به ايمان، ستايش خدائى را

الَّذى اَدْخَلَنى حَرَمَ اَخى رَسوُلِهِ وَاَرانيهِ فى عافِيَةٍ اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى

كه وارد كرد مرا به حرم برادر رسولش و در حال تندرستى آن را نشان من داد ستايش خدائى را كه مرا

جَعَلَنى مِنْ زُوّارِ قَبْرِ وَصِىِّ رَسوُلِهِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا

از زائران قبر وصى رسولش قرار داد گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه

شَريكَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ جآءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِاللَّهِ

شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است كه بحق از نزد خدا آمده

وَ اَشْهَدُ اَنَّ عَلِيَّاً عَبْدُاللَّهِ وَ اَخوُ رَسوُلِ اللَّهِ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ لا

و گواهى دهم كه على بنده خدا و برادر رسول او است، خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است...

اِلهَ اِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ اَكْبَرُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى هِدايَتِهِ وَ تَوْفيقِهِ لِما دَعا اِلَيْهِ

معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است و ستايش خداى را بر راهنمائيش و توفيقش به راهى كه بدان (مردم را)

مِنْ سَبيلِهِ اَللّهُمَّ اِنَّكَ اَفْضَلُ مَقْصوُدٍ وَ اَكْرَمُ مَاْتِىٍّ وَ قَدْ اَتَيْتُكَ

خوانده است خدايا براستى تو بهترين مقصود و گرامى ترين كسى هستى كه نزدت آيند و اينك به درگاهت آمده

مُتَقَرِّباً اِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ وَ بِاَخيهِ اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِىِّ بْنِ

و تقرب جويم بسويت بوسيله پيامبرت پيامبر رحمت و به برادرش اميرمؤمنان على بن

اَبيطالِبٍ عَلَيْهِمَا السَّلامُ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ لاتُخَيِّبْ

ابيطالب عليهماالسلام پس درود فرست بر محمد و آل محمد و نوميد مكن

سَعْيى وَ انْظُرْ اِلَىَّ نَظْرَةً رَحيمَةً تَنْعَشُنى بِها وَاجْعَلْنى عِنْدَكَ وَجيهاً

كوششم را و بنگر به من به نگاهى مهربانانه كه نجات و سربلنديم بخشى بدان و قرارم ده در پيش خود آبرومند

فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبينَ

در دنيا و آخرت و هم از مقربان. و چون به در رواق برسى بايست و بگو:

اَلسَّلامُ عَلى رَسوُلِ اللَّهِ اَمينِ اللَّهِ عَلى وَحْيِهِ وَ عَزآئِمِ اَمْرِهِ الْخاتِمِ

سلام بر رسول خدا امين خدا بر وحيش و بر دستورات حتمى اش ختم كننده

لِما سَبَقَ وَ الْفاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَ الْمُهَيْمِنِ عَلى ذلِكَ كُلِّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ

آن چه گذشته و گشاينده آن چه پس از اين آيد و نگهبان بر همه آن ها (سلام و) رحمت خدا

وَ بَرَكاتُهُ السَّلامُ عَلى صاحِبِ السَّكينَةِ السَّلامُ عَلَى الْمَدْفوُنِ

و بركاتش (بر او باد) سلام بر دارنده آرامش مخصوص حق سلام بر آن كه

بِالْمَدينَةِ السَّلامُ عَلَى الْمَنْصُورِ الْمُؤَيَّدِ السَّلامُ عَلى اَبِى الْقاسِمِ

در مدينه مدفون است سلام بر آن يارى شده و تاييد شده حق سلام بر ابوالقاسم

مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ

محمد بن عبداللّه و رحمت خدا و بركاتش. پس داخل رواق شو و در وقت داخل شدن پاى راست را مقدم دار و بايست بر در حرم و بگو:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

گواهى دهم كه معبودى نيست جز

وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ جآءَ بِالْحَقِّ مِنْ

خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است كه بحق از نزد

عِنْدِهِ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسوُلَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ

او آمده و رسولان را تصديق فرمود سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو

يا حَبيبَ اللَّهِ وَ خِيَرَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ اَلسَّلامُ عَلى اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَبْدِاللَّهِ

اى حبيب خدا و برگزيده اش از خلق او سلام بر اميرمؤمنان بنده خدا

وَ اَخى رَسوُلِ اللَّهِ يا مَوْلاىَ يا اَميرَالْمُؤْمِنينَ عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ

و برادر رسول خدا اى مولاى من اى اميرمؤمنان بنده تو و پسر بنده تو

وَ ابْنُ اَمَتِكَ جآءَكَ مُسْتَجيراً بِذِمَّتِكَ قاصِداً اِلى حَرَمِكَ مُتَوَجِّهاً اِلى

