نافله های شبانه روز

این مقاله حاصل همکاری و مشارکت جمعی از اعضای دانشنامه اسلامی در نسخه پیشین دانشنامه است. به هنگامی که اطلاعات دانشنامه از نرم افزار پیشین به نرم افزارکنونی منتقل شد آخرین ویرایش آنجا به عنوان اولین نسخه در نرم افزار جدید ثبت شد. چنانچه علاقه مندید نام کاربری که تدوین کننده این مقاله در نسخه پیشین بوده یا بیشترین مشارکت را در تهیه آن داشته است را بدانید به صفحه مشارکت کنندگان در نسخه پیشین مراجعه کنید

نافله‌های شبانه‌روز

نمازهای مستحب زیادند و به طور كلی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• 1. نوافل؛

• 2. سایر نمازهای مستحب.

نوافل جمع «نافله» و به معناى انجام دادن كارهايى است كه بر انسان، فرض و واجب نباشد و منظور از نوافل يوميه، نمازهاى مستحبى شبانه روزى است كه بيشتر به انجام آن ها سفارش شده است.

از امام صادق عليه السلام به نقل از رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره اهميت نمازهاى مستحبى چنين آمده كه خداوند مى فرمايد: «ما تَحَبَّبَ الَىَّ عَبْدى بِشَىْ ءٍ احَبُّ الَىَّ مِمَّا افْتَرَضْتُهُ عَلَيْهِ، وَ انَّهُ لَيَتَحَبَّبُ الَىَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى احِبَّهُ فَاذا احْبَبْتُهُ كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذى يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذى يَبْصُرُ بِهِ وَلِسانَهُ الَّذى يَنْطِقُ بِهِ وَ يَدَهُ الَّذى يَبْطِشُ بِها وَ رِجْلَهُ الَّتى يَمْشى بِها، اذا دَعانى اجِبْتُهُ وَ اذا سَأَلَنى اعْطَيْتُهُ».

هيچ چيز همانند واجبات بنده را محبوب من نمى گرداند، گاهى بنده من به واسطه انجام نوافل به تدريج به من نزديك مى شود تا آن جا كه او را دوست مى دارم و وقتى او را دوست داشته باشم گوش شنوا، چشم بينا، زبان گويا، دست توانا و پاى رهوار او خواهم شد. هرگاه مرا بخواند اجابتش مى كنم و هرگاه حاجتى از من بخواهد، عطايش مى كنم.

امام صادق عليه السلام به جا آوردن نوافل يوميه را از جمله نشانه هاى شيعه دانسته، مى فرمايد: «شيعَتُنا... اصْحابُ الْاحْدى وَ خَمْسينَ رَكْعَةً فِى الْيَوْمِ وَ اللَّيْلَةِ؛ پيروان ما به جا آورندگان پنجاه و يك ركعت نماز در شبانه روز هستند» منظور از پنجاه و يك ركعت، هفده ركعت نماز واجب و سى و چهار ركعت نوافل يوميه است كه عبارتند از:

• نافله صبح: دو ركعت است كه قبل از نماز صبح خوانده مى شود.

• نافله ظهر: 8 ركعت (چهار نماز دو ركعتى) است كه قبل از نماز ظهر خوانده مى شود.

• نافله عصر: 8 ركعت (چهار نماز دو ركعتى) است كه قبل از نماز عصر خوانده مى شود.

• نافله مغرب: 4 ركعت (دو نماز دو ركعتى) است كه بعد از نماز مغرب خوانده مى شود.

• نافله عشاء: دو ركعت نماز نشسته است كه بعد از نماز عشاء خوانده مى شود و يك ركعت محسوب مى شود.

نماز شب:

از مهم ترين نوافل يوميه است كه خواندن آن فضيلت فراوانى دارد و يازده ركعت مى باشد و به صورت ذيل خوانده مى شود:

• چهار نماز دو ركعتى به نيت نافله شب.\

• دو ركعت نماز «شفع» كه مستحب است در ركعت اول بعد از سوره حمد، سوره ناس و در ركعت دوم بعد از حمد؛ سوره فلق خوانده شود.

• يك ركعت نماز «وتر» كه بهتر است پس از حمد، سه مرتبه سوره اخلاص، يك بار سوره مباركه «ناس» و يك بار سوره مباركه «فلق» خوانده شود.

در قنوت نماز «وتر» بهتر است براى چهل مؤمن طلب آمرزش شود و هفتار بار «استغفرالله ربى و اتوب اليه» و هفت بار «هذا مَقامُ الْعائِذِ بِكَ مِنَ النَّارِ» و سيصد مرتبه «العفو» گفته شود و در پايان اين ذكر خوانده شود: «رَبِّ اغْفِرْلى وَارْحَمْنى وَتُبْ عَلَىَّ انَّكَ انْتَ التَّوابُ الْغَفُورُ الرَّحيمُ».