علی (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} علىّ از ريشه «علو...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
− | |||
− | |||
علىّ از ريشه «علوّ» از اسماءاللّه و به معناى بالا، برتر، شرافت و رفعت است. | علىّ از ريشه «علوّ» از اسماءاللّه و به معناى بالا، برتر، شرافت و رفعت است. | ||
− | صفت علىّ براى ذات احديّت به اين معنا است كه در شرف، مجد و بزرگى او را همتايى | + | صفت علىّ براى ذات احديّت به اين معنا است كه در شرف، مجد و بزرگى او را همتايى نيست بنابراين مى توان علىّ را از اسماى تنزيهى حق تعالى دانست. |
− | اين صفت الهى هشت بار در قرآن آمده است و در تمامى اين موارد با صفتى ديگر از حق تعالى همراه است: يك بار با صفت [[حکیم]]، دو بار با صفت [[عظیم]] و پنج بار با صفت [[کبیر]].<ref> الاسماء | + | اين صفت الهى هشت بار در [[قرآن]] آمده است و در تمامى اين موارد با صفتى ديگر از حق تعالى همراه است: يك بار با صفت [[حکیم]]، دو بار با صفت [[عظیم]] و پنج بار با صفت [[کبیر]].<ref>الاسماء والصفات، بيهقى، ج1، ص45؛ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج2، ص842-844.</ref> |
− | ...وهُوَ العَلِىُّ | + | {{متن قرآن|«...وهُوَ العَلِىُّ العَظيم»}}. ([[سوره بقره]](2)/ 255]]) |
− | و نيز : | + | و نيز: |
− | == | + | {| class="wikitable" style="margin: 3em auto 1em auto" |
+ | ! شماره || نام سوره || آیات | ||
+ | |- | ||
+ | |1||[[سوره نساء]](4)||آیه 34. | ||
+ | |- | ||
+ | |2||[[سوره حج]](22)||آیه 62. | ||
+ | |- | ||
+ | |3||[[سوره لقمان]](31)||آیه 30. | ||
+ | |- | ||
+ | |4||[[سوره سبا]](34)||آیه 23. | ||
+ | |- | ||
+ | |5||[[سوره غافر]](40)||آیه 12. | ||
+ | |- | ||
+ | |6||[[سوره شوری]](42)||آیات 4 و 51. | ||
+ | |} | ||
+ | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
− | == منابع == | + | ==منابع== |
− | |||
فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 164. | فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 164. | ||
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] |
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۴۲
علىّ از ريشه «علوّ» از اسماءاللّه و به معناى بالا، برتر، شرافت و رفعت است.
صفت علىّ براى ذات احديّت به اين معنا است كه در شرف، مجد و بزرگى او را همتايى نيست بنابراين مى توان علىّ را از اسماى تنزيهى حق تعالى دانست.
اين صفت الهى هشت بار در قرآن آمده است و در تمامى اين موارد با صفتى ديگر از حق تعالى همراه است: يك بار با صفت حکیم، دو بار با صفت عظیم و پنج بار با صفت کبیر.[۱]
«...وهُوَ العَلِىُّ العَظيم». (سوره بقره(2)/ 255]])
و نيز:
شماره | نام سوره | آیات |
---|---|---|
1 | سوره نساء(4) | آیه 34. |
2 | سوره حج(22) | آیه 62. |
3 | سوره لقمان(31) | آیه 30. |
4 | سوره سبا(34) | آیه 23. |
5 | سوره غافر(40) | آیه 12. |
6 | سوره شوری(42) | آیات 4 و 51. |
پانویس
- ↑ الاسماء والصفات، بيهقى، ج1، ص45؛ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج2، ص842-844.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 164.