سمیّه بنت خباط: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
− | + | '''سمیه بنت خباط'''، اولین زن شهید در [[اسلام]]، همسر [[یاسر بن عامر|یاسر]] و مادر [[عمار یاسر|عمّار]] و [[صحابی|صحابى]] جلیل القدر است که بر اثر نیزه [[ابوجهل]] به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید.<ref>الطّبقات، ج۸، ص۲۰۷؛ اسدالغابه، ج۷، ص۱۵۲؛ الاصابه، ج۸، ص۱۸۹.</ref> | |
− | برخى مفسّران، نزول | + | به نقلى [[آیه 106 سوره نحل|آیه ۱۰۶ سوره نحل]] درباره وى و برخى دیگر از مسلمانان بى پناه نازل گردید، که به رغم مجبور ساختن مشرکان براى رویگردانى شان از اسلام، در برابر آنان مقاومت کرده، بر [[دین|دین]] خود ثابت قدم ماندند.<ref>مجمع البیان، ج۵-۶، ص۵۹۷؛ تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۹۰، ح۲۴۲.</ref> |
+ | |||
+ | برخى مفسّران، نزول [[آیه 2 سوره عنکبوت|آیه ۲ سوره عنکبوت]] را نیز در مورد سمیه و جمعى دیگر از مسلمانان دانسته اند که پس از [[ایمان]] آوردن به [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله، سخت تحت شکنجه مشرکان قرار گرفتند. با نزول این [[آیه|آیه]]، این گونه سختی ها در راه حفظ عقیده، آزمایشى الهى دانسته شد.<ref>الدرالمنثور، ج۶، ص۴۵۰.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | فرهنگ | + | * [[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، جلد ۱۶، صص ۳۱۵-۳۱۴. |
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
[[رده:زنان نمونه قرن اول]] | [[رده:زنان نمونه قرن اول]] | ||
[[رده:شخصیتهای شان نزول آیات قرآن]] | [[رده:شخصیتهای شان نزول آیات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۵۳
سمیه بنت خباط، اولین زن شهید در اسلام، همسر یاسر و مادر عمّار و صحابى جلیل القدر است که بر اثر نیزه ابوجهل به شهادت رسید.[۱]
به نقلى آیه ۱۰۶ سوره نحل درباره وى و برخى دیگر از مسلمانان بى پناه نازل گردید، که به رغم مجبور ساختن مشرکان براى رویگردانى شان از اسلام، در برابر آنان مقاومت کرده، بر دین خود ثابت قدم ماندند.[۲]
برخى مفسّران، نزول آیه ۲ سوره عنکبوت را نیز در مورد سمیه و جمعى دیگر از مسلمانان دانسته اند که پس از ایمان آوردن به پیامبر صلى الله علیه و آله، سخت تحت شکنجه مشرکان قرار گرفتند. با نزول این آیه، این گونه سختی ها در راه حفظ عقیده، آزمایشى الهى دانسته شد.[۳]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۶، صص ۳۱۵-۳۱۴.