و فرزند كنيز تو به نزدت آمده پناه جويم به عهده و ذمه تو قاصدم حرمت را و به

مَقامِكَ مُتَوَسِّلاً اِلىَ اللَّهِ تَعالى بِكَ ءَاَدْخُلُ يا مَوْلاىَ ءَاَدْخُلُ يا اَميرَ

مقامت توجه كرده ام و به درگاه خداى تعالى بوسيله تو توسل جسته ام آيا داخل شوم اى مولاى من آيا داخل شوم اى امير

الْمُؤْمِنينَ ءَاَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ يا اَمينَ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ يا مَلائِكَةَ

مؤمنان آيا داخل شوم اى حجت خدا آيا داخل شوم اى امين خدا آيا داخل شوم اى فرشتگان

اللَّهِ الْمُقيمينَ فى هذَا الْمَشْهَدِ يا مَوْلاىَ اَتَاْذَنُ لى بِالدُّخوُلِ اَفْضَلَ

خدا كه در اين زيارتگاه مقيم هستيد اى مولاى من آيا اذن دخولم مى دهى به بهترين

ما اَذِنْتَ لاَِحَدٍ مِنْ اَوْلِيائِكَ فَاِنْ لَمْ اَكُنْ لَهُ اَهْلاً فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِكَ

اذنى كه به يكى از دوستانت داده اى؟ كه اگر من شايسته آن نيستم تو شايسته آنى

پس عتبه را ببوس و مقدم دار پاى راست را پيش از پاى چپ و داخل شو و در حال داخل شدن بگو:

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَ عَلى مِلَّةِ رَسوُلِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ

به نام خدا و (توكل) به خدا و در راه خدا و بر كيش رسول خدا درود خدا بر او

وَ الِهِ اَللّهُمَّ اغْفِرْلى وَ ارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ

و آلش خدايا بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه ام بپذير كه براستى توئى توبه پذير مهربان. پس برو تا محاذى قبر مطهّر شوى و توقّف نما پيش از رسيدن به قبر و رو به قبر كن و بگو:

اَلسَّلامُ مِنَ اللَّهِ عَلى مُحَمَّدٍ رَسوُلِ اللَّهِ اَمينِ اللَّهِ عَلى وَحْيِهِ

سلام از خدا بر محمد رسول خدا كه امين او است بر وحيش

وَ رِسالاتِهِ وَ عَزائِمِ اَمْرِهِ وَ مَعْدِنِ الْوَحْىِ وَ التَّنْزيلِ الْخاتِمِ لِما سَبَقَ

و پيغام هايش و دستورات حتميش آن كان وحى و تنزيل كه ختم كننده آن چه گذشته

وَ الْفاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَ الْمُهَيْمِنِ عَلى ذلِكَ كُلِّهِ الشّاهِدِ عَلَى الْخَلْقِ

و گشاينده است آن چه را پس از اين آيد و نگهبان بر همه آن ها است گواه بر خلق،

السِّراجِ الْمُنيرِ وَ السَّلامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهُ وَ بَرَكاتُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

چراغ تابان و سلام بر او و رحمت خدا و بركاتش خدايا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ الْمَظْلوُمينَ اَفْضَلَ وَ اَكْمَلَ وَ اَرْفَعَ وَ اَشْرَفَ ما

محمد و خاندان مظلومش بهترين و كاملترين و برترين و شريف ترين درودى كه

صَلَّيْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَنْبِيآئِكَ وَ رُسُلِكَ وَ اَصْفِيآئِكَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

بفرستى بر يكى از پيمبران و رسولان و برگزيدگانت خدايا درود فرست بر

اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَبْدِكَ وَ خَيْرِ خَلْقِكَ بَعْدَ نَبِيِّكَ وَ اَخى رَسوُلِكَ

اميرمؤمنان بنده ات و بهترين خلق تو پس از پيامبرت و برادر رسول تو

وَ وَصِىِّ حَبيبِكَ الَّذِى انْتَجَبْتَهُ مِنْ خَلْقِكَ وَ الدَّليلِ عَلى مَنْ بَعَثْتَهُ

و وصى حبيبت آن كس كه او را از خلق خود برگزيدى و دليل بود بر آن كس كه

بِرِسالاتِكَ وَ دَيّانِ الدّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلِ قَضآئِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ

به رسالت هايت برانگيختى و حاكم در دين از روى عدل و جدا كُنِ حكم تو در ميان آفريدگانت

وَ السَّلامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى الاَْئِمَّةِ مِنْ

