طائف: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
طائف، نام شهر و بلاد ثقيف در وادى اى است كه ابتداى آن «لقيم» و انتهاى آن «رهط» ـ كه دو ده اند ـ باشد نيز از بلاد حجاز و مقام عشيره ثقيف و دوازده فرسنگ تا [[مكه]] معظمه فاصله دارد. اين شهر شامل دو محله است: يكى به نام طائف ثقيف و ديگرى به نام رهط. در قديم اين شهر را «وجّ» مى ناميدند و پس از آن كه در اطراف آن حصار كشيدند، طائف ناميده شد. اين شهر در پشت كوه غزوان واقع شده است.<ref>لغت نامه، ج9، ص13421، «طائف».</ref> در سال نهم هجرى با صلح از جانب سپاه اسلام فتح گرديد.<ref>معجم البلدان، ج4، ص 9-12.</ref>  
+
'''طائف'''، نام شهر و بلاد [[قبیله ثقیف|ثقیف]] در وادى اى است که ابتداى آن «لقیم» و انتهاى آن «رهط» ـ که دو ده هستند ـ باشد. نیز از بلاد [[حجاز]] و مقام عشیره ثقیف و دوازده فرسنگ تا [[مکه]] معظمه فاصله دارد. این شهر شامل دو محله است: یکى به نام طائف ثقیف و دیگرى به نام رهط. در قدیم این شهر را «وجّ» مى نامیدند و پس از آن که در اطراف آن حصار کشیدند، طائف نامیده شد. این شهر در پشت کوه غزوان واقع شده است.<ref>لغت نامه، ج۹، ص۱۳۴۲۱، «طائف».</ref>  
  
در [[قرآن]] از اين شهر، همراه با شهر [[مكه]] و در مقام پاسخگويى به سخن مشركان براى انتخاب پيامبر و نزول قرآن، با عنوان «قريتين» ذكر شده كه در آيه 31 [[سوره زخرف]] آمده است<ref>همچنین این آیه بیانگر این است که مكه و طائف، دو شهر مهم جامعه عصر بعثت نزد عرب جاهلى بوده اند.</ref> و از اعلام شبه مصرّح قرآن شمرده مى شود:
+
طائف در سال نهم هجرى با صلح از جانب سپاه [[اسلام]] فتح گردید.<ref>معجم البلدان، ج۴، ص ۹-۱۲.</ref>  
  
{{متن قرآن|«وقالوا لَولا نُزِّلَ هـذا القُرءانُ عَلى رَجُل مِنَ القَريَتَينِ عَظيم»}}.<ref>مراد از «قريتين» دو قريه [[مكه]] و طائف است. (جامع البيان، ج13، جزء25، ص83 ؛ مجمع البيان، ج9-10، ص71)</ref>([[سوره زخرف]](43)/31)
+
در [[قرآن]] از این شهر، همراه با شهر [[مکه]] و در مقام پاسخگویى به سخن مشرکان براى انتخاب پیامبر و [[نزول قرآن]]، با عنوان «قریتین» ذکر شده که در آیه ۳۱ [[سوره زخرف]] آمده است<ref>همچنین این آیه بیانگر این است که مکه و طائف، دو شهر مهم جامعه عصر بعثت نزد عرب جاهلى بوده اند.</ref> و از اعلام شبه مصرّح قرآن شمرده مى شود:
 +
 
 +
{{متن قرآن|«وقالوا لَولا نُزِّلَ هـذا القُرءانُ عَلى رَجُل مِنَ القَریتَینِ عَظیم»}}.<ref>مراد از «قریتین» دو قریه مکه و طائف است. (جامع البیان، ج۱۳، جزء۲۵، ص۸۳ ؛ مجمع البیان، ج۹-۱۰، ص۷۱).</ref>([[سوره زخرف]]/۳۱)
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
 
==منابع==
 
==منابع==
فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 169.
+
* فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۱۶۹.
  
 
[[رده:شهرهای عربستان]]
 
[[رده:شهرهای عربستان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۲۲

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


طائف، نام شهر و بلاد ثقیف در وادى اى است که ابتداى آن «لقیم» و انتهاى آن «رهط» ـ که دو ده هستند ـ باشد. نیز از بلاد حجاز و مقام عشیره ثقیف و دوازده فرسنگ تا مکه معظمه فاصله دارد. این شهر شامل دو محله است: یکى به نام طائف ثقیف و دیگرى به نام رهط. در قدیم این شهر را «وجّ» مى نامیدند و پس از آن که در اطراف آن حصار کشیدند، طائف نامیده شد. این شهر در پشت کوه غزوان واقع شده است.[۱]

طائف در سال نهم هجرى با صلح از جانب سپاه اسلام فتح گردید.[۲]

در قرآن از این شهر، همراه با شهر مکه و در مقام پاسخگویى به سخن مشرکان براى انتخاب پیامبر و نزول قرآن، با عنوان «قریتین» ذکر شده که در آیه ۳۱ سوره زخرف آمده است[۳] و از اعلام شبه مصرّح قرآن شمرده مى شود:

«وقالوا لَولا نُزِّلَ هـذا القُرءانُ عَلى رَجُل مِنَ القَریتَینِ عَظیم».[۴](سوره زخرف/۳۱)

پانویس

  1. لغت نامه، ج۹، ص۱۳۴۲۱، «طائف».
  2. معجم البلدان، ج۴، ص ۹-۱۲.
  3. همچنین این آیه بیانگر این است که مکه و طائف، دو شهر مهم جامعه عصر بعثت نزد عرب جاهلى بوده اند.
  4. مراد از «قریتین» دو قریه مکه و طائف است. (جامع البیان، ج۱۳، جزء۲۵، ص۸۳ ؛ مجمع البیان، ج۹-۱۰، ص۷۱).

منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۱۶۹.