قبیله ثقیف: تفاوت بین نسخه‌ها
(افزودن 1 رده) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | ثقیف از قبایل بزرگ عدنانى ساکن در شهر [[طائف]] بود.<ref>ر.ك: الاشتقاق، ص303-305.</ref> برخى مفسّران، نزول آیه «یا أَیهَا النَّاسُ کلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیطانِ إِنَّهُ لَکمْ عَدُوٌّ مُبین» ([[سوره بقره]]، ۱۶۸) را درباره ثقیف و دیگر قبایلى دانسته‌اند که بعضى خوردنی هاى [[حلال]] را بدون دلیل بر خود [[حرام]] کرده بودند.<ref>مجمع‌البيان، ج1-2، ص459؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج2، ص139-140.</ref> | |
| − | بنابر نقلى، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در | + | بنابر نقلى، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در آیه «قُلْ لِلْمُخَلَّفینَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلى قَوْمٍ أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ یسْلِمُونَ فَإِنْ تُطیعُوا یؤْتِکمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا کما تَوَلَّیتُمْ مِنْ قَبْلُ یعَذِّبْکمْ عَذاباً أَلیماً» ([[سوره فتح]]، ۱۶) ثقیف است.<ref>جامع‌البيان، ج13، جزء 26، ص108؛ مجمع‌البيان، ج9-10، ص176.</ref> |
| − | مفسّران | + | مفسّران بسیارى نیز نزول آیه «وَ إِذا قیلَ لَهُمُ ارْکعُوا لا یرْکعُونَ» ([[سوره مرسلات]]، ۴۸) را درباره ثقیف دانسته‌اند که برخلاف دستور [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله، از خواندن [[نماز]] خوددارى کرده، آن را بر خود عیب دانست.<ref>مجمع‌البيان، ج9-10، ص636؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج19، ص109؛ الدرّالمنثور، ج8، ص338.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فرهنگ قرآن، ج9. | + | |
| + | * فرهنگ قرآن، ج9. | ||
[[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | [[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | ||
[[رده:قبایل]] | [[رده:قبایل]] | ||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۱
ثقیف از قبایل بزرگ عدنانى ساکن در شهر طائف بود.[۱] برخى مفسّران، نزول آیه «یا أَیهَا النَّاسُ کلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیطانِ إِنَّهُ لَکمْ عَدُوٌّ مُبین» (سوره بقره، ۱۶۸) را درباره ثقیف و دیگر قبایلى دانسته‌اند که بعضى خوردنی هاى حلال را بدون دلیل بر خود حرام کرده بودند.[۲]
بنابر نقلى، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در آیه «قُلْ لِلْمُخَلَّفینَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلى قَوْمٍ أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ یسْلِمُونَ فَإِنْ تُطیعُوا یؤْتِکمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا کما تَوَلَّیتُمْ مِنْ قَبْلُ یعَذِّبْکمْ عَذاباً أَلیماً» (سوره فتح، ۱۶) ثقیف است.[۳]
مفسّران بسیارى نیز نزول آیه «وَ إِذا قیلَ لَهُمُ ارْکعُوا لا یرْکعُونَ» (سوره مرسلات، ۴۸) را درباره ثقیف دانسته‌اند که برخلاف دستور پیامبر صلى الله علیه و آله، از خواندن نماز خوددارى کرده، آن را بر خود عیب دانست.[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، ج9.