و سلام بر او و رحمت خدا و بركاتش خدايا درود فرست بر پيشوايان از

وُلْدِهِ الْقَوّامينَ بِاَمْرِكَ مِنْ بَعْدِهِ الْمُطَهَّرينَ الَّذينَ ارْتَضَيْتَهُمْ اَنْصاراً

فرزندانش قيام كنندگان به فرمان خدا پس از رسول تو آن پاكانى كه پسنديدى آن ها را براى يارى

لِدينِكَ وَ حَفَظَةً لِسِرِّكَ وَ شُهَدآءَ عَلى خَلْقِكَ وَ اَعْلاماً لِعِبادِكَ

دينت و براى نگهبانى رازت و گواهان بر آفريدگانت و نشانه هائى براى بندگانت

صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ اَلسَّلامُ عَلى اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِىِّ بْنِ

درودهاى تو بر ايشان همگى سلام بر اميرمؤمنان على بن

اَبيطالِبٍ وَصِىِّ رَسوُلِ اللَّهِ وَ خَليفَتِهِ وَ الْقآئِمِ بِاَمْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ سَيِّدِ

ابيطالب وصى رسول خدا و جانشينش و قيام كننده به فرمان او پس از پيامبر و سيد

الْوَصِيّينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ اَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَ بِنْتِ رَسوُلِ اللَّهِ

اوصياء و رحمت خدا و بركاتش سلام بر فاطمه دختر رسول خدا

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ

صلى اللّه عليه و آله بانوى زنان جهانيان سلام بر حسن

وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَىْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ مِنَ الْخَلْقِ اَجْمَعينَ اَلسَّلامُ عَلَى

و حسين دو آقاى جوانان اهل بهشت از همه خلق سلام بر

الاَْئِمَّةِ الرّاشِدينَ اَلسَّلامُ عَلَى الاَْنْبِيآءِ وَالْمُرْسَلينَ اَلسَّلامُ عَلَى

امامان راه يافته سلام بر پيمبران و رسولان سلام بر

الاَْئِمَّةَ الْمُسْتَوْدَعينَ اَلسَّلامُ عَلى خآصَّةِ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ اَلسَّلامُ عَلَى

پيشوايانى كه سپرده شدگان (اسرار نبوت) هستند سلام بر خاصّان خدا از آفريدگانش سلام بر

الْمُتَوَسِّمينَ اَلسَّلامُ عَلَى الْمُؤْمِنينَ الَّذينَ قاموُا بِاَمْرِهِ وَ وازَرُوا

دقيق نظران نكته سنج سلام بر آن مردان با ايمانى كه قيام كردند به فرمان او و پشتيبانى كردند

اَوْلِياءَ اللَّهِ وَ خافوُا بِخَوْفِهِمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْمَلاَّئِكَةِ الْمُقَرَّبينَ اَلسَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى عِبادِاللَّهِ الصّالِحينَ

از اولياء خدا و با ترس آن ها آنان نيز ترسيدند سلام بر فرشتگان مقرب حق سلام بر ما و بر بندگان شايسته خدا. پس برو تا بايستى نزديك قبر و رو به قبر و پشت به قبله كن و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَميرَالْمُؤْمِنينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ

سلام بر تو اى اميرمؤمنان سلام بر تو اى حبيب

اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَفْوَةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَلِىَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ

خدا سلام بر تو اى برگزيده خدا سلام بر تو اى ولى خدا سلام

عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اِمامَ الْهُدى اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

بر تو اى حجّت خدا سلام بر تو اى پيشواى هدايت سلام بر تو اى

عَلَمَ التُّقى اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْوَصِىُّ الْبَرُّ التَّقىُّ النَّقىُّ الْوَفِىُّ

نشانه پرهيزكارى سلام بر تو اى وصى نيكوكار پرهيزكار و پاكيزه با وفا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبَاالْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَموُدَ

سلام بر تو اى پدر بزرگوار حسن و حسين سلام بر تو اى ستون

الدّينِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْوَصِيّينَ وَ اَمينَ رَبِّ الْعالَمينَ وَ دَيّانَ

دين سلام بر تو اى آقاى اوصياء و امانتدار پروردگار جهانيان و حكومت كننده

يَوْمِ الدّينِ وَ خَيْرَ الْمُؤْمِنينَ وَ سَيِّدَ الصِّدّيقينَ وَ الصَّفْوَةَ مِنْ سُلالَةِ

در روز جزا (به اذن خدا) و بهترين مؤمنان و آقاى صديقين و برگزيده از نژاد

النَّبِيّينَ وَ بابَ حِكْمَةِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ خازِنَ وَحْيِهِ وَعَيْبَةَ عِلْمِهِ

پيمبران و درب حكمت پروردگار جهانيان و خزينه دار وحى او و گنجينه دانشش

وَ النّاصِحَ لاُِمَّةِ نَبِيِّهِ وَالتّالِىَ لِرَسوُلِهِ وَ الْمُواسِىَ لَهُ بِنَفْسِهِ وَالنّاطِقَ

و خيرخواه امت پيامبرش و پيرو رسولش و كسى كه جانش را براى او به كف گرفت و گوياى

بِحُجَّتِهِ وَ الدّاعِىَ اِلى شَريِعَتِهِ وَ الْماضِىَ عَلى سُنَّتِهِ اَللّهُمَّ اِنّى

به حجتش و دعوت كننده به شريعتش و رونده بر طريقه و روش او خدايا من

اَشْهَدُ اَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنْ رَسوُلِكَ ما حُمِّلَ وَرَعى مَا اسْتُحْفِظَ وَ حَفِظَ مَا

گواهى دهم كه آن چه بر عهده داشت از جانب رسول تو همه را رساند و نگهدارى كرد آن چه از او خواسته شده بود

اسْتوُدِعَ وَ حَلَّلَ حَلالَكَ وَ حَرَّمَ حَرامَكَ وَ اَقامَ اَحْكامَكَ وَ جاهَدَ

و حفظ كرد آن چه به او سپرده شده بود و حلال كرد حلال تو را و حرام كرد حرام تو را و برپا داشت احكامت را و پيكار كرد

النّاكِثينَ فى سَبيلِكَ وَ الْقاسِطينَ فى حُكْمِكَ وَ الْمارِقينَ عَنْ اَمْرِكَ

با پيمان شكنان (اصحاب جمل) در راهت و با زورگويان در حُكمت (معاويه و هم دستانش) و با بيرون رفتگان از دين تو (خوارج)

صابِراً مُحْتَسِباً لا تَاْخُذُهُ فيكَ لَوْمَةُ لا ئِمٍ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ اَفْضَلَ ما

بردبارانه و پاداش جويانه و در راه تو باكى از سرزنش مردم نداشت خدايا درود فرست بر او بهترين

صَلَّيْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِياَّئِكَ وَ اَصْفِياَّئِكَ وَ اَوْصِياَّءِ اَنْبِيآئِكَ اَللّهُمَّ

درودى كه بفرستى بر يكى از اولياء و برگزيدگانت و اوصياء پيمبرانت خدايا

هذا قَبْرُ وَلِيِّكَ الَّذى فَرَضْتَ طاعَتَهُ وَ جَعَلْتَ فى اَعْناقِ عِبادِكَ

اين قبر ولى تو است كه اطاعتش را واجب فرمودى و بيعتش را در گردن بندگانت قرار دادى

مُبايَعَتَهُ وَ خَليفَتِكَ الَّذى بِهِ تَاْخُذُ وَ تُعْطى وَ بِهِ تُثيبُ وَ تُعاقِبُ وَ قَدْ

و خليفه ات كه بوسيله او بگيرى و بدهى و به او پاداش نيك يا كيفر دهى و من

قَصَدْتُهُ طَمَعاً لِما اَعْدَدْتَهُ لاَِوْلِيآئِكَ فَبِعَظيِمِ قَدْرِهِ عِنْدَكَ وَ جَليلِ

آهنگ او كرده ام به طمع آن چه آماده كرده اى براى دوستانت پس سوگند به آن مرتبه بزرگى كه نزد تو دارد و آن موقعيت

خَطَرِهِ لَدَيْكَ وَ قُرْبَ مَنْزِلَتِهِ مِنْكَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ

شايانى كه در پيش تو دارد و منزلت نزديكش درود فرست بر محمد و آل محمد

وَ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ فَاِنَّكَ اَهْلُ الْكَرَمِ وَ الْجُودِ وَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

و انجام ده با من آن چه را تو شايسته آنى كه براستى تو اهل بزرگوارى و بخششى و سلام بر تو اى

مَوْلاىَ وَ عَلى ضَجيعَيْكَ آدَمَ وَ نوُحٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ

مولاى من و بر دو آرميده در كنارت آدم و نوح و رحمت خدا و بركاتش. پس ضريح را ببوس و در جانب سر بايست و بگو:

يا مَوْلاىَ اِلَيْكَ وُفوُدى وَ بِكَ اَتَوَسَّلُ اِلى

اى مولاى من ورودم بر تو است و بوسيله تو توسل جويم به درگاه

رَبّى فى بُلوُغِ مَقْصوُدى وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْمُتَوَسِّلَ بِكَ غَيْرُ خائِبٍ

پروردگارم در رسيدن به مقصود خويش و گواهى دهم كه هر كس به تو توسل جويد نوميد نشود

وَالطّالِبَ بِكَ عَنْ مَعْرِفَةٍ غَيْرُ مَرْدوُدٍ اِلاّ بِقَضآءِ حَوآئِجِهِ فَكُنْ لى

و جوينده به توسط تو از روى معرفت باز نگردد جز با حاجات برآورده شده پس تو

شَفيعاً اِلَى اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبّى فى قَضآءِ حَوآئِجى وَ تَيْسيرِ اُمُورى

شفيع من شو به درگاه خدا پروردگار تو و پروردگار من در برآمدن حاجت هايم و آسان شدن كارهايم

وَ كَشْفِ شِدَّتى وَ غُفْرانِ ذَنْبى وَسَعَةِ رِزْقى وَ تَطْويلِ عُمْرى

و برطرف شدن سختيم و آمرزش گناهم و فراخى روزيم و درازى عمرم

وَ اِعْطآءِ سُؤْلى فى آخِرَتى وَ دُنْياىَ اَللّهُمَّ الْعَنْقَتَلَةَ اَميرِالْمُؤْمِنينَ

و دادن خواسته ام در آخرتم و در دنيايم خدايا لعنت فرست بر كشندگان اميرمؤمنان

اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الاَْئِمَّةِ

خدايا لعنت فرست بر كُشندگان حسن و حسين خدايا لعنت فرست بر كشندگان امامان

وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً اَليماً لا تُعَذِّبُهُ اَحَداً مِنَ الْعالَمينَ عَذاباً كَثيراً لاَ

و عذابشان كن به عذابى دردناك كه تاكنون كسى از جهانيان را بدان عذاب نكرده باشى عذابى بسيار

انْقِطاعَ لَهُ وَلا اَجَلَ وَلا اَمَدَ بِما شآقُّوا وُلاةَ اَمْرِكَ وَ اَعِدَّ لَهُمْ عَذاباً

كه بريده نشود و پايان و مدت نداشته باشد به سزاى آن دشمني هایى كه با كاردارانت كردند و براى آن ها عذابى

لَمْ تُحِلَّهُ بِاَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ اَللّهُمَّ وَ اَدْخِلْ عَلى قَتَلَةِ اَنْصارِ رَسوُلِكَ

مهيا گردان كه به هيچ يك از خلق خود وارد نكرده باشى خدايا و وارد كن بر كشندگان ياران رسولت

وَ عَلى قَتَلَةِ اَميرِالْمُؤْمِنينَ وَ عَلى قَتَلَةِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلى

و بر كُشندگان اميرمؤمنان و بر كُشندگان حسن و حسين و بر

قَتَلَةِ اَنْصارِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ قَتَلَةِ مَنْ قُتِلَ فى وِلايَةِ الِ مُحَمَّدٍ

كشندگان ياران حسن و حسين و كُشندگان هر كس كه در راه دوستى آل محمد كشته شده است

اَجْمَعينَ عَذاباً اَليماً مُضاعَفاً فى اَسْفَلِ دَرَكٍ مِنَ الْجَحيمِ لا يُخَفَّفُ

عذابى دردناك و دو چندان در پائين ترين طبقه جهنم كه تخفيف پيدا نكند

عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ هُمْ فيهِ مُبْلِسوُنَ مَلْعوُنوُنَ ناكِسوُا رُؤُسِهِمْ عِنْدَ

از آن ها عذاب و در آن جا سخت غمزده باشند و مورد لعن قرار گرفته و سر به زير در پيشگاه

رَبِّهِمْ قَدْ عايَنوُا النَّدامَةَ وَ الْخِزْىَ الطَّويلَ لِقَتْلِهِمْ عِتْرَةَ اَنْبِيآئِكَ

پروردگارشان كه ببينند به عيان پشيمانى و رسوائى طولانى را به كيفر اين كه كشتند خاندان پيمبران

وَ رُسُلِكَ وَ اَتْباعَهُمْ مِنْ عِبادِكَ الصّالِحينَ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ فى مُسْتَسِرِّ

و رسولان تو و پيروانشان را از بندگان شايسته ات خدايا لعنتشان كن در نهان ترين

السِّرِّ وَ ظاهِرِ الْعَلانِيَةِ فى اَرْضِكَ وَ سَمآئِكَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى قَدَمَ

نهان و آشكار عيان در زمين و در آسمان خدايا قرار ده براى من گامى

صِدْقٍ فى اَوْلِيآئِكَ وَ حَبِّبْ اِلَىَّ مَشاهِدَهُمْ وَ مُسْتَقَرَّهُمْ حَتّى

از روى صدق و راستى درباره دوستانت و دوست گردان پيش من زيارتگاه و جايگاهشان را تا آن گاه

تُلْحِقَنى بِهِمْ وَ تَجْعَلَنى لَهُمْ تَبَعاً فِى الدُّنْيا وَ الاْ خِرَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

كه مرا بديشان ملحق گردانى و پيرو ايشانم كنى در دنيا و آخرت اى مهربانترين مهربانان. پس ضريح را ببوس و پشت به قبله بايست و رو به جانب قبر امام حسين عليه السلام كن و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ

سلام بر تو اى اباعبداللّه سلام بر تو اى فرزند رسول خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ اَميرِالْمُؤْمِنينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ فاطِمَةَ

سلام بر تو اى پسر اميرمؤمنان سلام بر تو اى پسر فاطمه

الزَّهْرآءِ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبَا الاَْئِمَّةِ الْهادينَ

زهرا بانوى زنان جهانيان سلام بر تو اى پدر امامان راهنماى

الْمَهْدِيّينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَريعَ الدَّمْعَةِ السّاكِبَةِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

راه يافته سلام بر تو اى كشته اشگ ريزان سلام بر تو اى

صاحِبَ الْمُصيبَةِ الرّاتِبَةِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَ عَلى جَدِّكَ وَ اَبيكَ اَلسَّلامُ

صاحب مصيبت پياپى و هميشگى سلام بر تو و بر جدت و پدرت سلام

عَلَيْكَ وَ عَلى اُمِّكَ وَ اَخيكَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى الاَْئِمَّةَ مِنْ ذُرِيَّتِكَ

بر تو و بر مادرت و برادرت سلام بر تو و بر امامان از فرزندانت

وَ بَنيكَ اَشْهَدُ لَقَدْ طَيَّبَ اللَّهُ بِكَ التُّرابَ وَ اَوْضَحَ بِكَ الْكِتابَ وَ جَعَلَكَ

و پسرانت گواهى دهم كه راستى خدا خاك (بى ارزش) را بوسيله تو خوشبو كرد و (حقايق) قرآن را به تو واضح كرد و قرار داد

وَ اَباكَ وَ جَدَّكَ وَ اَخاكَ وَ بَنيكَ عِبْرَةً لاُِولِى الاَْلْبابِ يَابْنَ الْمَيامينِ

تو را و پدرت و جدت و برادرت و فرزندانت را مايه عبرت و پندى براى صاحبان خرد اى فرزند مردان خجسته

الاَْطْيابِ التّالينَ الْكِتابَ وَ جَّهْتُ سَلامى اِلَيْكَ صَلَواتُ اللَّهِ

و پاك و آن خوانندگان قرآن سلامم را بسوى تو متوجه كنم درودهاى خدا

وَ سَلامُهُ عَلَيْكَ وَ جَعَلَ اَفْئِدَةً مِنَ النّاسِ تَهْوى اِلَيْكَ ما خابَ مَنْ تَمَسَّكَ بِكَ وَلَجَاَ اِلَيْكَ

و سلام او بر تو باد و قرار دهد دل هاى مردم را هوا خواه تو، نوميد نشد آن كس كه به تو متمسك گشت و به تو پناه آورد. پس برو نزد پاى قبر بايست و بگو:

اَلسَّلامُ عَلى اَبِى الاَْئِمَّةَ وَ خَليلِ النُّبُوَّةِ وَ الْمَخْصوُصِ بِالاُْخُوَّةِ اَلسَّلامُ عَلى يَعْسوُبِ

سلام بر پدر امامان و خليل نبوت و مخصوص به برادرى (پيغمبر) سلام بر بزرگ

الدِّينِ وَ الاْيمانِ وَ كَلِمَةِ الرَّحْمنِ اَلسَّلامُ عَلى ميزانِ الاَْعْمالِ

دين و ايمان و كلمه خداى رحمان سلام بر ميزان اعمال

وَ مُقَلِّبِ الاَْحْوالِ وَ سَيْفِ ذِى الْجَلالِ وَ ساقِى السَّلْسَبيلِ الزُّلالِ

و زير و رو كننده احوال و شمشير خداى ذوالجلال و ساقى آب زلال سلسبيل

اَلسَّلامُ عَلى صالِحِ الْمُؤْمِنينَ وَ وارِثِ عِلْمِ النَّبِيّينَ وَ الْحاكِمِ يَوْمَ

سلام بر شايسته مؤمنان و وارث دانش پيمبران و حكومت كننده در روز

الدِّينِ اَلسَّلامُ عَلى شَجَرَةِ التَّقْوى وَ سامِعِ السِّرِ وَ النَّجْوى اَلسَّلامُ

جزا سلام بر نهال كهنسال تقوا و پرهيزكارى و شنواى راز و سخنان پنهانى سلام

عَلى حُجَّةِ اللَّهِ الْبالِغَةِ وَ نِعْمَتِهِ السّابِغَةِ وَ نِقْمَتِهِ الدّامِغَةِ اَلسَّلامُ عَلَى

بر حجت رَساى خدا و نعمت فراوانش و عذاب كوبنده اش سلام بر

الصِّراطِ الْواضِحِ وَ النَّجْمِ اللاّئِحِ وَ الاِْمامِ النّاصِحِ وَ الزِّنادِ الْقادِحِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ

راه نمايان و اختر فروزان و پيشواى خيرخواه و مشعل تابان و رحمت خدا و بركاتش بر او باد. پس بگو:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِىِّ

خدايا درود فرست بر اميرمؤمنان على

بْنِ اَبيطالِبِ اَخى نَبِيِّكَ وَ وَلِيِّهِ وَ ناصِرِهِ وَ وَصِيِّهِ وَ وَزِيرِهِ وَ مُسْتَوْدَعِ

بن ابيطالب برادر پيامبرت و ولى و ياور و وصى و وزير و نگهدار

عِلْمِهِ وَ مَوْضِعِ سِرِّهِ وَ بابِ حِكْمَتِهِ وَ النّاطِقِ بِحُجَّتِهِ وَ الدّاعى اِلى

دانشش و جايگاه رازش و درب حكمتش و گوياى برهانش و خواننده بسوى

شَريعَتِهِ وَ خَليفَتِهِ فى اُمَّتِهِ وَ مُفَرِّجِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ قاصِمِ الْكَفَرَةِ

شريعتش و جانشين او در امتش و دور كننده اندوه از چهره اش شكننده (شوكت) كافران

وَ مُرْغِمِ الْفَجَرَةِ الَّذى جَعَلْتَهُ مِنْ نَبِيِّكَ بِمَنْزِلَةِ هاروُنَ مِنْ موُسى

و به خاك مالنده (بينى) فاجران آن كس كه منزلتش را نسبت به پيامبرت منزلت هارون از موسى قرار دادى

اَللّهُمَّ و الِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ

خدايا دوست دار دوستدارش را و دشمن دار هر كه دشمنش دارد و يارى كن هر كه ياريش كند و خوار كن هر كه

خَذَلَهُ وَ الْعَنْ مَنْ نَصَبَ لَهُ مِنَ الاَْوَّلينَ وَالاْخِرينَ وَ صَلِّ عَلَيْهِ اَفْضَلَ

دست از ياريش باز دارد و لعنت كن هر كه در برابرش بايستد از اولين و آخرين و درود فرست بر او بهترين

ما صَلَّيْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْصِيآءِ اَنْبِيآئِكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ

درودى را كه بفرستى بر يكى از اوصياء پيمبرانت اى پروردگار جهانيان

پس برگرد به جانب سر از براى زيارت حضرت آدم عليه السلام و نوح عليه السلام و در زيارت آدم بگو:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَفِىَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِىَّ اللَّهِ

سلام بر تو اى برگزيده خدا سلام بر تو اى حبيب خدا سلام بر تو اى پيامبر خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَمينَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خَليفَةَ اللَّهِ فى اَرْضِهِ

سلام بر تو اى امانتدار خدا سلام بر تو اى خليفه خدا در روى زمين

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبَا الْبَشَرِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَ عَلى روُحِكَ وَ بَدَنِكَ

سلام بر تو اى پدر افراد بشر سلام بر تو و بر روح و بدنت

وَ عَلَى الطّاهِرينَ مِنْ وُلْدِكَ وَ ذُرِّيَّتِكَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ صَلوةً لا

و بر پاكان از فرزندانت و نژادت و درود خدا بر تو درودى كه

يُحْصيها اِلاّ هُوَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ

شماره اش نتواند جز او و رحمت خدا و بركاتش. و در زيارت نوح عليه السلام بگو:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِىَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَفِىَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَلِىَّ اللَّهِ

سلام بر تو اى پيامبر خدا سلام بر تو اى برگزيده خدا سلام بر تو اى ولى خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا شَيْخَ الْمُرْسَلينَ اَلسَّلامُ

سلام بر تو اى حبيب خدا سلام بر تو اى بزرگ رسولان سلام

عَلَيْكَ يا اَمينَ اللَّهِ فى اَرْضِهِ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْكَ وَ عَلى

بر تو اى امانت دار خدا در زمين درودهاى خدا و سلامش بر تو و بر

روُحِكَ وَ بَدَنِكَ وَ عَلَى الطّاهِرينَ مِنْ وُلْدِكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ

روح تو و بدنت و بر پاكان از فرزندانت و رحمت خدا و بركاتش بر تو باد.

پس شش ركعت نماز بخوان. دو ركعت براى اميرالمؤمنين عليه السلام. در ركعت اول بعد از سوره حمد، سوره الرحمن بخوان و در ركعت دوم سوره يس و بعد از نماز تسبيح حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها را بخوان و طلب آمرزش از خدا بكن و از براى خود دعا كن و بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى صَلَّيْتُ هاتَيْنِ الرَّكْعَتَيْنِ هَدِيَّةً مِنّى اِلى سَيِّدى وَ مَوْلاىَ وَلِيِّكَ

خدايا من خواندم اين دو ركعت نماز را كه هديه اى باشد از من بسوى آقا و مولايم ولى تو

وَ اَخى رَسوُلِكَ اَميرِالْمُؤْمِنينَ وَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ عَلِىِّ بْنِ اَبيطالِبٍ

و برادر رسولت اميرمؤمنان و آقاى اوصياء على بن ابى طالب

صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلى آلِهِ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ

كه درودهاى خدا بر او و بر آلش باد خدايا پس درود فرست بر محمد و آل محمد

وَ تَقَبَّلْها مِنّى وَ اجْزِنى عَلى ذلِكَ جَزآءَ الْمُحْسِنينَ اَللّهُمَّ لَكَ

و بپذير آن را از من و پاداشم ده بر آن به پاداش نيكو كاران خدايا من براى تو

صَلَّيْتُ وَ لَكَ رَكَعْتُ وَ لَكَ سَجَدْتُ وَحْدَكَ لاشَريكَ لَكَ لاَِ نَّهُ لا

نماز خواندم و براى تو ركوع كردم و براى تو سجده كردم توئى كه يگانه اى و شريك ندارى زيرا كه

تَكوُنُ الصَّلوةُ وَ الرُّكوُعُ وَ السُّجوُدُ اِلاّ لَكَ لاَِ نَّكَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ

نماز و ركوع و سجود جز براى تو نيست زيرا توئى آن خدائى كه معبودى جز

اَنْتَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ مِنّى زِيارَتى

تو نيست خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و بپذير از من زيارتم را

وَ اعْطِنى سُؤْلى بِمُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطّاهِرينَ

و عطا كن به من خواسته ام را به حق محمد و خاندان پاكش.

و چهار ركعت ديگر را هديه آدم عليه السلام و نوح عليه السلام گردان پس سجده شكر بجا آور و در سجده بگو:

اَللّهُمَّ اِلَيْكَ تَوَجَّهْتُ

خدايا به درگاه تو رو آوردم

وَ بِكَ اعْتَصَمْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتى وَ رَجآئى

و به تو تمسك جستم و بر تو توكل كردم خدايا توئى اعتمادگاه و مايه اميد من

فَاكْفِنى ما اَهَمَّنى وَ ما لا يُهِمُّنى وَ ما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّى عَزَّ جارُكَ

از من كفايت كن آن چه مرا به انديشه خود فرو برده و آن چه كه انديشه مرا مشغول نكرده و آن چه را تو بدان داناتر از منى پناهنده تو

وَ جَلَّ ثَنآؤُكَ وَلا اِلهَ غَيْرُكَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ قَرِّبْ فَرَجَهُمْ

عزيز است و مدح و ثنايت والا است معبودى جز تو نيست درود فرست بر محمد و آل محمد و فرج آنان را نزديك كن. پس جانب راست رو را بر زمين گذار و بگو:

اِرْحَمْ ذُلّى بَيْنَ يَدَيْكَ

رحم كن به خوارى من در برابرت

وَ تَضَرُّعى اِلَيْكَ وَ وَحْشَتى مِنَ النّاسِ وَ اُنْسى بِكَ يا كَريمُ يا كَريمُ يا كَريمُ

و زاريم به درگاهت و به ترس و وحشتم از مردم و انسم به تو اى كريم اى بزرگوار اى بزرگوار. پس جانب چپ رو را بر زمين گذار و بگو:

لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ رَبّى حَقّا حَقّا

معبودى جز خدا پروردگارم نيست

سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّدا وَرِقّا اَللّهُمَّ اِنَّ عَمَلى ضَعيفٌ فَضاعِفْهُ لى يا كَريمُ يا كَريمُ يا كَريمُ

سجده كنم پروردگارا از روى پرستش خدايا براستى كردارم ناتوان است پس آن را دو چندان كن برايم اى بزرگوار اى بزرگوار اى بزرگوار

منابع

شیخ عباس قمی، مفاتيح الجنان، انتشارات گلگشت، چاپ سوم، تهران 1387، ص 659.